en yakın arkadaşımın karısını sikiyorum

planım şöyleydi...

ikimiz de sahte birer e-mail hesabı oluşturacaktık ve bu mevzuyu sadece e-mail yoluyla paylaşacaktık. mail yazarken kesinlikle kendi isimlerimizi kullanmayacak, söylemek istediklerimizi 3. şahıslardan bahseder gibi ifade edecektik. ben yalnız yaşadığım için görüşmelerimiz her zaman benim evimde olacaktı. arkadaşlık ilişkimizin zarar görmemesi için, duygusal bir tepkiye yol açabilecek her şeyi önceden kestirip önlemimizi almak zorundaydık. bu yüzden, görüşmelerimizde yüzlerimizi gizleyecektik. o görüşmeye geldiği zaman evin için zifiri karanlık olacaktı, en ufak bir ışık kaynağı dahi bulunmayacaktı. karanlıktan sıkılırsak maske kullanacaktık. başbaşa kaldığımızda asla birbirimize ismimizle hitap etmeyecek, konuşmak gerektiğinde mümkün olduğunca farklı ses tonlarıyla konuşmaya çalışacaktık. hatta birbirimize farklı isimlerle hitap etmek işin fantezisi olacak, sevişirken başkalarını hayal edebilmemizi sağlayacaktı.

burada hep böyle kavatlar mı var amk

artık ikimiz de çözüme yaklaştığımızı hissederek hem sevinmiş, hem de heyecanlanmıştık. bu heyecanın bize aceleci ve mantıksız kararlar aldırmasından ürktüğüm için müsade istedim. ikimiz de sakin kafayla bu çözüm üzerine düşünmeli ve yapabildiğimiz en mantıklı planı yapıp paylaşmalıydık.

her zaman olduğu gibi el sıkışıp gülümseyerek vedalaştık. dışarı adımımı attığım ilk anda "tanrım neler saçmalıyoruz biz" diye düşündüm ve içimi kısa süreli bir korku kapladı. lakin eve varıp yatağıma uzandığımda, bu çözümün işe yarar bir çözüm olabileceğine ikna olup mantıklı bir plan kurmaya çalıştım.

birkaç gün sonra tekrar buluşuğumuzda planım bana göre kusursuzdu ve işe yarayacağına dair en ufak bir şüphem yoktu.

artık gerginliği tamamen üzerinden atmıştı. sigarasını çabucak söndürerek naif bir gülümsemeyle yüzüme baktı ve hafifçe yaklaşıp "bak bazı şeyleri baştan peşinen söyleyeyim. sen eşimin yakın arkadaşısın, çok iyi bir insansın ve benim için her zaman öyle olacaksın. yanlış anlama, sana karşı duygusal anlamda hissettiğim bir şey yok. sadece pire için yorgan yakmak yerine mutlu bir evlilik yaşayabilmenin yollarını arıyorum. senden istediğim şeyi anlamışsındır. bana istediğimi verebileceksen ama bunu yaparken de her şeyi eskisi gibi sürdürebileceksen yapalım bu işi. kendine dair en ufak bir şüphen varsa unutalım gitsin."

nedense bu sözler bende bir "meydan okuma" hissi uyandırmıştı. tuhaf bir şekilde hırslanıp "seni çok iyi anlıyorum" dedim "içimde sana karşı en ufak bir duygusal eğilim yok. sizin mutluluğunuz için akıl ve mantık dahilinde her şeyi yapmaya hazırım!"

"peki" dedi gülümseyerek "onu üzmeden nasıl yapabiliriz bu işi?"..

beyler ben kankasıyım. bende bunun karısını gibiyorum para karşılığında amk fakir bininin açlıktan nefesi kokuyomuş karısı bigün bu sorunu çözebiliriz dedi. işte öyle

-kızcağız sürekli olarak uyarılıp uyarılıp ortada kalıyordu-

mnkym 2011 in cümlesi.. içinde aşk, şehvet, içtenpazarlık, ihanet, ciks herşeyi barındırıyor.. unutmayacağım bir cümle sinsi herif seni

kaç dakika öyle geçti anımsamıyorum. ama başımı kaldırdığımda yüzüme bakıyordu. bu bende gerginlik yaratmıştı. o kasvetli havayı dağıtmak istedim ve "kankamın mutluluğu için her şeyi yapabilirim ama işte bazı sorunlar çözümsüz oluyor" dedim. "peki sencee.." dedi ve bir süre susup "öff çok saçma, neler düşünüyorum böyle" diyerek sinirli bir şekilde sigarasını ateşledi. "lütfen" dedim "saçma da olsa aklından geçenleri paylaş. belki bir çözüm buluruz bu sayede. durum öyle çaresiz ki saçma, uçuk fikirleri bile paylaşmamız gerekiyor"

sigarasından aceleci 2 nefes çekip dikkatle gözlerimin içine baktı. "belki bu sorunu ikimiz çözebiliriz." dedi. "nasıl?" diye sordum. "kankan için her şeyi yapabileceğini söylemiştin. onun mutluluğu için, bizim mutluluğumuz için sır saklayabilir misin?"

meraklanmıştım. hiç düşünmeden "elbette" dedim "hem de mezara kadar saklayabilirim".

samimi olduğumu görünce biraz gevşedi. "tek sorun" dedi "benim rahatlayamamam. eğer rahatlarsam, eşimle mutlu mesud yaşamamız için önümüzde hiçbir engel kalmaz. rahatlamam için bana yardımcı olur musun?"

saniyenin yüzde biri kadar bir zaman zarfında lavlara daldırılıp çıkarılmış gibi hissettim kendimi. ama, şu an düşününce beni bile şaşırtan bir cesaretle "sana yardımcı olurum" dedim "nedir aklındaki?"...

adam arkadaşının mutluluğu için kendini feda etmiş

lan bu pekekent bir yerde yazar falan heralde eşşek kadar bi herif çıkacak demedi demeyin bu kukudaki kuru ..

söylenecek bir şey kalmamıştı. sorun ortadaydı, bir çözümü yok gibiydi.

sessizliği bozan taraf ben oldum. erken boşalma sorununun çok yaygın olduğunu söyleyerek, kendimce arkadaşımı savunmaya çalıştım. ama sorunun yaygın olması neyi değiştirecekti ki? boş konuştuğumun farkına varmıştım. dikkatle yüzüme baktı. "sende de mi aynı sorun var?" diye sordu. biraz affallamıştım, beklemediğim bir soruydu. kekeleyerek "ha-hayır" dedim, başımı önüme eğdim.

bir süre daha sessizlik oldu. bu sefer sessizliği o bozdu "ne kadar sürüyor?" diye sordu. gerçekten merak ettiği için böyle bir soru yönelttiği bakışlarından anlaşılıyordu. nedense, doğruları söylersem daha çok yardımcı olabileceğim hissine kapıldım ve "değişiyor" dedim "10 dakika sürdüğü de oluyor 1 saat sürdüğü de oluyor... " düşünceli düşünceli yüzüme bakıp "yaaa? ne kadar çokmuş" dedi. "önemli olan tutkudur, ne kadar sürdüğü önemli değildir" gibisinden bir şeyler söylemeyi aklımdan geçirdim. ama kimi kandıracaktım ki? samimi olmadığımı anlayacağı için diyalog kurup yardımcı olma şansımı yitirecektim.

bir süre daha sustuk, düşüncelere daldık...

rizörvi

@8 copy/paste olduğunu kanıtlayamazsan huur çocuğusun

ne diyordum... ha evet, en yakın arkadaşımla eşi ayrılma noktasına geldiklerinde, hatunla konuşmaya gittim.

konuşma boyunca kızcağızın gözyaşları dinmedi. o da kankamı çok seviyordu, dünyada ondan daha ideal bir eş olamayacağını, onu kaybetmek istemediğini söylerken hıçkırıklara boğuluyordu. ama işte o da sağlıklı bir kadındı, ihtiyaçları vardı. kankamı çok çekici bukuyor, ama ne zaman sevişmeye başlasalar tam azmaya başladığı anda kocası boşalıyordu, kızcağız sürekli olarak uyarılıp uyarılıp ortada kalıyordu. bu durum onun pgibolojisini bozmuş ve onu hırçınlaştırmıştı.

utana sıkıla "kendin rahatlayamıyor musun" diye sordum. yapamıyormuş. o da utana sıkıla, zor orgazm olduğunu söyledi. sevişmenin heyecanını masturbasyonda bulamadığı için konsantrasyon sağlayamıyormuş.

bu itirafların üzerine, çaresizce önümüze bakıp bir süre sustuk.

@1 bak kardeşim

ben pierre woodman, 1963 yılında fransada saçlı olarak doğdum. polisliği bırakıp ferre endüstrisine girdim ve adımı altın harflerle bu sektöre yazdırdım. şu an gibişmekten kafamda kıl kalmamış durumda. gibtiğim karıları uçuca eklesem eyfel kulesini geçer. internette yeni karılar ararken bu siteyi gördüm girdim. tek eğlencem bu site olmuştu... ta ki senin açtığın başlıkları görene kadar. ip adresini, ev adresini buldum. yarın ilk uçakla türkiye'ye geliyorum. yanımda rocco dahil en acımasız gibicileri getiriyorum. senin dıbını zütünü bir edicem.

@1 http://imgim.com/04195241248641817179.jpg

http://inciswf.com/1294166617.swf

@7 niye gibiyorsun lan hatunu o zaman?

arkadaşlık bi yere kadar

dıbına koyim bu güzel bi hikaye olacak gibi duruyor. reserved.

@5 panpa hatunla ilişkimiz filan yok.

@1 gereksiz başlık ve yalan dolan
http://imgim.com/04195241248641817179.jpg