neyse cansudanda mesaj gelmişti, burdan gittin diye sohbeti kesme filan vs. bende tamam diyerek geri karşılık cevap verdim.

bana tekrar herhangi birinden geri dönüş olmayınca maaştan sonra topladığım bütün bahşileri alıp dışarı çıktım. ortalama 300 küsur para vardı. bu gece bu parayı bitirmeyi hedefliyordum ama sonra kendi kendime düşünüp böyle gereksiz şeyler yapmaya gerek yok dedim.

gidip bitane meyhaneye oturup bitane büyük açtırdım, millet meyhaneye kafa patlamak için derdinden kederinden aşkının acısından gidiyordu ben ise işten çıkarıldım diye. hayat bazenleri kimisi için bukadar karmaşık olabiliyor...

lafı dolandırmadan devam ediyorum, benim masaya eli ayağı düzgün böyle yerlere kolay kolay gelmiyecek tiplerden biri geldi. dedi derdin ne be dost; durumu anlattım.

beyler şimdi çıkıyorum gelince devam edecem aralıksız söz. (bu arada çalışıyorum gün boyu yazamıyorum o yüzden akşamları yazıyorum..)

Ben burdayim panpa devam

+1.. gece burdayız

anlıyorum dedi, benim büyükten kendi bardağınıda koydu. (ben ilk adama bak otlanıyor dedim, sonra içerse içsin nolacak dedim.)

daha sonra ben daha anlat demeden adam başladı anlatmaya; canından çok sevdiği bi kız varmış, kıza yedirdiği paranında haddi hesabı yokmuş filan. adamın okulu bittikden sonra askere giderken beni bekle demiş kızda söz vermiş bekliyecem diye.

neyse adam askerliği yapıp geldiğinde başka kız çoktan kocaya kaçmış bile, kızı aylarca arayıp sormuş en son bulduğunda karnı şiş bulmuş. adam o zaman bu zamandır işten çıktığı gibi soluğu meyhanede alıyormuş. her gece olmasa bile 2gecede bir filan aynı meyhaneye gelip içiyormuş.

dedim;

+ben
-adam
+abi anlıyorum da sen yıllardan beri niye bu kızı düşünüp durdun, sana başka kızmı yokmu?
-var olmazmı, ama hiç biri onun yerini alamaz
+ee abi napacaksın ömrünün sonuna kadar böyle içip duracakmısın
-hayır geri dönünce içmeyi bırakacam
+kim geri dönünce
-benim hatun
+abi gebeydi diyon, moralini bozmak istememde çocuk senin boyuna varmıştır şimdi
-olsun be, geri dönsünde yeter bana (adam uçmuş senelerden beri hep onu bekliyormuş)
+helal olsun abi sendeki ne sevdaymış...

adam biraz daha oturup masadan kalktı, bende azıcık daha oturup efkar dağıttıkdan sonra hesabı ödemeye gittiğimde adam dedi senin hesap ödedindi.

dedim nasıl olur ben daha yeni ödeyecem filan derken, adam içtiği bir bardak rakının parasını ödemek için benim hesabı kapatıpda gitmiş. o an gerçekten de duygulandım neler varmış diye.

ordan çıkıp hiç bir yere sapmadan eve vardım, salonda kafayı vurup yattım. neyse ertesi günü boş boş evde geçirdim, herşey okadar boş geliyordu ki işyerinde bütün gün ayakta durmaktan oturduğum yerden kalkıp ayağa kalkasım geliyordu.

neyse bir kaç gün bu şekilde geçti derken, cansu yine mesaj attı hiç sormaz oldun vs. diye.
bende senin atmanı bekliyordum yazdım.

sonrasında aramızda geçen kısa konuşma;

+ya öylemi
-evet öyle
+sen atsaydın nolurdu
-çalışıyorsun rahatsız etmek istemedim
+düşünceli arkadaşım benim sanki saatlerimi bilmiyorsun
-olsun işte filan gibisinden gittik. kızla mesajlaşsakta iyice arkadaş, dost olmuştuk.

hergün hergün birbirimize mesajlar atıyor, resmen birbirimizin dert ortağı oluyorduk. bu arada bende evde kendime bakmayı iyice bırakmış saç sakal karışık bir vaziyetde dolaşıyordum.

neyse 1aya yakın kadar bir süre böyle devam ettik. sürekli ama sürekli mesajlaşıyorduk daha sonra ne olduğunu bende anlamadım ama cansu hiç yazmaz oldu, ben yazsam bile geri dönmüyordu. arıyorum yine dönmüyordu. ilk günler oldukça merak etmeye başladım niye cevap vermiyor vs. diye...

sonraki günlerde artık ümidimi iyecene yitirip yazmak istemiyorsa yazmaz zorlamak birşeyi değiştirmez diye bende yazmayı bıraktım.

ozamanlar çok net hatırlıyorum, ben cansuyla mesajlaşmayı bıraktıkdan sonra resmen pgibolojik sorunlar yaşama başlamış gibi oldum, konuşacak kimsem yoktu her gece bir şeyler olduğunda gidipte ona anlattığım kadar rahat anlatıcığım kimse yoktu.

ne bileyim hayat bir anda çok boş gelmeye başladı vakit geçmez oldu. kendimi iyice salmış olan ben, yeni bir iş bulmam gerektiğimin kanaatine vardım. ama ha deyince de öyle kolay iş bulunmuyordu ki.

neyse hergün dışarı çıkıp iş arıyordum bir kaç yerede haber etmiştim. artık her akşam konuşacak birilerini aramayıp zamanın nasıl geçeciğini tekrar anlamıştım, taki o güne kadar. yolda giderken siması filan çok tanıdık birine rast geldim, evet cansuydu o.

beni farketmedi ama ben onu gördüm. sanırım ben bu kıza aşık olmuştum geçde olsa anlamıştım ama aşk garip birşeymiş.

devam et panpa

devam et

Hergün bakiyorum panpa devam

Hadi be panpa

ilk önce yanına gitmek istedim ama sonradan vazgeçtim. belkide yine yaptığım en büyük hatalardan birini yapıyordum bilemiyorum, usulce önüme bakarak devam ettim.

iş arama planı filan yalan olmuştu, aklımdan bir türlü çıkmıyordu. öylece içlenerek eve kadar yürüdüm. eve vardım biraz dinlenip direk telefonu elime alıp cansuyu aradım. yine açmadı.

tekrar tekrar aradım ama telefonu açan olmadı. canım iyice sıkıldı telefonu masanın üstüne fırlatıp gidip bir kaç şey alıp içmeye başladım. içmem birşeyi değiştirmeyecekti ama yinede içiyordum.

neyse bir kaç gün öyle boş boş evde geçtikden sonra telefon çaldı hiç umursamadım, tekrar çalınca bu sefer baktımcansu arıyordu. heyecan yapıp da telefonu nasıl açtığımı dahi bilmiyorum.

hemen açtım sesi biraz ağlamalıklı bir şekilde;

+cansu
-ben

+napıyorsun
-iyiyim sen napıyorsun
+hiç evdeyim
-çalışmıyormusun
+hayır çıktım bende
-sebebi özel değilse neden ki?
+öyle işte...

hiç karıştırmadım neden telefonu açmadın cevap vermedin vs. diye.

daha sonra;

+bu akşam boşmusun
-ne gibi?
+ya işte bir planın varmı
-hayır yok niye ki
+hiç, bu akşam bana gelsene
-eminmisin?
+ya eminim işte gelecekmisin gelmeyecekmisin?
-tamam ama adres yok derken;
+ben sana mesaj olarak atarım.

ne olupta beni çağırdığını anlamadım

neyse sabırsızlıkla akşam olmasını bekleyip durdum. hava az kararmaya başlarcasına hemen hazırlanıp evden çıktım. verdiği adreste öyle basit bir semt değildi genelde zenginlerin oturduğu bir semtti, ismini pek çok kez duyduğum nadiren gittiğim bir yer olduğu için biliyordum.

neyse adrese vardığımda bizim apartmanların yanında hiç kalacığı bir site gibi yere geldim. hemen telefonu çıkartıp cansuyu aradım geldim diye, tamam ben seni almaya geliyorum dedi.

ben beklerken çıka geldi gözlerin altı torba torba olmuştu sebebini soramadım, sitenin girişinden beni alıp içeri girdik. kısada olsa az çok muhabbet edip tam apartmandan giriyorduk ki;

dedim sizin evde kimse yok değilmi? hayır diyerek gülümsedi. neyse çıktık yukarı dairenin birine girdik öyle böyle değil ama acayip lüksdü hayatımda ilk kez canlı olarak böyle bir ev görebiliyorum diyebilirim.

içerisi tarla gibi birşeydi at koşturursun resmen...

herneyse bana birşey içermisin diye sordu ben de hayır dedim. açıkcası ne için geldiğimi bilmiyordum, yada neden çağırıldığımı sadece gelmiştim.

daha sonra ben koltuğa oturduğumda geldi direk dizime yattı, aklım o gece kumsalda beraber oturduğumuz zamana gitti. dejavu oldum resmen o anı tekrar yaşıyordum garipti.

neyse durup durup birden ağlamaya başladı, ben ne olup bittiğini anlayamadan bana sarıldı çok doluyum konuşacak kimsem yok filan dedi.

sonra anlatmaya başladı, işten çıkmadan önce bitane çocukla tanışmış onunla konuşuyormuş sevgili gibi birşeylermiş, işten çıktıkdan sonrada bununla beraber olmaya devam etmişler filan (benim neden cevap alamadığım da belli olmuştu) neyse anlatıkça anlatıyor. bir yandan içim yanıyor bir yanda da artık ilişkileri bittiği için seviniyordum.

resmen sevdiğim kız benimle dert ortağı olmuştu nekadar kötü bir durumdur ki insanı paramparça eder.

Panpa gece yazacakmisin

devam et panpa okuyoruz

Devam et panpa

Kıbrısta internet bulup takip ediyorum be kardeşim fazla fazla yaz günde 1-2 kere bakabiliyorum bari fazla bişi okuyim

Devam etsene aq

devam etmeyecek misin

Devam etsene dibina kodum kac gündür yazmiyosun