beyler dün gece eniştemle ablam beni kolumdan tuttuğu gibi eve geri getirdiler. neden kovulduğumu daha önceki başlıklarımda anlatmıştım.
neyse bunlar beni eve getirdiler babamda surat bi karış sanki suç bende amk. affetmek büyüklüktür deyip;
-baba seni affettim özür dilerim. dedim
babamda;
-benim deli oğlanım. diyerek sarıldı bana annem bu durum karşısında gözyaşlarını saklamaya çalışırken hadi yemek hazır gelin sofraya dedi. babam beni tam yanına oturttu normalde oraya hep annem oturur acaba yemek yerken annemimi elliyor bu şerefsiz diye düşünürdüm. eğer bu teorim doğruysa babam beni ellemeye kalkabilirdi. onun için baştan onu uyardım;
-baba bak beni elleyeceksen baştan söyle ürküyorum. dedim
-haddini aşma yemeğini ye. dedi.
oç. nolcak gizlice elleyecek kesin.
eniştemle babam yemekte sohbeti koyulaştırmışken
eniştem;
-bu havalar nolcak baba ya çok sıcak ramazan da geliyor. dedi
bende konuya girmek için;
-aynen enişte ya senin işin daha zor sanayide koca gün güneşte 35 derece, gölgede 25,arabada 5,evde 15.. dedim..
ablamın öksürmesiyle babamın taşlı yüzüğünü sol yanağımda hissetmem bir oldu.
özet; oç'larıyla hiç ciddi muhabbet etmeyeceksin.
diğer anılarım:
ablama verdiğim akla zarar ayar
ablamın eşine verdiğim ayar
anneme laf soktum diye dayak yedim
babam hiç neden yokken beni evden kovdu
yağmurdan kaçarken enişteme tutuldum
piknikte babam tarafından darp edildim
ablamın düğününde yediğim ibretlil dayak 
