ergen yıllarımdan kalma aşk hikayem

bu arada şuku için yazmadım içimdekileri dökecek birileri lazımdı o da siz oldunuz. bazı binler farklı yöne çekmesin...

25 haziran 2008 saat 23.25'ti. tam tdıbına 1 sene olmuştu. o gün yine ilk tanışmamızda ki gibi eskisi gibi duello yaptık hemde aynı destelerle. amk exodia'sı yine gelmedi. bu sefer intihar etmeye bırakmadan direk bitirdi oyunu :D bu sefer olmaz dedi :D sabaha kadar geçmişten bahsettik, neler yaşadığımızdan neler atlattığımızdan. birbirimizi görmeden nasıl sevdiğimizi anlattık birbirimize. uyuyamadığını söyleyince telefonla aradım ve bir masal anlattım o uyuyana kadar kapatmadım sürekli konuştum. sonra seslen 1-2 kere uyuduğunu anlayınca kapattım ve dünyanın en şanslı kişisi olduğumu düşünüp bende derin bir uykuya daldım. aradan günler geçtikçe sevgimizin sağlamlığını da göz önüne alarak biraz daha rahat davranabiliyordum yani eskisi gibi sabahtan akşama kadar msnde konuşmuyorduk. beni zorla çağırıyordu. o aralar kantıra kafayı takmıştım 1.5 oynuyodum sürekli. server falan vardı maçlar yapıyoduk ve tam ortasında o arıyo benden maçı bırakıp gelmemi istiyodu. ee tabii clanımı arkada bırakamazdım ve onuda üzemezdim. bu yüzden kulaklığımdan vazgeçip ses kasmayı bırakıp ( kulaklarını kesmek gibidir kulaklıksız oynamak ) kulaklığı telefona takarak onla konuşuyodum bi yandan da csye devam. tabii ne clan ne de o bundan hoşnut olmuyodu. neyseki anlayışlı bir kızdı ve bundan sonra maçlarda beni rahatsız etmeyeceğini söyledi ve bende onu maçlardan sonra hemen arayacaktım. gayet güzel gidiyodu dediğim anda yine birşey oldu...

az cıvkın çıkart kitap yazsan alırım anasnı satiyim beklemiyodum lan böyle olcağnı :D görüştünüzmü noldu hadi lan amk

olm çok acıktım lan dayanamıyorum, yarım saat mola please :( sabaha kadar bitircem söz...

herşey yoluna girmişti, eskisi gibiydik yine. sonradan öğrendiğime göre telefonunu annesi görmüş ve anne-kız aralarında konuşmuşlar ve beni aramış annesi. gerçektende ilişkimize devam etmemize izin vereceğini söyleyecekmiş. tabii bu arada babasının hiç bişeyden haberi yok. bide kız kardeşi var ama bu konularda pasif kalıyo o. ama gel gör ki herşey yoluna girdi dediğin anda yırtık dondan çıkar gibi dertler çıkıp naber panpa diyo. iş yerinde o.ç patrona sövdüm ve işten çıktım. bunu ona anlattım. ilişkimizde neredeyse 1 seneyi devirmiştik ve artık geleceği düşünerek hareket etmemiz gerektiği kararına varmıştık. buna dayanarak biz evlenince böyle yaşayamazmışız ve öss'ye girmeliymişim. artık sadece kendimi değil onuda düşünmeliymişim. tabii ki ona ailemin beni liseye bile zorla yazdırdığını ve şuanda bile 17 tane sorumlu olduğum ders olduğunu söyledim ama yarın saatlik konuşmanın galibi oydu. eğer bunları yapmassam kendisini gerçeknten sevmediğimi ve benden ayrılacağını söyledi. tabii o zamanlar bunu gaza getirme olduğunu farkedememiştim. eskiler bilir lise bitince sorumlulukları vermek içi 2 sene hakkınız vardır. ve benim sadece 1 senem kalmıştı. neyse ki ben... evet ben son sınava 2 ders bıraktım. ve işimi sağlama almak için müdür amcaya gittim ve benim bu derslerden geçmem gerektiğini, sadece 2 dersin kaldığını ve bi arabası olduğunu hatırlattım. tabi bunun üzerine son 2 sınavda 5er soru verildi ve lise diplomamı aldım böylece. sadece öss kalmıştı. tabii aradan geçen bu zaman diliminde bizim ilişkimizde de çok şey yaşandı...

not: son bi entry daha sonra karnımı doyuracam acıktım. normalde bundan sonra yiyecektim ama boşa beklediz o kadar, o yüzden...

ulan okuttu okuttu bekliyoruz hala yaz lan

hahahhahahaahahaa

beyler yazdıklarımı sildim lan yanlışlıkla biraz daha bekleticem sizi yemen yazıyorum tekrardan. way amk çok bozuldum bu duruma ya...

http://inciswf.com/1297462008.swf

anlat panpa

cok heycanli panpa devamet

reserved

anlat panpa

okuyan varmı lan yoksa yatıcam amk...

artık işler çok karışmıştı... kafam çok karışmıştı... ne yediğimi ne içtiğimi biliyordum artık. ruh gibi dolanıyodum ortada. sabah iş akşam ev... ne sanal ne real sosyal hayat diye bişey kalmamıştı. o sıra içkiye başlamıştım. tabii para tak ya, çalışıyoruz ya, şekiliz yhammına... neyse son aradığından bir buçuk hafta kadar geçmişti ki yine birisi arıyo. anladım onun olduğu ve heyecanla aşkım diyerek açtım telefonu. öhhööm gibi boğaz temizleme sesi duydum önce sonra -ben annesiyim, sesi... -pardon efendim ben... -bana efendim deme demiştim ve sizin şu ilişkiniz hakkında bir daha konuşmak istiyorum, dedi. -konuşulacak birşey kaldı mı ki, dedim. artık patlamıştım, pimim çekilmişti, durmadım konuşmaya devam ettim. -kızını düşündüğünüz için belki biraz üstüne düşüyorsunuz fakat bence üstüne düşmeden onun fikirlerine saygı duyup onun seçtiği yolda önüne düşseniz olmaz mı, dedim. -benim bugüne kadar tanıdığım en güzel kızı, bana aşk gibi bir duyguyu tattıran bir kızı doğurup büyüttüğünüz için teşekkür ederim, gerçekten teşekkür ederim fakat, lütfen onunla aramıza girmeyin lütfen onu benden almayın. dedim ve dolan gözlerim ve boğuklaşan sesimle zar zor konuşuyordum artık. -ben ona aşığım. dedim ve bir ağlama sesi duydum. annesi değildi bu kesinlikle oydu. sanırım hoparlör açıktı. annesi bu sözlerim üzerine burnunu çekti ve derin bir nefes alıp verdi... ben sadece sustum, ağladığımı duymasın diye sustum... annesi -yavrum zaten ben artık benim kontrolüm altında görüşebileceğinizi söylemek için aramıştım fakat görüyorum ki benim kontrolüme gerek yok, senden tek istediğim onu sakın bırakma, dedi ve telefonu ona verdi. ağlayarak ve burnunu çeke çeke -alo jesus, dedi. kekeleyerek -e..efendim, diyebildim sadce. -seni seviyorum, dedi ve kapattı. -bende seni... dedim.

@51 teşekkür ederim panpa sağol. bu gerçek yaşadığım bir şey ama hayali uyduruk yazdığım şeylerde var. bi ara onlarıda atarım okursunuz.

çok yavaş yazıyosun be reis sonuna gel de yatıcam

2. dönemim başlarıydı, annesiyle babası kavga etmişler ve babası evi terketmişti. tabii ilk arayacağı kişi olarak beni aramıştı ve telfonda ağlıyordu ve ben buna dayanamıyordum. sevgilinizin yanında olamamak, ona bi kere bile sarılıp geçecek diyememk ne kadar zordur bilir misiniz. işte ben biliyorum ! o ağladığında gözyaşları tam kalbime kalbime damlıyor ve yakıyordu. o telefonda konuştukça ben sustum, ağlayarak anlattı ve ben sustum... dinledim sadece. konuşsam neyi değiştirebilirki diye düşündüm. yanında olmadıktan ona sarılıp korkma diyemedikten sonra ne anlamı vardı ki bunların. bu aşkın ne anlamı vardı ki bi kere bile göremedikten sonra. telefonu kapattığımda artık bildiğim ama görmeyi istemediğim şeyler bir bir gözümün önüne geldi. bu saçma aşkı uzatmanın anlamı yoktu. bizimki sadece bir hayaldi. bunu anlamıştım...

@67 lan valla hepsi gerçek amk :S olanı anlatıyorum. az kaldı kısa kesicem zaten moralim bozuldu iyice...

onu anlıyordum benden ayrılması ve üstüne annesiyle babasının ayrılması onu duygusal boşluğa itmişti ve böyle aptalca birşey yapmıştı. bu zamana kadar konuşmaya devam ettik, sık sık onu görmeyede gidiyodum. zaten okulumda uzamıştı. fakat bu sene üniversiteye başladı. annesi balıkesir'i yazmaya zorlamış onu. çünkü teyzegil oradaydı ve annesiyle birlikte oraya taşındılar. telefonumu tuvalte düşürdüğüm için herşey gitmişti. msn adreslerimin şifresini hatırlamıyorum ve facebooktan bulamadım onu. şuan sadece balıkesirde olduğunu biliyorum hepsi bu.

biraz saçma geliyodur belki ama gerçekten böyle oldu birazda sonları yüzeysel geçtim. bitir diyip duruyosunuz. neyse anlamadığınız bi sahne varsa sorun

o anı size anlatamam, buna kelimeler bile yetmez. sadece size tek söyleyebileceğim, sanki ruhuma işliyordu o öpücük. gözleri dolu halde -neden bu kadar geciktin. dedi. bende -çok değil sadece birkaç sene geciktim, dedim. -ama ben eski ben değilim, değiştim... çok değiştim, dedi. -bende değiştim ama kalbimin sahibi hâlâ aynı, peki ya senin ? dedim. sustu ve cevvap vermedi. o an çok kötü şeylerin olduğunu anlamıştım fakat umursamadım. öğle yemeği için simit ve çay aldık ve bir parka oturduk. sessiz tenha bir yerdi. orda öylece oturduk, birbirimize sarılarak ve hiç konuşmadık dakikalarca. birden sessizlik bozuldu ve ortamın büyüsünü kaçıracak sözler döküldü öptüğüm dudaklardan -ben seni aldattım, dedi. -önemli değil ayrılmıştık zaten dedim. -öyle değilllll... ben biriyle birlikte oldum, dedi. o sözleri duymaktansa şuan bile ölmeyi yeğlerdim. -önemli değil, dedim kısık sesle ve sakince. -senden ayrıldıktan sonra... dedi ve ben sözünü kestim -açıklama yapmak zorunda değilsin ben seni hala seviyorum. ne olursan ol hep sevdim. "seni seviyorum" dediğim ilk günü hatırlıyor musun ? işte o zaman seni daha görmemiştim değil mi ? seni görmeden sevmiştim. sen beni gördüğünde "sana aşık oldum" dediğinde aklıma ya bu kızı görünce hoşlanmazsam dedim. sonra bütün bunları boşverip nasıl olursan ol, ne olursan ol seni hep seveceğim diye kendime söz vermiştim. şimdi bu sözümü tutuyorum ben. dedim...