/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1926.
    0
    18 dk oldu hoca. Yaz artik hadi
    ···
  2. 1927.
    0
    Hadi biraz seri abi
    ···
  3. 1928.
    +36
    Düz ve bomboş bir ovaya zütürdü bizi uzunca bir yürüyüşün ardından. Akşam ezanı çoktan okunmuştu. Etrafımız tamamen açıktı , hiçbirşey yoktu. Hoca Kaan'ı elinden tutarak yere oturttu. Karşısına ise Kenan'ı.Onların tam ortasına bir taş koydu ve onun üstüne ise cisimi. Cisim parlıyordu.Az önceki adamların hepsi hocaymış. Toplamda 40 tane hoca vardı. Hüseyin hoca dışında 40 hoca Kenan ve Kaan'ın etrafında yuvarlak oluşturdu. Hüseyin Hoca ise Kenan ve Kaan'ın başındaydı. Etraftaki hocaların hepsinin elinde yaklaşık bir metrelik ipler vardı. Sadık Hoca ve ben uzaktan izliyorduk. Hüseyin hoca güçlü ve içten bir ses ile " Bismillahirrahmanirrahim. " dedi ve hocalardan bir tanesi bir dua okumaya başladı. Yaklaşık on veya on beş dakika sürdü , ardından yanında ki hoca okumaya başladı.O da duasını bitirdiğinde ellerinde ki ipleri bağlamaya başladılar. Ardından onun yanında ki bir dua okudu ve oda yanında ki ile bağlamaya başladı.40 hoca sırayla dualar okudu ve sırasıyla elindeki ipleri bağladı. ipleri bağladıktan sonra Hüseyin hoca tekrardan besmele çekerek arapça dualar okumaya başladı. Kaan titriyordu fakat Kenan sürekli onu güldürmeye çalışıyordu. Hüseyin hoca cisimin arkasını açarak içinde ki kağıdı ve saçı cisimin üstüne koydu ardından ise yaktı. Sanki bir soba yakmışçasına alev aldı yaktığı şeyler. Neredeyse bir metre boyutunda yüksekliği vardı ateşin. Hüseyin hoca yine arapça dualar okumaya devam etti.Çok sakin olan yerde birden bire çok şiddetli bir rüzgar esmeye başladı. Hocalar ellerinde ki ipleri tutmaya çalışıyordu. Hocaların arkasında , ipin gerisinde hareketlenmeler vardı. Gölgeler sanki içeri girmeye çalışıyorlardı fakat başaramıyorlardı. Hocaların hepsi ipi tüm güçleriyle tutarken bir yandan ise hala içlerinden dualar okumaya devam ediyordu.Ve bir ses duyuldu , Kaan'ın ağzından " Ne istiyorsunuz ? " diye." Sen kimsin ? " dedi Hüseyin hoca." Ben senin rabbinim. " dedi. Fakat o ilk sefer ki cesareti , alaycılığı yoktu. Gölgelerin içeri girememesi onu güçsüz kılıyordu. Fakat onun ile beraber hocaların da gücü tükeniyordu." Rahat bırakın evlatlarımı. " dedi Kaan. Sesi hala korkunç ve oldukça kalındı."Bu adem oğlunun ruhunu serbest bırak." dedi Hüseyin Hoca. Kaan , " Bu yıllar önce yapılmış bir anlaşma.Biz ademoğulları gibi sözlerimize ihanet etmeyiz. " dedi." Bozmanı istiyoruz bu anlaşmayı , karşılığında sana bir can adayacağız , tıpkı anlaşmayı yaparken olduğu gibi. " dedi.Az önce ki gölgeler birden duraksamışlardı fakat hala oradaydılar.

    C*nler mala mülke değer veren varlıklar değillerdi. Onların tek amacı ve gayesi insanları yoldan çıkartıp cehenneme sürüklemek.Hal böyle olunca bu kadar ilimli bir hocayı bu kadar büyük günaha sokmayıda kabul etmişti.
    Tümünü Göster
    ···
    1. 1.
      0
      Devam ediyormusun bugün
      ···
    2. 2.
      0
      Devam bitir
      ···
  4. 1929.
    0
    Küfür edenleri önemseme mal çok burda
    ···
  5. 1930.
    0
    Haydi reis
    ···
  6. 1931.
    +1
    Final geliyor devam devam
    ···
  7. 1932.
    0
    Super gidiyor rez rez rezzzzzz
    ···
  8. 1933.
    +3
    Ananı avradini şampiyonlar ligi gibi olmuş ora
    ···
  9. 1934.
    +2
    Abi başlık trendden düştü ama yine de baya dinleyen var ya lan
    ···
  10. 1935.
    0
    Haydi dostum
    ···
  11. 1936.
    0
    Rezzzz ulaaannn
    ···
  12. 1937.
    +30
    Hüseyin hoca belinden bir bıçak çıkardı ve Kaan'ın eline verdi. Kaan tutmak istemiyordu.Bir kaç dua okudu Hüseyin hoca ve Kaan'a da okuttu. Kaan'a bıçağı dayısına sokmasını söyledi fakat Kaan yapmadı. Ağlıyordu , hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Kenan sürekli yap diyordu fakat elinde ki bıçağı yere attı. Bana doğru baktı Kaan. Gözlerinde o çaresizliği gördüm. Yalancı bir tebessüm atarak kafamı salladım onay verirmişçesine. Kenan bıçağı Kaan'ın eline verdi ve elini tuttu. Ellerini yanağına zütürerek ağlamaya başladı." Yap yeğenim , yap bitsin. " dedi. Kaan ağlamaktan nefes alamaz hale gelmişti. Kenan Kaan'ın elini tutarak kendi karnına doğru zütürdü ve batırdı. Ardından bıçağın hepsini sonuna kadar karnına soktu. Kaan çığlık atarak yerinden zıpladı fakat Hüseyin Hoca tuttu onu. Saçlarını okşayarak kulağına birşeyler fısıldadı. Kaan yavaş yavaş sakinleşmeye başladı. Sürekli bana bakıyordu , kafasını yan çevirmiş bana bakıyordu. Gözlerinde korku ve çaresizlik vardı. Hocalar ellerinde ki ipleri aynı anda yere bıraktılar dua okumaya devam ederek. Hüseyin Hoca Kaan'ın elinden tutarak ipin dışına çıkardı Kaan'ı.Kaan çıkar çıkmaz yere düşerek bayıldı. Yanına koşarak kucaklayıp arabaya zütürdüm onu. Bayılmıştı.Hüseyin hoca eliyle kazma ve küreği gösterdi ve bana getirmemi söyledi. Gidip kazma ve küreği getirdim. Kenan'ın olduğu yeri kazdık. Hoca cisimi eline alarak bir kaç dua okuyup üfledi. Kenanın cesedini ve cisimi oraya gömdük. Gömmeden önce belinden bir şişe su çıkardı ve ceset ile cisimin üstüne , ardından ise toprağın üstüne döktü. Kırmızıydı su , cisimi çıkarırken ki Kenan'ın kullandığı su ile aynıydı bu.Etrafına bir daire kazdık ve ipi onun içine koyduk. ipin üstünü kapatmadan şişede ki suyu ipin üstüne dökdük ve ardından onuda kapattık.Önce Kenan'ı sonrada etrafına daire kazarak ipi gömmüştük. Hüseyin hoca dualar okuyarak ağır adımlarla uzaklaştı. Diğer hocalar hala daha arapça dualar okumaya devam ediyordu. Sadık hoca elini omzuma vurarak " Bitti oğlum. " dedi. Gerçekten bitmiş miydi ?
    ···
    1. 1.
      0
      Ya usta acayip fena oldum. Hikaye etkiledi yani, sonunu güzel bir son ile bitir rahatlayalım
      ···
    2. 2.
      +2
      gerçekten bitmişmiydi diyor bide lan çıldırtma yaz amk.
      ···
  13. 1938.
    0
    rezzzzzzźzzzzbiyen
    ···
  14. 1939.
    0
    129.entry ayrac moruk
    ···
  15. 1940.
    0
    Ayraç 130
    ···
  16. 1941.
    0
    Ayraç 131
    ···
  17. 1942.
    +3
    Sınava çalışmayıp hikayeni okuyorum kiymetimi bil
    ···
  18. 1943.
    +31
    Sabah olmuştu biz hala Kenan'ı gömdüğümüz yerdeydik , Kaan'ı gece arabaya zütürmüştüm. Hocalar dualar okumaya devam ediyordu. Saatlerdir dualar okuyordular. Duaların içinde tövbe kelimesi duyuyordum sık sık. Tövbe ediyorlardı sanırım Allah'tan. Yaklaşık yarım saat sonra hepsi bir ağızdan " Amin. " dedi ve ellerini açıp yüzüne zütürdüler. Arkasını döndüler , en önden Hüseyin hoca bize doğru gelmeye başladı." inşallah bitti hocam. " dedi Sadık hocaya bakarak." inşallah hocam. " dedi." Bitti mi hocam artık ? Gitti mi o şey ? " dedim." Gitti Ramazan , Allah'a şükür Allah yanımızda , hep bizimle. " dedi. Eğilerek hocanın elini öptüm ne kadar izin vermesede. Ardından Sadık hocamın elini öptüm ve hepsine teşekkür ettim. Ovadan uzaklaşarak arabalara doğru gitmeye başladık. Arkama son kez dönüp Kenan'ın mezarına baktım.

    Kaan hala uyuyordu. Sadık ve Hüseyin hocaya binlerce kez teşekkür ederek oradan uzaklaştım. Arkada Kaan hala uyuyordu.Eve doğru sürmeye başladım. Saat öğlen vakitlerinde eve gelmiştim. Kaan'ı kucaklayarak eve çıkardım. Kapıyı açarak kendi yatağıma yatırdım.Üst kata çıkarak Ferhan Bey'in kapısını çaldım. Kapıyı yine oğlu açmıştı." Merhaba yakışıklı baban evde mi ? " dedim." Evet. " diyerek içeri koştu.Bir kaç saniye sonra Ferhan Bey geldi." Oo Doktor Bey , kaçtınız sandım. " dedi gülerek." Estağfirullah , işim yeni bitti.Ne kadar teşekkür etsem azdır , çok sağolun araba için. " dedim." Ne demek oğlum , ne zaman istersen gelip alabilirsin. " dedi. Tekrardan teşekkür ettim ve tam gidecekken " Teyzenin oğlu nasıl oldu ? iyi mi ? " dedi." Teyzemin oğlu ? " dedim şaşkın bir şekilde." Teyzenin oğlu hastalanmamış mıydı ? " dedi.Bir kaç saniye boş boş Ferhan Bey'in yüzüne baktıktan sonra " He , evet evet , iyi Allah'a şükür. " dedim. Ferhan Bey biraz şaşırarak baktıktan sonra " Allah iyilik versin. " dedi." Tekrardan çok teşekkür ederim Ferhan Bey , iyi günler. " dedim. Evime girdim. Odama gittim Kaan'ın yanına , Kaan uyanmış ve ağlıyordu. Hiç birşey demeden ağlıyordu.
    ···
  19. 1944.
    0
    Rezervasyon
    ···
  20. 1945.
    +30
    Bir ay sonra :

    Kaan bir ay boyunca hiç durmadan ağlamaya devam etti. Hiç durmadan ağlıyordu , normaldi.10 yaşında ki bir çocuğun dayısını öldürüp gülmesini bekleyemeyiz. Sürekli onunla konuşup onu rahatlatmaya çalışıyordum.ilk günki gibi değildi artık , ağlamaları azalmıştı fakat hala daha kötüydü.Ara ara kabuslar görüyordu , bazen sinir krizleri geçiriyor ve ağlıyordu.

    işimden olmuştum , polisler ile bir olay yaşamadık.*** şehrinden taşınmıştım. Daha lüks , daha kalabalık bir şehire taşındık. Beni oraya bağlayan hiç birşey yoktu çünkü. Daha güzeldi burası , daha kalabalıktı , daha genişti.Bir ev tuttuk , 2+1'di , çok büyük birşey değildi.4 katlı bir apartmanın en alt katındaydık. işim olmadığından dolayı para kazanamıyordum ve cebimde ki tüm parayı Kaan için harcamıştım.

    Üç ay sonra :

    • ** Hastanesinde işe başladım. Pgibolog olarak hayatıma devam ediyordum ve ilk hastam Kaan'dı.

    Altı ay sonra :

    Daha güzel bir eve taşındık. Daha güzel eşyalar aldık. Kaan gün geçtikçe daha çok iyileşiyordu. Hala daha o acıların izleri vardı fakat saklıyor ve kapatıyordu. Geceleri bazen ağladığını duyuyordum.

    Dokuz ay sonra :

    Okuma ve yazmayı bilmiyordu , ona okuma ve yazmayı öğrettim. Okula göndermek istedim hiç okula gitmemişti fakat istemiyordu okula gitmeyi. Israr etmedim.

    Bir yıl sonra :

    Kaan neredeyse iyileşmişti , geçmişte ki acıların izleri kapanmaya başlamıştı. Arkadaşları vardı , bir sürü arkadaşı vardı. Hatta aşık olduğu bir kız vardı , adı Nazlıydı.
    ···