en sevdiğimiz şiirden alıntılar yazıyoruz

düşmüşüz bir huurnun belasina,
koymadik diye taaa aminin ortasina,
kader böyle yazmiş hatirasina,
ben böyle hatiranin hikayesini gibeyim.

adı çıkınca büyüsü bozulur diye
sessiz sedasız içinden sev beni

Yetmiş iki gündür bir dolapta kilitliyim. Yalnızca anahtar
deliğinden hava giriyor ve ölü bir ışık sızıyor içeri. Yalnızlık
hiç de tanrısal değil, görkemli değil. O yalnızca geçmişle
gelecek, ölümle yaşam arasında kocaman bir karanlık nokta.
Geçmişi ve geleceği olmayan, ölümle yaşam arasında irinli bir
leke yalnızlık denilen. Şimdi ne varsa, anahtar deliğinden sızan
havayla ışıkta... (Farkına varsalar, kapatırlar mıydı onu da?)
Bütün belleğimdekileri yokettim. Elektrikli bir aygıtla yaktım,
jiletle kazıdım. Çığlıkların aralığından uçurdum hepsini, kül
edip savurdum.

Adımdan gayrısını bilmiyorum.

@30 gibmiş beyler haklısın panpa ondan güzel şiir olma ihtimali yok.

ayazın avucunda unutmuştun ellerini

karanlığın arkasında kıvılcım gözlü huurlar

gölgelerine yaslanmış evliya gibi bekliyorlar

ışıklar kırmızı yandığı zaman duracaksın

Bir şey var aramızda
Senin bakışından belli
Benim yanan yüzümden
Dalıveriyoruz arada bir
ikimiz de aynı şeyi düşünüyoruz belki

Gülüşerek başlıyoruz söze
Bir şey var aramızda
Onu buldukça kaybediyoruz isteyerek

Fakat ne kadar saklasak nafile
Bir şey var aramızda
Senin gözlerinde ışıldıyor
Benim dilimin ucunda

Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.

altını şer incisi ker

Yani icerde on yıl on bes yıl
Daha da fazlası hattaa
Gecırılmez degıl , gecırılır
Kararmasın yeterkı sol memenın altındakı cevahır.
NAZIM HIKMET

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır parlayacak!
O benimdir, o benim milletimindir ancak!

Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül... ne bu şiddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal.
Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklal.

Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım;
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

Garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar.
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imânı boğar,
'Medeniyyet!' dediğin tek dişi kalmış canavar?

Arkadaş, yurduma alçakları uğratma sakın;
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.
Doğacaktır sana va'dettiği günler Hakk'ın,
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

Bastığın yerleri 'toprak' diyerek geçme, tanı!
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehid oğlusun, incitme, yazıktır, atanı.
Verme, dünyâları alsan da bu cennet vatanı.

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!
Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da Hudâ,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyâda cüdâ.

Rûhumun senden ilahî, şudur ancak emeli:
Değmesin ma' bedimin göğsüne nâ-mahrem eli!
Bu ezanlar-ki şehâdetleri dinin temeli-
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.

O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım.
Her cerîhamdan, ilâhî, boşanıp kanlı yaşım;
Fışkırır rûh-ı mücerred gibi yerden na'şım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım!

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl;
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet,
Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklâl!

bundan daha güzel şiir var diyenin soyuda sopuda geçmişide gelecegide oç oğlu oçtur

@23 devamı

biz üzüm kanı içeriz sen insan kanı
insaf be sultanım kötülük hangimizde

reserve alıyım tutar bu başlık

Bir vefasızın aşkıydı, sevgisiydi derdim.
Öylesine açık, öylesine boş kaldı ki elim,
Yemin ettim bir daha dilenmeyeceğim.

Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz
Sanki hiç olmamıştı

Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu
Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı istanbullar
Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların
Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek
Ki Karakoy köprüsüne yağmur yağarken
Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
Çünkü iki kişiydik

Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız
Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu
iki kere öpeyim desem üçün boynu bükük
Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde
Memelerin vardı memelerin kahramandı sonra
Sonrası iyilik güzellik.

cemal süreya

en sevdiğim şiirdir ayık olun

rakı şarap içiyorsam sana ne
yoksa bir zararım içerim
2 mizde gelsek kıldan köprüye
ben dürüstsem sarhoşken de geçerim

@19 sana katılıyorum ben de o şekilde istemiştim başkaları yanlış anlamış ama varsın baştan sonra yazsınlar başlığın içine liseliler gelip sıçmasın da.

hepinizin yazdıklarını teker teker okudum ve şiir zevkinizin çok yüksek ve seçici olduğunuzu gördüm.(liselileri kastedmiyorum amk.)

Ben birini sevmiyordum, o da beni sevmiyordu.
Bir gün bir yerde randevulaştık.
Ben gitmedim, o da gelmedi.

Özdemir asaf

dağlarda ovalarda bayır bayır gezerdi geceleri
yıldızların eşiğindeyken kapattı gözlerini
esen yele karşı durdu açtı kollarını
dedi ki am züt meme
tamda o anda kuzular meeeledi
açtı gözlerini gıttı yanına
çıkarttı yannanını düşündü 2 dakka
ve sonra işte kuzu kuzu geldım dedı
kuzu kan içindeydı ..
beyler kuzu kuzu şarkısını bu şiirden esınlendı

yürü ey dilber enddıbını göreyim.
sensiz geçen günlerin ecdadını gibeyim.
mecnun muyum ki bir am için çöllere düşeyim.
verirse verir, vermezse leyla'yı da gibeyim