biz 5-6 kişilik çok yakın dostlar idik. çocukluğumuzdan beri beraber büyümüş, annelerimiz hepimizin annesi hepimizin teyzesidir. aramızdaki samimiyetten dolayı ara sıra tartışmalar yaşıyor ancak hemen barışıyorduk. dost olmak da bunu gerektirir.
ancak aradan geçen onca yıla rağmen basit bir olaydan ötürü bir kavga çıktı aramızda. ben tek üstelik onların hepsi. ben üniversite mezunuyum onlar ilkokul. benim işim var onlar boş gezenin boş kalfası. dolayısıyla beni kıskanıyorlardı ancak ben hiçbir zaman kendimi onlardan hiçbir konuda üstün görmemiştim. tabi dostluklar bunu gerektirir. dostunu ezmeyeceksin, yaptığı hatadan dolayı yadırgamayacaksın.
ben ise yıllar sonra bu arkadaşlarımın menfaatçi, şerefsiz olduklarını anladım. safım ya, ne bileyim bende de suç var. arkadaş diye güvenilir mi bu kadar? sakın güvenmeyin!
günlerden bir gün bunlar yine bomboş birinin evinde toplanmışlar film izliyorlar. 25-26 yaşında adamlar. benle aynı yaşta olanlar var benden bir yaş küçük olanlar da. ben işteyim, patronla aram bozulmuş, keyfim yerinde değil üstelik ciddi bir rahatsızlığım var. sen gel bana mesaj at "lan hasta napıyon" tarzında. benimle alenen dalga geçiyorlar. hastalıkla dalga geçiyorlar. üstelik biri de annemle bile dalga geçmiş. siz olsanız ne yaparsınız? ben sülalesini giberim onların. bir hışımla çıktım işten. çağırdım laf edeni gel kardeşim dedim. geldi tıpış tıpış. dedim senin "burda dıbına koyacam şimdi. seni o yüzden çağırdım. "
baktım gülüyor it oğlu it. hemen arkasından anlamış olacaklar ki diğer yavşaklar geldi. bunlar da gelince herkes görsün de korksun diye buna bir yumruk salladım. tam burnunun üstüne. bir de kafa koydum yavşağa ardından ayırmaya başladılar.
sonra neden kavga ettiğimizi tartıştık falan. hepsine tek tek laf soktum. dedim gibtirin gidin bir daha muhattap olmayın benimle.
neyse aradan 5-6 ay geçti. ben öyle kimseyle kolay kolay samimi olabilen biri değilim. bu yüzden hiç arkadaşım olmamıştı. 5-6 ay hep tek takıldım işten eve evden işe. bir köpek buldum sokaktan. kangal köpeği. kaçmış mı sokağa bırakmışlar ne. hayvan çabuk alıştı bana. yemin ediyorum çok ısındım lan hayvana. sarılıyorum gezdiriyorum falan. tertemiz hayvan.
ardından senede bir kere değiştirdiğim facebook fotoğrafımı değiştirme kararı aldım. ismini dost koyduğum köpeğim ile fotoğraf çekilip facebook'a koydum. profil fotoğrafımı ayarladım. böyle mutlu mutlu dost'un bile gözleri gülüyor adeta.
yine birkaç gün geçtikten sonra eve gelirken dışarıda yemek yiyeyim dedim kendi kendime. zaten dışarıda kolay kolay yemek yemem ama canım döner çekti. eski dostlarla her zaman gittiğimiz dönerciye uğradım. ordan başka da yemem zaten.
bir girdim içeri masada döner yiyen bizim binler. kakara kikiri.
ulan dedim çekip gideyim, sonra da dedim ki "bunlar kim dıbına koyim ben yemeğimi alacam."
bu düşünceler içerisindeyken benden konuştuklarını fark ettim. profil fotoğrafıma köpek koymuşum ya. arkadaşım yokmuş köpekle arkadaşlık ediyormuşum yakında gidip bunlara yalvaracakmışım, özür dileyecekmişim. bak bak 26-27 yaşındaki adamlar söylüyor bunu. hala anne-baba parası yiyen adamlar. hiç bozuntuya vermedim. zaten onlar da geldiğimi farketti. ama kafama koydum çok fena bozacam onları. neyse döneri söyleyeyim şimdilik dedim.
-salim abi bana bir tam yapar mısın abi?
+yapayım, nasıl olsun mustafa her zaman ki gibi mi?
- aynen abi her şey bol olsun.
+tamam kardeşim.

bu arada salim abi bizim küs olduğumuzu öğrenmiş ki seninkiler masada oturuyor tarzı şeyler söylemedi. iyi ki de söylemedi. bizimkiler de sustu bu arada. beni gördüler ama bana nispet yapıyorlar futbol muhabbeti yapıyorlar halı saha falan. gibimde değil.

- salim abi.. abi sen döneri yaparken derileri ne yapıyorsun? duruyorsa bana verir misin abi?
+ köpek için mi soruyorsun?
-evet abi duruyorsa alayım ne kadarsa fiyatı.
+ olur mu be mustafa ne parası çöpe atacaktım zaten her gün gel al.
- eyvallah canım abim sağ olasın.
+ hayvan beslemek iyidir oğlum, hayvanları seven insanları da sever. al buyur dönerin.

şimdi bu binler yine köpek muhabbeti oldu ya gülmeye başladılar, bana gülüyorlar ama başka bir şeye gülmüş gibi yapıyorlar sanki ben anlamadım. hemen ayarı yapıştırdım.

- aynen salim abi.

"bir köpeğin dostluğu bir dostun köpekliğinden iyidir."

salim abi geldi yanağımdan öptü. o da anlamış olacak herhalde. bu muallakler de kıpkırmızı oldu. bu da böyle bir anımdır yakın tarihte. dostlarınızı iyi seçin.