Anlatın beyler.Ben başlıyorum.
Teyzemlere çay içmeye gitmiştik bi akşam ailece herneyse sohbet muhabbet teyzemin ufak ve Şirin çocuklarının cıvıldaması derken harika bir atmosfer vardı. Derken çaylar geldi herkese sırayla dağıtıldı tam benim alacağım zaman teyzemin ufak afacan çocuğu teyzeme anneeeğaa diye bir nidayla sarıldı ve bütün çay üstüme döküldü. Kaynar çayla haşlanan bacaklarımın verdiği afallama ile hafif bol olan pantolonumu aşağı sıyırdım.Amk boxeride indi aşağı biranda salonun ortasında Çavuş meydanda kaldım. Teyzemin küçük çocuğu olduğu yerde bayıldı enişteme inme indi babam annemin gözlerini kapatmaya çalışıyordu abim bana dönen ejderha tekmesini vurduğu gibi camdan aşağı uçtum amk

Anlatıyorum beyler 14 yaşımdayım o zamanlar ortaokul son sınıf büyüdüm lise olucam havaları, büyük kuzenim babam ve babamın arkadaşı evde takılıyoruz,ben tost yapıcam dedim kendime, yapmayı bilmiyosun dediler yaparım dedim gittim sucukları kaşarı falan kesiyorum ilk defa yapıcam elim ayağım titriyo neyse makine ısındı koydum sucukları kapadım 2 dk bekledim o şekilde kapağı kaldırmak istedim lan kalkmıyo, benim vücud bi anda buz kesildi yakıcam sucukları gururuma da yediremiyorum yardım istemiyorum bir çektim iki çektim yok olmuyo, sıcaktan tost makinesi yapıştı sandım o korkuyla prize bağlı aleti suya tuttum amk bu sırada içeri girdiler sen napıyosun huur evladı diyip fişten söktüler ama nasıl titriyorum, meğerse makinenin mandalı kitlenmiş amk benle taşşak geçiyorlar sen mi büyüdün amk falan diye,ben açtım kapağı amk yanık ve ıslak sucukları tek tek attım ağzıma ama sinirden ağlayacaktım çok utandım o gün amk hala aklıma geldikçe utanırım.

Bi ara anlatırım burda kalsın bu

(bkz: geğirdikten sonra sevgilinin suratına üflemek) bu başlıkta yazmıştım en çok utandığım anımdır

11. sınıftaydım çok net hatırlıyorum (3. teneffüs) her zamanki gibi arkadaşımla çekmişiz deri ceketleri sırtımıza, oturmuşuz okulun bahçesindeki banklardan birine ,takmışız mp3 ün kulaklıklarını duman-saldır ı dinliyoruz derken benim deli gibi aşık olup da bir türlü açılamadığım kız geldi yanımıza oturdu o gelince ben mp3 ün bende olan kulaklığını da arkadaşa verdim kızında üstünde güzel bir deri ceket vardı gene bizimki gibi siyah sonra kız bir anda başını benim kucağıma koydu sonra göz ucuyla bana bakarak sakıncası var mı? dedi bende heyecanda ancak y yok diyebildim kendimi o anın büyüsüne o kadar kaptırmışım ki kızın dudaklarının oynadığını görmeme rağmen ne dediğini duyamadım onu bırak hiç bir şey duyamadım kendime gelmeye başladığımda kızın dudaklarından şu kelimeler dökülüyordu :"... hastayım batıkan"bende o anın da verdiği heyecanla kıza"Geçer" dedim kızın gözleri doldu kucağımdan hızlıca kalktı ve şaşkın bakışlarım arasında hızlı adımlarla okul binasına girip gözden kayboldu kız gider gitmez yanımda oturan arkadaşım bana döndü ve olabildiğince yüksek sesle "öküz!!!" diye bağırdı bütün okul bize baktı ben bu ikinci şoktan sonra iyice afalladım ve ne olduğunu sordum arkadaşım da bana "kız ilan-ı aşk etsin sana hastayım desin sen git kıza geçer de aga öküzün dibisin sen"dedi bunu duyar duymaz yüzüm yanmaya başladı sinirlendim ama neye sinirlendiğimi bilmiyorum (arkadaşımın çıkışına da olabilir, kendi hödüklüğüme de olabilir,zar zor saygısını kazandığım insanların elinde madara olmama da olabilir) ama sonuç olarak yerimden fırladım ve koşar adım sınıfımın yolunu tuttum hızlı hızlı sınıfların önünden geçerken bir sınıfta bir şey dikkatimi çekti biri masaya kapanmış ağlıyordu dikkatli baktığımda ağlayanın o kız olduğunu gördüm o kadar utandım ki gidip yanına konuşamadım hemen sınıfıma gittim çantamı aldım ve 1 haftalığına okula uzaklaştım bu karar tamam rezil olduğum söylenemez ama çok utanmıştım