unutmadan bırakayım şuracığa.

ismet Özel'den
Tahrik

Bırakın ince kavak seslerini şehrin içinde
paralar yaşlı kızların koynunda yatarken
bırakın köprülerin üstüne yağmur
ve basma perdelerden lânet bize.
Şaşılacak bir dünyada yaşamaktı; öğrendik
şimdi külçeler yüklüyüz şaşılacak bir biçimde
külçeler yüklüyüz ve çıkmak istiyoruz yokuşu
Sokaklar gittikçe katı bizim adımlarımıza
peşimizde bütün bahçeleri boşaltan ter kokusu
yankımız soyunup sevap rahatlığı alınan yataklarda
yürek elbet acıyor esvap değiştirirken
bizden artık akması beklenilen kan da aktı
kovulduk ölümün geniş resimlerinden.
Efsanelerden kovulduk
kan ve demir kelimeleri söyleyince
elbiseler içindeyiz, şehrin içinde
önümüz iliklenmiş, ayakkaplarımız bağlı
kimsenin uykusunun fesleğen koktuğu yok
altıkırkbeşte vapur ve sancı geç saatlerde
eski savaşçılar vesair geçmiyor bulutlardan
çiçek alıp eve zütürüyoruz
bunun bir delilik olduğunu bile bile
en ıssız duyguların ucunda karakollar
asmaların altı tuzak ve tuzak caddelerde
külçeler yüklüyüz, çıkmak istiyoruz yokuşu
gözler kısılıp bakılıyor bize.
Biliniyor
bizim mahsustan yaşadığımız
biliniyor
şarkıların sırası bizde
biliniyor
hayat bizden razıdır
biliniyor
otların sarardığı yerlerde güneş
kurşunun değdiği tende heves kalmıştır.

ÜÇÜNCÜ ŞAHSIN ŞiiRi

gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
felâketim olurdu ağlardım

ne vakit maçka'dan geçsem
limanda hep gemiler olurdu
ağaçlar kuş gibi gülerdi
bir rüzgâr aklımı alırdı
sessizce bir cıgara yakardın
parmaklarımın ucunu yakardın
kirpiklerini eğerdin bakardın
üşürdüm içim ürperirdi
felâketim olurdu ağlardım

akşamlar bir roman gibi biterdi
jezabel kan içinde yatardı
limandan bir gemi giderdi
sen kalkıp ona giderdin
benzin mum gibi giderdin
sabaha kadar kalırdın
hayırsızın biriydi fikrimce
güldü mü cenazeye benzerdi
hele seni kollarına aldı mı
felâketim olurdu ağlardım

Attila iLHAN

reserved

Gün, senden ışık alsada bir renge bürünse
Ay, secde edip çehrene yerlerde sürünse
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse

Tabikii de NEYZEN TEVFIK reis
yansın tüm muallaklerin alayı su veren itfaiyenin hortumunu gibeyim

Neyzen i unutmuşsunuz

Nazım Hikmet ve Namık kemaldir

çok var ama en sevdiğim şiirlerden biridir

FOTOĞRAF

durakta 3 kişi
adam kadın ve çocuk

adamın elleri ceplerinde
kadın çocuğun elini tutmuş

adam hüzünlü
hüzünlü şarkılar gibi hüzünlü

kadın güzel
güzel anılar gibi güzel

çocuk
güzel anılar gibi hüzünlü
hüzünlü şarkılar gibi güzel

-cemal süreya

Bize böyle başlık lazim rezzz

çok güzel şiirler keşfettim sayenizde panpalarım eyvallah

ahmet hamdi tanpınar

ne içindeyim zamanın
ne de büsbütün dışında
Yekpare, geniş bir anın
Parçalanmaz akışında.

am züt şair

ATSIZ elbette.

Hüseyin Nihal ATSIZ ve Ziya Gökalp

Cemal Süreya; kendini beğenmiş, kaypak, sapık ve haysiyetsizdir.
Ümit Yaşar Oğuzcan adam gibi adamdır.

içlerinden en sevdiğim şudur diyemem ama atilla ilhan'ı nazım hikmet'i edip cansever'i turgut uyar'ı cemal süreya'yı özdemir asaf'ı taparcasına severim

en sevdiğim şair anandır ;D

sessiz gemi şiiride güzel Yahya Kemal Beyatlı'nın

Ömer Hayyam

Hemen hemen sevmediğim şair yok gibi.Yalnız Turgut Uyar ve Cemal Süreya'nın bende yeri apayrıdır.Cemal Süreya'nın babası için yazdığı şiiri ne zaman dinlesem gözüm dolar.
Ama şiirinin sadece bir dizesiyle beni kendine bağlayan bir şair var.Cahit Irgat
ithaf şiirinde geçen dize ise şöyledir;
"Anne girmem bu oyuncak dükkanına 
Orda toplar, tayyareler, tanklar var."
Ayrıca
https://www.youtube.com/watch?v=Bp-DFYaGaCc