Herkes erkek gibi söylesin . Erkek adam ağlamaz diyen huur çocuğudur. Ağlar tabi ki ama doğru nedenle ve doğru yerde ağlar. Ağlamak içindeki seni sıkan şeyleri kusma yöntemidir.

Ben taa ergenlik zamanlarımda ağlamıştım. Ortaokul zamanları felandı. Kendimi çok yalnız hissettiğim ve en boşlukta hissettiğim dönemdi. Herkes benden uzaktı o dönem . Dayanamadım evde tek olduğum bir zaman. Halıya uzanıp ağlayabildiğim kadar ağladım karı gibi amk. Sonra aynaya bakıp kendime güldüm. Rahatladım belki de o yüzdendir bilemem. O günden sonra kendi kendime yemin ettim bir daha ağlamıcam diye. Şuan 19 yaşındayım o günden beridir bi damla yaş bile dökmedim.

Siz nasıl ağladınız ?

Yıl 2006 sanırsam Fenerbahçe-Denizlispor 34. Hafta maçı Fener kazansa şampiyon beraberliğe ve yenilgiye galata. Fener deli gibi saldırıyo denizliye maç 1-1 dakika 90+8 (elektrik kesilmisti) appiah önünde kalan topa vuruyo top süzüle süzüle gidip direkten dönüyo hakem Kuddusi Müftüoğlu son düdüğü çalıp bitiriyo Sampiyon Galatasaray işte orda aglamaya başladım

ben en son babişkom beni bengüsularla tatile yollamadı diye ağlamıştım

Bu sabah sevdigim kizin ölümden dondugu haberini aldigim zaman agladim ve suan konusmuyoruz aramiz bozuk bazen neden bu kadar sevdigimi deger verdigimi ustune dustugumu anlayamiyorum insanlarin ne dertleri var benimki dert bile degil amk oh be rahatladimr icimi dokmeye yer ariyodum

Babalar yazacam ya iki satır. @16 geçmiş olsun önce abi. 2 yıldır birlikte oldugum insan. Insan diyemem aslında beni ben yaptı o farklı bişey artık gözümde. Öyle bir iki yılki hiçbir kari koca birbirini bu kadar uzun süre göremez gün içerisinde 3 öğün yemekler birlikte. Onun dışında sadece sokaklarda yaşadık. Parasizligimi ilk kez bi insanla paylasabildim öyle sokaklarda. Kaç defa paramiz yok diye saatlerce yürüdük. Yok be o kadar da dusmedik dedigim yerlerden yemek yedik. Sirf param yok diye. Oturup bozukluk saydik gidip bisküvi aldik abi. Ne oldu peki. Bu gün yok. Yok işte yok. 10 gün kadar kayboldu ben il dışındayım dönemedim öldüm. Evine gidip kapısını kirmak istedim. Sonra neler oldu bilmiyorum yine birlikteyiz. Dogumgunume az kaldı kimseyle olma üzülürüm diyor. Benimle ol diyor işte. Ben mutluluktan havalara uçtum günlerce konuştuk. Paramiz yok dedik yine güle eglene. Benimle ol yeter dedim. Telafi edecem dediginde sacmalama dedim. Doğumgünümde yine başladı hemde saat 4te geceden hemen sonra. Bıkmış sıkılmış çok üstüne gidiyomusum. Benim için bişeyler yapmak içinden gelmiyormuş. Neden ha neden neden sürekli bu laflar. Ilk değil bu ama son oldu bu defa. Gece gündüz mesaj çağrı yok ama yok dönüş yok. Bittim lan ben gitti her şeyim. 27 gün oldu lan bugün. Ecinin önündeki parkta yattim bi gece. Amacsizca. Babasina bağırıp kendimi oldurtmek falan istedim. Olmadi sadece uyudum orada yakin diye ona yakın diye. giberim yazmıyorum giberim böyle işi sıkacam artik kafama.

Bende bi kiz yuzunden agladim ve 2 ay bile olmamistir panpa

Uzun zaman önce değil bir kız yüzünden ağladım ayrıldığımız zaman ama abi napim çok sevmiştim

yaşımı tam hatırlamıyorum cüneyt arkının bir filmi vardı hülya koçyiğit ile istasyondu galiba filmin adı orda çarşaf adında bir köpek vardı vurmuşlardı o zaman ağlamıştım lan

Bu gece de dahil uzun süredir her gece. Iki satır yazmak isterim derdimi ama anlata anlata arkadasim kalmadi istenmeyen adam oldum ortam kuran adamken. Susmadigim için ortamlardan ihraç edildim resmen

kısa süre önce bir saat bile olmuyor.

Erkekte ağlar aq ama kimseye göz yaşını gostermez kımse onun zayıf olduğunu anlamasın diye. kendi kendine ağlar ve orda bitir işi uzatmaz

sevgilimi kanzerden kaybettikden 3 sene sonra bir cafede arkadaşlarla otururken bizim şarkımız çalmıştı kızların yanında tutamadm kendimi ağladım amk

bana yavşayan kız morel verdi bildiğin amk, üstelik ne için ağladığımı da biliyordu..

en son 2006 yılında Cem Yılmaz'ın Hokkabaz filminin final sahnesinde ağlamıştım amk. komedi filminde ağlanır mı demeyin sonu çok duygusaldı

Idda kuponum yatınca aglamistim gecen hafta. 28 yasindayim

geçen salı sevgilimle bi tartışmamız olmuştu, onu üzdüğüm için ağlamıştım

yaklaşık 8-9 yıldır ağladığım 2 defa 1 üzüntüden 1 sevinçten 1.si: 2007de Annem vefat etti ağlayamadım, çünkü bir türlü kabullenemiyordum sanki annem hep evdeymiş gibi geliyordu bana, öldüğüne inanamıyordum ne zamanki babam olacak adam(şimdi pekekent, şu an tahminimce yeni karısını pazarlıyordur, şeytan görsün suratını) eve annemden başka bir kadını, anne! diye eve getirdi o gece annem ölmüş deyip (üzüntüden)ağladım...
2.si: ben bir sara hastasıydım, beynimdeki UR yüzündenmiş... 06.04.2011'de bir beyin ameliyatı geçirdim ameliyattan sonra kafamdaki sargılar alınıp kafatası kemiklerim kaynayınca eve geldiğinde 1 aydır hiç sara nöbeti geçirmiyordum bana babamın yapmadığı babalığı yapan dayıma sarılıp, (mutluluktan) ağladım...
birde tarif edemediğim bir duygudan dolayı 2004 yılında lisedeyken Çanakkale'ye gitmiştik... öğretmenimizcoşkulu bir şekilde Mehmet Akif Ersoy'un Sefahat Kitabındaki Çanakkale şiirini okuyordu Conk Bayırını seyrederken, Çanakkale içinde türküsüde çalmaya başladı savaşı gözümde canlandırıyordum tam gözlerim doldu ki huur çocuğu bir arkadaşım -Ne oldu la gibik neye bakıyon... diye limon sıkınca -yok bir şey demiştim... ağlamak isteyip ağlayamadığım bir anımdır buda