ergen kafayla yaptığım en büyük anlatıyorum

Ve özet:
Hala farkında değilseniz etrafınızdakilerin farkına varın. Sizi sevenlerin, sahip olduklarınızın... Hele ki 20 li yaşlara gelip eşşek kadar adam olduysanız ergenlik yapmayın. Gerekirse zütünüzü paralayın da serseri olmayın. Çünkü gerçekten öğrendiğim ve hayatım üzerine bahse girebileceğim tek şey:

siz başkasına bir kötülük yaptığınızı zannederken asıl gibişi kendinize ve kendinize yaptığınız sorumsuzluğu-kötülüğü ise bir başkasına mal olmaktadır.

Arkadaşımın gerçek isminin, yerin ve benim önemim yok. lütfen ifşa etmeye çalışmayın. arayan yada hatırlayan bulabilir. ama en azından rahmetli arkadaşımın hatrına bununla uğraşmayın.

Elimden geldiğince hızlı yazdım. Toplaşın diye beklemedim. Amacım prim yapmak değildi. Ama bir kişinin bile bu hayatta öğrendiğim şeyin farkına varmasını sağlayabildiysem ne mutlu bana.

Anlatacağım olay 5 yıl önce, lise son sınıftayken gerçekleşti. Bunun sonucunda çok yakın bir arkadaşım benim yüzünden öldü ve 2 ay pgibolojik tedavi görmeme rağmen geri kalan hayatımda sürekli aynı pgibolojik rahatsızlıklar tekrarlandı.

Birçoğunuzun gibinde bile olmayabilir. Ama neredeyse herkes liseliyken (evet hepimiz bir aralar liseliydik)yaptığı en çılgın şeyin, okulun en gözde kızını gibmeye çalışmak yada yaşadığı büyük bir kavga olduğunu zanneder. Ve bunun sayesinde tebessüm edebilir. Bense hayatım boyunca kafamın içinde yaşadığım şeyin ızdırabını çekmeye devam ediyorum.

özet:toplaşın ibretlik hikaye anlatıyorum.

sadece benim yazdıklarım için:
http://inci.sozlukspot.co...orum/@biraderbibakarmisin

başlığa bakılırsa ergenlik hala devam ediyor

dereceyle girilen anadolu lisesinde atölye?

atölyede tornavida?

ya amk kimi yiyon lan sen

neyse eve gittim tabi kimse yok. geldim eve kendimi odaya kapadım. telefonları kapadım. babamlar işten dönmüşler olayı öğrenmişler. odanın kapısına dayandılar benimle konuşmak istiyorlar ben çıkmıyorum. bu arada olay gerçekleşirken görgü şahitleri varmış. dolayısıyla benimle alakası olmadığı anlaışıldığı için polisle hiç muhattap bile olmadım... O gün kafayı yediğim gün olarak kabul ediyorum. odamdaki koltuğa oturdum ve zamanın, saatin kaç olduğunu fark edemeyecek kadar uzun bir süre oturdum. ve ne yaptığımı, ne kadar gerizekalı bir insan olduğum üzerine uzunca düşündüm. O kadar uzun süre oturdum ki açlığı bırak sanırım altıma kaçırdığım bile oldu.

@65 panpa yemin ederim olayım acitasyon yada duygu sömürüsü değil. yaşadığım gerçekten ders alınacak birşeydir. Hala da yeri gelince çevremdeki arkadaşlarıma anlatırım. Genellikle de o gece uyuyamam zaten.

@124 hayır s ile başlamıyor. Ayrıca hikaye falan değil. Amacın ne? Gazete haberini çıkarmam için ters pgiboloji mi yapıyorsun panpa?

yalanini gibiyim

Aileme durumu hiç anlatamadım. Sadece abime anlatabildim. onun yüzündeki o acıma duygusu hala gözümün önünden gitmez... Kız arkadaşım beni terketmediği için şanslıyım. Ordan beni gerçekten çok sevdiğini anladım. Ama sorun şu ki hala en sıcak havalarda bile gömlek falan giyerim kot pantolonun üstüne kollarım yüzünden... En azından 2 yıldır böyleyim.
Neyse sonuç olarak şuanda kafamda bir tutam saçım beyaz ve kollarımda harita gibi. Hala ara ara görüyorum kabuslarımda fatihi. Ama artık alıştım. Yani en azından halüsülasyon gibi görmüyorum çok şükür.

Buluştuk. Tabi ben havalıyım ayağında arkadaşı bara davet ettim. Barda oturduk birşey içmek istemedi ve alkol almadığını belirtti. Ben mal gibi her zamanki gibi. Kendisi benden helallik istiyordu. Ailesiyle başka bir yere taşınmış. Liseyi de açıktan bitiriyormuş. Zira fabrika gibi bi yerde çalışıyormuş. Ailesi gereken desteği sağlamıyormuş. Ama o kendisinin çok değiştiğini ve geçmişe yönelik yaptığı hatalardan çok pişman olduğunu ifade etti. Fatih bunları zaten çok utanıp sıkılarak anlatıyordu. Geçmişte yaşadığımız sıkıntılardan dolayı özür diledi... Kız arkadaşından, namaz kılmaya başladığından falan bahsetti. üniversite kazanmak istediğinden bahsetti. Tabi bunlar bana ayak yapma konusu gibi geliyordu. "ulan acaba ne zaman borç para isteyecek" şeklinde düşünüyordum hep.

sonra evden en son gün çıkıyorum. bavullarımı topladım. evden çıkıcam. annem karşıma çıktı. bi ton bağırdı. "bu kapıdan bir daha çıkarsan geri dönemezsin" dedi. zira zor bir dönem atlattığım için hep yanımda olmak istiyor ve tipik anne pgibolojisiyle kendi başıma daha da kötü hale geleceğime inanıyordu. Onu iplemeyince bir ton da beddua etti. Evlatlıktan reddeceğine yemin bile etti... Bense " bu kapı mı anne?" diyip evi terkettim.

@52 lan huur çocuğu mahalle karısı gibi çirkefleşme bitir hikayeyi giberim şimdi senin ananı burda o kadar milleti bekletiyosun züt

Reserved

gittim eve gene odanın kapısını kapadım. babam zorla dayandı kapıya konuştu benle... bir ton ağladım karı gibi. babam beni teselli etti. "alın yazısı, allah'ın işi" vs teselli etti. Annem zaten hem halime çok üzülmüş hem de aynı şeyin benim naşıma gelmiş olabilme ihtimaliyle kafayı yemiş bir halde onlarca sorular, onlarca yaptırım içeren emir cümleleri... "bi daha dışarı çıkmayacaksın o saatte... artık okula da gitmiyormuşsun amacın ne... bak çocuğa noldu amacın bu muydu". evet annem insan ilişkilerinde ve pgibolojide sınıfta kalmış bir insandır. neyse o günü de yine gibtiğimin koltuğunda boş boş oturarak ve fatihle bir önceki buluşmamızda çekildiğimiz fotoğrafa bakarak geçirdim. Sabaha kendime geldiğimde kafamın sağ kısmında bir kısım(hani avuçlayıp saçını çekersin ya bir tutam) o kadar kısmın beyazlamış olduğunu farkettim.

Okiyacam haydi bismillah

@98 gibtirdiğin yere mum diktir.

Neyse işte böyle yoğun zamanlarda hatunla ara bozulunca da 2 yıldır içmiyordum. bi gece izinli olduğumda içesim geldi. şansıma ev arkadaşım da şehir dışındaydı. tek başıma içmeye başladım. bi taraftan da ne gibim aklımaysa bir tane iphone'um vardı. onun cdıbını kırdım diye hani böyle yan sanayi satan yabancı siteler var ya. ordan bi cam sipariş etmiştim. hem içiyorum hem de onu söküp takmaya çalışıyorum. bilen bilir. onu takmak için falçata tarzı bi şey kullanmanız gerekir. işte onlar uğraşırken içiyorum ya bir de... bir den herşey acayıp netleşmeye başladı. ahamda karşımda fatih. birlikte içiyoruz artık. hatta düzelteyim o yine içmiyor ama ben içiyorum. konuşuyorum falan. ben taktan bir adamım. senin hayatına sebep oldum. allah belamı versin. fatih sadece gülüyordu. - en azından hayal meyal ben öyle hatırlıyorum-.

sonra onun gülüşündendi galiba birden kahkaha atmaya başladım. karnım ağrıyana kadar. aynı anda da ağlıyordum. geçenlerde breaking bad dizisini izlemiştim. bi bölümde walt aynı olayı yaşamıştı. izleyenler bilir aynısı işte. tam kafayı sıyırmalık... sonra gene fatihe söylüyorum "ulan ben geberseydim. beni kesselerdi doğrasalardı... " falan... elime falçatayı aldığımı hatırlıyorum. böyle ufaktan gözüm karardı. kendime geldiğimde kollarımı doğramıştım falçatayla. kafa da iyi ya sadece biraz peçete alıp kollarımı silip yattım uzandım yatağa.

@94 - 95... son entryi senin gibi oçler için özet geçtim ve hatta sana ithaf ediyorum.

dostum haftalardır entrylerini takip ediyorum çok boş şeyler yazıyosun gibtir git.