ben eve giderken otelden arkadaşlar vs. mesaj atıyordu ama açıkcası pek umrumda değildi. evdekilere nediyeciğimi kara kara düşünürken, ineciğim durağı kaçırıp 2-3 durak ötede indim. sinirimden bütün yolu yürüdüm, caddenin ortasında bir yaya ben vardım.

neyse eve gittiğimde annem hoş geldin oğlum filan izin gününmü değişti dedi; bende yok anne işten çıkardılar dedim. sağolsun annem baya bir teselli oldu, babam da aynı şekilde azarlamak bağırmak yerine ikisde baya bir teselli oldu.

sıkıntıdan akşama kadar telefonu almamıştım, baktığımda baya bir cevapsız arama ve mesaj gelmişti. hep sağolsun oteldeki çocuklar atmıştı, birde bizim tayfadaki kızlar vs.

gözlerim yaşardı ilk kez ailemden sonra arkadaşlarımda beni bukadar düşünüp mesaj atmıştı, yoksa hiç biri işi olmadıktan sonra arayıp sormaz.

neyse sabırsızlıkla akşam olmasını bekleyip durdum. hava az kararmaya başlarcasına hemen hazırlanıp evden çıktım. verdiği adreste öyle basit bir semt değildi genelde zenginlerin oturduğu bir semtti, ismini pek çok kez duyduğum nadiren gittiğim bir yer olduğu için biliyordum.

neyse adrese vardığımda bizim apartmanların yanında hiç kalacığı bir site gibi yere geldim. hemen telefonu çıkartıp cansuyu aradım geldim diye, tamam ben seni almaya geliyorum dedi.

ben beklerken çıka geldi gözlerin altı torba torba olmuştu sebebini soramadım, sitenin girişinden beni alıp içeri girdik. kısada olsa az çok muhabbet edip tam apartmandan giriyorduk ki;

dedim sizin evde kimse yok değilmi? hayır diyerek gülümsedi. neyse çıktık yukarı dairenin birine girdik öyle böyle değil ama acayip lüksdü hayatımda ilk kez canlı olarak böyle bir ev görebiliyorum diyebilirim.

içerisi tarla gibi birşeydi at koşturursun resmen...

herneyse bana birşey içermisin diye sordu ben de hayır dedim. açıkcası ne için geldiğimi bilmiyordum, yada neden çağırıldığımı sadece gelmiştim.

daha sonra ben koltuğa oturduğumda geldi direk dizime yattı, aklım o gece kumsalda beraber oturduğumuz zamana gitti. dejavu oldum resmen o anı tekrar yaşıyordum garipti.

neyse durup durup birden ağlamaya başladı, ben ne olup bittiğini anlayamadan bana sarıldı çok doluyum konuşacak kimsem yok filan dedi.

biz eyvallah dedik, oyunumuza bakıyoruz. bu cansu denilen kızda az değildi, nasıl taş çalıyor altdan uzatıp duruyor farkettirmiyoruz bu sayede oyunu kazanmıştık filan. daha sonra yatmak için dağıldık, odaya bir girdik demin aşağıda bize laf söyleyen elaman üstüme atladı. ne olduğunu anlamaya çalışırken köpek gibi yalvarvaya başladı kanka sizin masada oturan kızın sevgilisi varmıymış, tutuldum lan kıza ayarla onu bana filan diye söylüyor.

dedim bilmiyorum varmı yokmu, ayarlayamam olmaz dedim. bu bana yalvarmaya başladı kanka Allah aşkına ne istersen yaparım vs. sadece ayarla lütfen deyip yalvarıp duruyor. tamam yarın düşünürüm şimdi yatcam dedim gidip yattım.(adam gelip yalvarıyo kızı ayarla diye zütüm baya bir kalktı tabi ki, benimde çok çevrem yoktu kızlardan bir onlar var işte birde bir kaç kişi daha)

anlıyorum dedi, benim büyükten kendi bardağınıda koydu. (ben ilk adama bak otlanıyor dedim, sonra içerse içsin nolacak dedim.)

daha sonra ben daha anlat demeden adam başladı anlatmaya; canından çok sevdiği bi kız varmış, kıza yedirdiği paranında haddi hesabı yokmuş filan. adamın okulu bittikden sonra askere giderken beni bekle demiş kızda söz vermiş bekliyecem diye.

neyse adam askerliği yapıp geldiğinde başka kız çoktan kocaya kaçmış bile, kızı aylarca arayıp sormuş en son bulduğunda karnı şiş bulmuş. adam o zaman bu zamandır işten çıktığı gibi soluğu meyhanede alıyormuş. her gece olmasa bile 2gecede bir filan aynı meyhaneye gelip içiyormuş.

dedim;

+ben
-adam
+abi anlıyorum da sen yıllardan beri niye bu kızı düşünüp durdun, sana başka kızmı yokmu?
-var olmazmı, ama hiç biri onun yerini alamaz
+ee abi napacaksın ömrünün sonuna kadar böyle içip duracakmısın
-hayır geri dönünce içmeyi bırakacam
+kim geri dönünce
-benim hatun
+abi gebeydi diyon, moralini bozmak istememde çocuk senin boyuna varmıştır şimdi
-olsun be, geri dönsünde yeter bana (adam uçmuş senelerden beri hep onu bekliyormuş)
+helal olsun abi sendeki ne sevdaymış...

adam biraz daha oturup masadan kalktı, bende azıcık daha oturup efkar dağıttıkdan sonra hesabı ödemeye gittiğimde adam dedi senin hesap ödedindi.

dedim nasıl olur ben daha yeni ödeyecem filan derken, adam içtiği bir bardak rakının parasını ödemek için benim hesabı kapatıpda gitmiş. o an gerçekten de duygulandım neler varmış diye.

ilk önce yanına gitmek istedim ama sonradan vazgeçtim. belkide yine yaptığım en büyük hatalardan birini yapıyordum bilemiyorum, usulce önüme bakarak devam ettim.

iş arama planı filan yalan olmuştu, aklımdan bir türlü çıkmıyordu. öylece içlenerek eve kadar yürüdüm. eve vardım biraz dinlenip direk telefonu elime alıp cansuyu aradım. yine açmadı.

tekrar tekrar aradım ama telefonu açan olmadı. canım iyice sıkıldı telefonu masanın üstüne fırlatıp gidip bir kaç şey alıp içmeye başladım. içmem birşeyi değiştirmeyecekti ama yinede içiyordum.

neyse bir kaç gün öyle boş boş evde geçtikden sonra telefon çaldı hiç umursamadım, tekrar çalınca bu sefer baktımcansu arıyordu. heyecan yapıp da telefonu nasıl açtığımı dahi bilmiyorum.

hemen açtım sesi biraz ağlamalıklı bir şekilde;

+cansu
-ben

+napıyorsun
-iyiyim sen napıyorsun
+hiç evdeyim
-çalışmıyormusun
+hayır çıktım bende
-sebebi özel değilse neden ki?
+öyle işte...

hiç karıştırmadım neden telefonu açmadın cevap vermedin vs. diye.

daha sonra;

+bu akşam boşmusun
-ne gibi?
+ya işte bir planın varmı
-hayır yok niye ki
+hiç, bu akşam bana gelsene
-eminmisin?
+ya eminim işte gelecekmisin gelmeyecekmisin?
-tamam ama adres yok derken;
+ben sana mesaj olarak atarım.

ne olupta beni çağırdığını anlamadım

dedim bu temizlikçiler bana niye böyle diyor filan, leventde dedi; bırak onları burda en az maaşı onlar alıyor ondan öyleler çekemiyorlar kimseyi merak etme bir kaç güne alışırlar sanada dedi. kahvaltıyı yaptığımız gibi levent içeri koştururak gitti bende nolduğu anlamadan koşarak içeri gittim.

bulaşıkhane gibi bir yere girdik, burda da ortalama 4-5 kişi vardı hepside güler yüzlüydü içerdeki binler gibi değildi. tebrik ettiler filan tanışdık tek tek daha sonra içeri başka bir adam girdi uzun boylu birşey suratı asık bana tip tip bakıyor. yanıma yaklaşdıkça ben iyice tırsıyorum yanıma iyice geldi; gülerek hayırlı olsun dedi. ulan kendimden geçtim, adam tip tip üstüme gelipte bir an gülünce dona kaldım. neyse sağol abi dedim. adam demezmi burda abi yok şefim var. bir daha affettmem diyip güldü. (bu adamda dünkü personel şefinin bir üstüymüş yani en üstdekilerden biri)

mutfak gibi biryerden geçtikden büyük bir salona girdik(restorana) levent birde bir kaç kişi daha apar topar iş yapıyorlar. bende yeni olduğum için aval aval bakıyordum ne yapacığız diye filan masaları düzeltiyorlardı. setleri(çatal bıçak) yerleştirdikten sonra saat 8gibi filan kapıları bir açtılar hayvan gibi müşteri yağıyor içeri anlatamam.
gelen geleni restoran sabahdan nerdeyse ağzına kadar tıka basa doldu.

ben noluyoz mk dememe kalmadan levent beni kolumdan tutup dışarı zütürdü, oturalım şurda biraz akşama kadar bir daha oturamacaz dedi. iyi deyip bir 5-10dakika sonra millet sigara keyfi yaptıkdan sonra, herkes ayaklanıp içeri gitmeye başladı. içeri bir girdim ne göreyim zütünü gibeyim, millet yiyip içip bırakmış masalar boşlarla dolu onları alıp alıp bulaşıkhaneye bırakıyorduk. belki bütün gün işimiz buydu ama yetişmek zordu(adamlar hayvan gibi yiyor kirliyi zütür temizi getir yetiştiremiyorsun) ilk saatlerden iflahım gibilmişti bile, kendimden geçmiştim resmen kanter içinde kalmıştım. yanıma başka bir elaman gelip yoruldunmu paşam dedi. evet dediğimde; daha dur paşam ilk günün deyip güldü gitti. aslında herkes ekmeğindeydi ama kral adamlardı.

ne yalan söyleyeyim o saate kadar umursamazken bir anda nediyeciğini merak etmeye başladım.

neyse zar zor akşam yaptık derken bir kaç müşteri kaldı onlarda yemeğini yesin biz restoranı temizleyip gidecez... ama bunlar bir yiyor iki konuşuyor gelde sövme. zaten sabahtan beri ölmüşüz kalkıp git değilmi yada yemeğini ye yok illa bizi uyuz edecekler.

biz içeride setleri ayırdık tabaklar, bardaklar vs. hazırlandı bu gavatlar gidecekte yerleşterilecek. cansuda arayıp duruyor açamıyorum. sonradan şef geldi dedi siz hala napıyonuz burda, durumu anlattık şefim içeri giremiyoruz müşteri yemeğine devam ediyor. tamam deyip içeri gitti geldiğinde gidin yerleştirin onları çabuk dedi.

adam naptıysa artık müşterileri çıkarmıştık hemen herşeyi yerleştirdikten sonra yolda cansuyu aradım durumu izah ettim, lojmana gidip üstümüzü değiştirdikden sonra benim odada kalan sayko ya diyorum; gel kız seninle konuşacakmış filan yok diyor.

neyse biz anterye dönüp üstümüzü değiştirdikten sonra işe geri dönerken yolda kızları gördük onlarda işten yeni çıkmış lojmana dönüyorlardı. (reception gece/gündüz vardisayla çalışıyordu biz 8-15-22 çalışıyordu tam gündü) neyse paranın yattığını söyledik, akşama yine bulaşalım filan dediler olur dedik. gittik otele. tam içeri girecem şef beni çağırdı; buyrun şefim dedim.

birdaha geç kalırsan kovarım seni anladınmı dedi, kafa sallayarak evet şefim dedim. içeri koşturarak girdim, diğerkilere yardımcı oluyordum. bir yandan da sürekli sabırsızlanıyordum iş bitsinde dışarı çıkalım. ilk kez bu gece cebimde dolu dolu parayla dışarda vakit geçirecektim. zar zor geceyi yapıp işi bitirdikden sonra setleri yerleştirdik sonra işten çıktık.

ozamanlar çok net hatırlıyorum, ben cansuyla mesajlaşmayı bıraktıkdan sonra resmen pgibolojik sorunlar yaşama başlamış gibi oldum, konuşacak kimsem yoktu her gece bir şeyler olduğunda gidipte ona anlattığım kadar rahat anlatıcığım kimse yoktu.

ne bileyim hayat bir anda çok boş gelmeye başladı vakit geçmez oldu. kendimi iyice salmış olan ben, yeni bir iş bulmam gerektiğimin kanaatine vardım. ama ha deyince de öyle kolay iş bulunmuyordu ki.

neyse hergün dışarı çıkıp iş arıyordum bir kaç yerede haber etmiştim. artık her akşam konuşacak birilerini aramayıp zamanın nasıl geçeciğini tekrar anlamıştım, taki o güne kadar. yolda giderken siması filan çok tanıdık birine rast geldim, evet cansuydu o.

beni farketmedi ama ben onu gördüm. sanırım ben bu kıza aşık olmuştum geçde olsa anlamıştım ama aşk garip birşeymiş.

devam kardeşim millet bakınca zaten rez falan diyor zaten. benim gibi başta beğenip kısayol yapanlar falan da var

dedim buyrun, ihtiyacınızı karşılamaz ama lazım oldukça kullanırsınız. nediyorsun sen filan dedi; dedim şefim resmen bir insanın ekmeğiyle oynuyorsunuz şakamı bu? filan derken kağıdı imzaladı zütür bunu toplan bugün akşam da lojmandan çıkışını yaparsın vs. dedi...

ben buna bir sövmeye başladım ağzıma geleni diyorum anasından girdim bacasından çıktım onların bir suçu yoktu ama 2kez geç kaldık diye adamı iştenmi atarlar biraz insaf.
restoranda arkadaşlarla son kez selamlıştıkdan sonra kızların yanına uğrayıp onlarada selam vermek istedim.

nereye gidiyorsun vs. deyince işten atıldım dedim. kızlar ilk şaka yapıyor olmalısın dediler bende şef orda gidip sorabilirsiniz dedim. onlarla da son kez selamlaşıp pılımı pırtımı toplayıp eve gidiş için yola çıktım.

yolda sürekli aynı şeyleri düşündüm evdekilere nediyecem diye.

muhabbet filan ettik işte yine gece oldu, biz tam ufakdan kalkıyoruz benim kaldığım odadaki sayko geldi. içmiş birde ne yaptığını da bilmiyor bana diyo;

+odada kalan çocuk
-ben

+bizim iş noldu
-halledecem
+hani ne zaman halledecen
-zamanı var daha sabret
+neyin zamanı var lan kaç haftadır oyalıyon (gören de beni kazanova filan sanacak yanımda hergün hatun var gibi)
-tamam dedik işte
+her seferinde tamam diyorsun ama olmuyor

bizim arkadaşlarda arkadan dalammı filan diyor yok dedim. neyse biz bunu yatıştırıp kızları bıraktık,

kimseyi durumu anlatmadan bizde odalara dağıldık. bu bana diyor ayıp ediyon ama, köpek gibi süründürdün beni. bende gaza geldim tamam lan dedim yarın gidip konuşacam sende gel hatta filan dedim, bu dedi yok olmaz ben yüz yüze hemen konuşamam sen hallet. tamam dedim. yattım yatağa sabah kalktığımda ilk işim kızı bulmak olacaktı nasıl yapacaktım bilmiyorum.

sabah oldu leventle kalktık koşarak kahvaltıya gidiyoruz yetişebilmek için. tam içeri girecem aklıma kızla konuşacağım geldi, sırf peynirle domates alabilmek tabak aldım koydum birer dilim ekmek aldım birde masada yolda içini doldurup onu yiyorum. bir yanda da yine receptiona koşuyorum. elimde de ekmek o halde gören olsa nediyecem hiç bilmiyorum, neyse son lokmayı ağzıma atıp içeri girdim;

kolay gelsinler hanımlar dedim.

ordan çıkıp hiç bir yere sapmadan eve vardım, salonda kafayı vurup yattım. neyse ertesi günü boş boş evde geçirdim, herşey okadar boş geliyordu ki işyerinde bütün gün ayakta durmaktan oturduğum yerden kalkıp ayağa kalkasım geliyordu.

neyse bir kaç gün bu şekilde geçti derken, cansu yine mesaj attı hiç sormaz oldun vs. diye.
bende senin atmanı bekliyordum yazdım.

sonrasında aramızda geçen kısa konuşma;

+ya öylemi
-evet öyle
+sen atsaydın nolurdu
-çalışıyorsun rahatsız etmek istemedim
+düşünceli arkadaşım benim sanki saatlerimi bilmiyorsun
-olsun işte filan gibisinden gittik. kızla mesajlaşsakta iyice arkadaş, dost olmuştuk.

hergün hergün birbirimize mesajlar atıyor, resmen birbirimizin dert ortağı oluyorduk. bu arada bende evde kendime bakmayı iyice bırakmış saç sakal karışık bir vaziyetde dolaşıyordum.

neyse 1aya yakın kadar bir süre böyle devam ettik. sürekli ama sürekli mesajlaşıyorduk daha sonra ne olduğunu bende anlamadım ama cansu hiç yazmaz oldu, ben yazsam bile geri dönmüyordu. arıyorum yine dönmüyordu. ilk günler oldukça merak etmeye başladım niye cevap vermiyor vs. diye...

sonraki günlerde artık ümidimi iyecene yitirip yazmak istemiyorsa yazmaz zorlamak birşeyi değiştirmez diye bende yazmayı bıraktım.

böyleleride var işte kızı ayarlıyorsun gelemem diyor. dedim en son geliyorsan gelirsin, gelmezsen hava bana hoş. bunu zar zor ikna ettikden sonra koşarak genelde buluştuğumuz kumsala gittik.

bu saykoyu kimse adam akıllı tanımıyor tabi, tanıştırdım herkesle sonra kıza da durumu söyledim ikisi bizim gruptan ayrıldılar. ben cansu ya dedim kimdi o kuşlar şimdi söylesene?
bizimkiler dedi. diğer kızlarda cansuya söyleme filan diyor, ama cansu söylemişti bile. gülerek dedim arkamızdan dedi kodudamı yapıyorsunuz siz filan.

evet deyip güldüler.

neyse biz konuşmaya devam ediyoruz bunlar dedi hadi denize girelim. biz her ne kadar girmeyelim desekte illa tutturdular gecenin bir saati denize girelim diye. üstlerini çıkardılar önceden hazırlıklı gelmişler, mayoları bikinileri vs. üstlerinde

bizimde birtek kapriler var böyle girin birşey olmaz diye bizide zorla ikna ettiler, en sonunda bizde kabul edip suya atladık.

su gündüze göre daha serin ama güzeldi. o yorgunluğun üstüne nasıl gitti anlatamam sanki bulutlardaymış gibisine. bir kaç saat suda durduktan sonra çıkıp ıslak ıslak lojmana gittik. ben duşa girip çıktıkdan sonra kafayı bir vurmuşum vuruş o vuruş.

sabah uyandığımda saat 9a filan geliyordu, nasıl apar topar giyindiğimi bilmeden koşarak gittiğimi bilmiyorum.

gittiğimde şef girişte sigarasını tüttürürüyordu, şefim çok özür dilerim uyuya kalmışım deyip tam içeri geçerken sen gel benimle dedi. yanına gidip buyrun şefim dedim;

+şef
-ben

+ben sana daha önce nededim?
-nedediniz şefim?
+geç kalırsan kovarım seni demedim mi?
-dediniz şefim.
+o halde niye geç kalınıyor
-şefim özür dilerim birdaha asla olmayacak
+özrün kabul edilmedi
-şefim lütfen bu işe gerçekten ihtiyacım var
+başka iş bulursun sen güveniyorum ben sana
-şefim ama
+insan kaynaklarına gidip işten çıkarıldığı söyle
-şefim lütfen diyorum
+beni ilgilendirmez hadi git söyle dilekçe vericekler onları bana getir

küfür ede ede insan kaynaklarına gittim, böyle böyle dedim lütfen engel olun vs. insafsızlar biz bir şey yapamayız dediler benim çıkış kağıdını elime verdiler. huur çocuğuna yolda söve söve gidiyorum.

Devam etsene dibina kodum kac gündür yazmiyosun

rezerved

Rezzz panpa hadii

Devam bro

rezerve