en sağlam sıçışımızı anlatıyoruz

evet beyler, hepimiz mütemadiyen sıçıyoruz fakat bazen öyle bir sıçarız ki on yüz milyon orgazm gücünde rahatlarız. vücudumuz gevşer, suratımıza anlamsız bir gülme gelir.
kimseye de anlatamayız bu rahatlamayı, sır olarak kalır bizde. işte size paylaşma fırsatı.

ben anlatayım.

iş yerim ve evim arası 60 kilometreye yakın. servisle en az bir saat sürüyor. servis dışında da bir ulaşım şansım yok.
bir gün işe gömülmüşüm, kafayı bir kaldırdım servis saatine 15 dakika kalmış.
tak bastırmıştı fakat kritik seviyede değildi. nasıl anlatsam, böyle gitmesem de olur modundaydım.

neyse bu yaman ikilemde ne yapsam diye düşünüyordum. biraz da üşengeçliğimin etkisiyle eve kadar tutayım dedim.
servise bindik. servise binmemle takun bastırması bir oldu ama ne bastırma. yaz dışarısı 35 40 derece servisin içi hınca hınç dolu. bu sıcakta soğuk soğuk terlemeye başladım. çaktırmadan kemeri çözdüm olmadı, kolçağı sıkıyorum elimde kalacak. dişlerimi sıkmaktan zaten kıracağım.
bu arada yolu kesmeye başladım. uygun bir yerde inip işime görmek istiyorum.
yolun 40 kilometresi şehirler arası yol. ara sıra benzinci olsa bile oradan eve gitmek tam bir macera. hem servisi nasıl durdurum, rezil olurum diye düşünüyorum.

bu haliyeti ruhiye içinde şehir içine girdik, ama artık tak resmen kapıya dayandı. zütümü koltuğa iyice yapıştırdım. zaten uzun süredir taktan önce gelen gazı saldığım için artık kaçacak yer kalmamış. son sınır. gözümden de yaş gelmeye başladı. artık altıma sıçarsam evden nasıl pantolon getirtirim ya da nasıl çaktırmadan eve giderim onun hesabını yapmaya başlamıştım.

servisten inen ilk kişinin durağına geldik ve bir lokantayla göz göze geldim. kendimi dışarıya attım ama nasıl attım bilmiyorum. sadece "tuvalet nerede?" diye sorabildim ve elle işaret ettikleri yeri kafamı çevirerek görebildim. zira koşuyordum artık. içerisi dolu mu diye bile kontrol etmeden daldım içeriye. sıyırdım pantolonu ve donu ve oturdum helaya.

burada siza yalan söylemeye ihtiyacım yok, şimdi abartıyorsun diyeceksin ama ilk sıçış anında öyle bir gazla çıktı ki tak resmen parmaklarımın ucuna kaldırdı beni. neredeyse düşecektim. ses desen patlayan bir su borusu gibiydi. "pooofffffffff".

gözümden birkaç damla yaş geldi ama böyle bir rahatlama yaşamadım. beynim uyuştu, parmaklarım karıncalandı, gözlerim kısıldı. yüzüme aptal bir sırıtış geldi. yaşadığım o azap dolu 40 dakika sanki çok uzak bir mazide kalmıştı.

bir yandan da kendime gülüyordum. 30 yaşında adam altıma sıçmaktan birkaç saniyeyle kurtarmıştım. 15 dakika pötüür pötüür sıçtım.

yüzümde aptal bir sırıtışla bir masaya oturdum ve beyti söyledim. sanırkm hayatımda yediğim en tatlı beytiydi.

işte böyle gençler. özet isteyen olursa son anda altıma sıçmaktan kurtuldum.

sizin hikayelerinizi bekliyorum.