0
beyler en yakın arkaşımı dövdüm çok pişmanım anlatacaklarım tamamen gerçektir. sizden yardımlarınızı ve önerilerinizi bekliyorum.
beyler öncelikle bu en yakın arkadaşım dediğim adamın adı emre. bu emreyle biz ilkokuldan beri beraberiz. yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez. aynı liseye gittik. hatta bu bi ara istanbula taşındı ama bağları koparmadık. her kış ve yaz görüşmeye devam ettik. sonra bu üniversiteyi okumaya buraya geri döndü. beyler size şöyle diyeyim. ilk kez ben bu adamla sarhoş oldum. milli olma yolunda aynı amı gibtik. beraber kavga ettik beraber dayak yedik. ne yaptıysak beraber yaptık. neyse beyler olaya döneyim.
biz her hafta halısaha maçı yaparız. ama maç yaptığımız takımlar arasında bir takım var ki kanlı bıçaklıyız bunlarla her maçtan sonra kavga çıkar. az mı dayak yemedik az mı adam dövmedik bu maçlardan sonra. neyse biz bu muallaklerle bi maç ayarladık. takımıda genelde ben kurarım. bizim bu emre pek iyi oynayamaz futbolu. genelde yedek olarak alırız fark yaptığımız zaman veya biri sakatlığında yerine girer. bu bin emre illa bu maçda oynamak istiyordu. lan olum diyorum bu maçın önemini sende biliyorsun. biz herzamanki takımı kuralım. seni söz sonradan alıcam oyuna ne olursa olsun alıcam. bin dereden su getirerek sonunda kabul ettirdim yedek olmayı. maç zamanı geldi sahaya girdik. maç başladı bu binler bizi eziyordu dıbına koyim ben zaten hırslı biriyim iyice çıldırdım dıbına koyim. neyse maçın sonlarına doğru geldik. bu emre diyor beni ne zaman alıcan beni ne zaman alıcan. lan dedim bi sus dıbına koyim görmüyor musun durumu?
buna baktım iyice sinirlendi. maç artık bitmişti bizim için. bunlar top çeviriyordu. bizde izliyorduk. saha kenarından bir ses geldi. kenara bakmamla çıldırmam bir oldu. emreye bir baktım karşı tarafı destekliyordu. ulan bildiğin çocuk gibi karşı tarafa tezahürat yapıyordu. emreye dedim olum maç bitsin senin dıbını gibicem.
neyse maç bitti ben çıldırıyordum dıbına koyim kimse benim yanıma yaklaşamıyordu. emrenin yanına gittim. buna bi baktım karşı tarafı tebrik ediyor falan. iyice atlattım dıbına koyim. buna bi yumruk savurdum. ama o kadar sert kaçtı ki benim bile elim çok fena acımıştı. sonra o sinirle durmadan vurmaya başladım bunun kaşından burnun dudaklarından falan kanlar gelmeye başlamıştı. e be dıbına kodumun çocukları birinizde bizi ayırın. kimse ayırmamıştı. sonra benim hırsım geçti. koşarak ordan ayrıldım.
ulan ben ne yaptım diye düşünüyordum. kardeşim dediğim adamı delicesine dövmüştüm. eve gittim sabaha kadar uyuyamadım.
bizim arkadaşın playstation salonu var her zaman orda takılırız. ben emrenin de oraya gideceğini düşünerek oraya gittim. içeri girdiğimde herkes bana bir değişik bakıyordu. emreyi sordum evde dediler. o playstation salonunun sahibi arkadaş beni aldı. dedi olum sen ne yaptın çocuğu hastaneye zütürdük. kaşına 2 dikiş attılar çocuğun yüzünü dağıttın. ben iyice yıkılmıştım ben ne tak yedim diye düşünüyordum.
1 hafta öyle geçti emreyi arıyordum cevap vermiyordu. çok ısrarlı ararsam telefonunu kapatıyordu. evine gitmeyede yüzüm yoktu dıbına koyim.
hala böyle devam ediyor panpalar durumum. ben bu çocukla nasıl barışacağım. bana bi akıl verin. aslında en korktuğum şey bir şekilde belki barışırım ama herşey acaba eskisi gibi olur mu?
özet: kardeşim dediğim adamı dövdüm. 1 haftadır adama ulaşamıyorum telefonlarıma cevap vermiyor. evine gitmeye yüzüm yok.
