Son zamanlarda ki ayar başlıklarından mütevellit içimde, önüne geçemediğim bir ayar verme isteği nazil oldu.
Sıralamamı yaparak alacağım şukuların hayaliyle uykuya daldım.
-Bilen bilir sıralamaya göre önce bir çöpçüye günaydın demem lazımdı. Bunun için 5 sokak dolaşıp buldum aradığımı. Avcının avına yaklaştığı gibi sessizce usulca ilerledim. Günaydın dedim. Herşey güzel giderken, tam oluyor derken bir anda bir ses. Camdan atılan çöp torbasının sesiydi bu, yola saçıldı. Beni gülme aldı istemsizce. Adam bir poşete bir bana baktı.Şirinlik olsun diye hala gülümsüyorum.Bir an da elinde sopayla la sittir git 'amuğa kodummm' deyip başladı kovalamaya. Nerede yanlış yaptım anlayamadım.Çoktan kendimi teselli etmeye başlamıştım. Tabi abi nerden baksan 80-90 şuku gitti. Neyse dedim market var sırada oradan telafi ederim.

-Girdim çift kapılı Fakirin, öğrencinin dostu BiM’e.Kasiyerleri de süzüyorum bu arada. Benden önce bir yazarın gazabına mutlaka uğramışlardır. Hangisi acemi hangisi ayarsavar diye.1-2 si bakışlarını kaçırdı benden. Aradığımı bulmuştum. Tamamladım alışverişimi. Girdim sıraya, önümde bir kaç kişi var.O sırada yan taraftan kolu kıllı o meşhur kasiyer seslendi beyefendi buyurun buraya alayım diye.Ama güleryüzlüydü hakkını yemiyeyim. Aldığım ürünleri okutuyo kız. Bende poşet açma mücadelesi veriyorum.Bir anda bir ses ’Gümmm’ lan noluyo demeye kalmadan etrafta konfetiler falan.Le cola, biscolata, çiğköfte ikram etmeler. Meğer marketin 5000. müşterisi olmuşum. Yaptığım alışverişten para almadılar üstüne yaptığım alışveriş tutarında hediye çeki verdiler. Teşekkür edip ayrıldım burada da ayarı veremedim. Yüklendim 3 poşeti çıktım durağa.

-Söylemesi ayıp 92K’ya bindim.Ama adım atacak yer yok. Herkes üst üste.Tam bir gang bang havası var.Şoför de sürekli arkaya ilerleyelim diye söyleniyor elde poşet zor tabi.Öyle dedikçe sanki benmişim muhattabı gibi hissediyorum. Arka kapıya kadar yaklaştım.Önümde kız var. Poşetler yerde bende tutunmaya çalışıyorum.Bi yandan kıza değdiriyorum hafiften.Ani bir frenle kızın üzerine devrildim. Kezban dönüp bana ‘napıyosun be sapık .s.s’ deyince işte şimdi ayar zamanı dedim.Tam konuşacaktım telefonu çaldı. Arayan erkek arkadaşıymış. Demesin mi 'bi sapık var bana dayadı Çk korktum hüsnü bni skecek diye çk korktum gel aşkım' diye çocuğu çağırdı. Ulan Bağcılar meydana yakınız. Düşündüm oğlum başına bi iş gelmeden in otobüsten dedim kendi kendime. Yoksa tırrek’ler geliyor 1 kişi yola çıkar 50 kişi olur bunlar. Otobüsten inerken kapı kapandı. Elimdeki market poşetleri arada sıkıştı. Peşinden koşsam bi dert koşmasam bi dert. Giden otobüsün arkasından, ineceği duraktan önce düğmeye basan fakat yine de inip o yolu yürüyen asil sözlük yazarı gibi bakakaldım.

Sonunda Mahalleye geldim. Pastaneden bir şeyler alayım dedim nevalelik hesabı.2 kız bana bakıp güldü asosyalliğim'in de etkisiyle hızlıca yürümeye başladım önüme çıkan kedi’ye tükürdüm.O sırada beni, yapma evladım günahtır diye uyaran Salih amca’ya da tekme attım.Eve girdim. Battaniyemi başıma kadar çektim ağlayarak bu satırları yazıyorum.
Bu da böyle bir anımdır.