Merhaba beyler biliyorsunuz bugün 21 mart DownSendromlularGunu Böyle bir günde insanlar sosyal medya'dan mesajlar vs yazarlar sevimliler işte farkındayız gibi çoğu samimiyetsizdir. Her neyse Benim bir engelli kız kardeşim var 18 yaşında doğuştan engelli konuşamıyor beyninde büyük bir hasar ihtiyaçlarını belli ölçüde karşılıyor ama kendi kendisine yetemiyor.
Neyse bu anlatacağım her şey gerçektir her yerde anlatmam fakat arada bir içini dökmesi lazım insanın böyle bir günde anlatasım geldi anlatıyorum.

Ben çocukken çok isyan etmiştim neden herkesin kardeşi sağlıklı benim kardeşim böyle diye birde ondan öncesinde hiç görmediğim ablam biz doğmadan henüz 1 yaşında ölmüştü.O yüzden kız çocuklarını kadınları vs çok ayrı severim eğer beyler ablanız kardeşiniz varsa gidin sarılın öpün yanı kıymetini bilin.

Çocukluğum da ailem kardeşimi çok hastaneye zütürürdü düşünün daha çok küçük bir çocuksunuz ve hayatınızın çoğunu hastanelerde geçirmişsiniz ne kadar kötü değil mi ama hayat işte herkese karşı adil değil hepimiz bir sınavdan geçiriyoruz.Çocukluğum da ailemin durumu çok iyi değildi yinede ellerinden geleni yapıyorlardı gerçekten ailem ile gurur duyuyorum.

Engelli bir birey ile yaşamak dışarıdan göründüğünden daha zor arkadaşlar bakmayın insanların sevgi dolu farkındayız tarzı mesajlarına kardeşimi dışarı çıkardığım zamanlarda insanlar hep kardeşime bakarlar hayır sosyal medyada sevgi pıtırcığı olan insanların sokakta uzaylı görmüş gibi bom bom bakmasına sinirleniyorum ben tak mu var bakıyorsun sonra bir yere misafirliğe gittiğinizde yada misafir geldiğinde evinize daha dikkatli olursunuz misafirler bazen böyle acıyor tarzında bir ifade ile bakarlar neden böyle oldu diye de bir sorarlar ulan ne bileyim amk neden böyle olduğunu kardeşime sorsan ister miydi o böyle doğmayı gerçekten beyler engelli bireylerin ailelerine neden böyle oldu tedavisi var mı gibi saçma sapan sorular sormayın.

Engelli insanların ailelerine öyle acıyan tavırda vs bakmayın ne birde bazen böyle maddi üç beş kuruş yardım etmek isteyen oluyor ben onu da istemiyorum gerçekten maddi olarak yardıma ihtiyacı olan engelliler var ama sadaka verir gibi yardım edilmesini sevmiyorum ben.Biz hayatımızı kardeşimize göre şekillendiriyoruz gezmeler olsun arkadaşlar ile buluşma vs her şey kardeşime göre ayarlıdır. Küçükken mesela ben eve misafir arkadaşımı getirmezdim çok samimi değilsem pekte başkalarının evlerine gitmezdim kardeşim hakkında pek fazla insanlara bahsetmem çünkü yukarda belirtiğim gibi saçma sapan sorular geliyor ve insanlara duygu sömürüsü yapıyor gibi hissediyorum.

Beyler böyle incin bir şekilde yazdım biraz farkındayım ama bu konu hakkında bahsederken bir şeyler yazarken zorlanıyorum bir çok şey var ben sadece kendi yaşadıklarımdan biraz bahsettim ve beyler şunu unutmayın gerçek engelli ailesi öyle duygu sömürüsü yapmaz mahcuptur ve biraz gururlu en azından biz öyleyiz küçükken o kadar isyan etmeme rağmen büyüdükçe Allah'a şükür ettim böyle bir melek gibi kız kardeşim olduğu için herkesten her şeyden farklı olduğu için ve ona seni seviyorum dediğim de anladığını da biliyorum şimdilik bu kadar yazdım yaşadığımız bazı olaylar var belki daha sonra bir kaç kalem bir şeyler yazabılırım kendinize iyi bakın kardeşlerinizi ablanızı vs sevin.