KIZLARIN ISTEMEDIGI EFENDI ADAM OLMAK

onlar biziz... kadınların, gerçekten de, ihtiyaçlarını karşılayamayan efendi adamlar... ve evet, dedikleri kadar varız...

en başta sıkıcı insanlarız biz... her gece başka maceraya atılmak istemeyiz... malesef, sevdiğimiz kızın yanında olmak yeter bize...

sudan sebeplerle tartışmalar yaratıp sizi kıramayız... bir hata yapmışsak da, zeytinyağı gibi üste çıkamayız bir çırpıda...

sizin fikirlerinize, isteklerinize önem vermemezlik edemeyiz... aslında o yüzdendir o çok itici bulduğunuz "'sen' nereye gitmek istersin?", "'sen' ne yemek istersin?" gibi sorularımız, karar verememekten değil...

herhangi bir yeteneğimiz varsa, bir müzik aleti falan çalıyorsak mesela, bunu her dakika gözünüze sokamayız... her gece sahillere inip, ateş başında "akdeniz akşamları"nı çalarken, etraftaki diğer kızlara "delici" bakışlar atamayız...

yaptığımız hatalar için binbir türlü yalan söyleyemeyiz... kafamızda kırk tilki falan da dolaştırmayı beceremeyiz hiç...

öyle her gördüğümüz kızı yatağa atmak istemeyiz... günün her saniyesi sizi "yine ne halt ediyor bu acaba?" diye meraklandırıp, telefonla yapışık bir biçimde yaşatamayız...

aldatamayız sizi... gözyaşları içinde arkadaşlarınızın yanına koşturup, "bu kaçıncı ya!" diye bağırtamayız... salya sümük ağlatamayız...

doğum gününüzü unutamayız... sevgililer gününde, elimizden hiçbir şey gelmese bile, en azından bir kırmızı gül almamazlık edemeyiz...

her dakika sizi sevdiğimizi söyleyemeyiz... hele yalandan hiç... tavırlarımızdan ve gözlerimizden anlayabilirsiniz sadece...

daha ilk günden yatakla ilgili planlar yapamayız... gün gelip, ilişki ilerleyip de sevişme gerçekleştikten sonra da, kusura bakmayın ama, sabah bizi yanınızda bulursunuz... sabahın köründe sizi o halde bırakıp kaçamayız...

mutsuz edemeyiz sizi... hatta sizin mutluluğunuzu herşeyin önüne koyarız, ne yazık ki...

ve çok hata yaparız; sizi hayatımızın tam ortasına koymak, mutlu olmanız için elimizden geleni yapmak ve sizi çok sevmek gibi...

yani aptalız biz... o çok sevdiğiniz, peşlerinden günlerce ağlayıp küfürler ettiğiniz "bin" adamlar gibi olamayız... yukarıda anlattığım gibi, istediklerinizin hiçbirini yaşatamayız size, bu ihtiyaçlarınızın hiçbirini karşılayamayız... onların verdiği acıları veremeyiz... ama merak etmeyin bizim de soyumuz tükenecek birgün...

hak veriyorum size... bizi tercih etmemekte sonuna kadar haklısınız...

günü kurtardınız ama devran dönecektir ; biz bir kere öldük siz her gün öleceksiniz . . .

alıntı.