herşey fazla olmaya başladı. daralıyorum bunalıyorum. ölüyorum anasını gibeyim. Bugün obezite teşhisi konulan yiğenim geldi. 9 yaşında. öküz gibi yiyen bir çocuk değil. doğuştan bir kulak kıkırdağı kulak memesine yapışık. 9 yaşındaki bir çocuk koca adam gibi geçti karşıma dedi ki abi benimde böyle bir arkadaşım olsa keşke dedi. dedim ki bulursun olm zor değil okulda yok mu. çocuk benle dalga geçiyorlar oynamak istemiyorlar çirkin buluyorlar beni dedi. kendi derdimmiş gibi geçtim odama ağladım hala ağlıyorum. insanlar küçük büyük fark etmeden sadece eleştiriyor. içini bilmiyorlar. olm koyuyo lan bi yandan kendi dertlerim diğer yandan başkalarının ki.