en ateşli sex hikayesi

ölüyolar mı?

reserced

ulan atlıya atlıya okudum ama sevişme sahnesini kaçırmadım dimi

hadi ayol

Tombalacık aşkım, ben, at hırsızı, ayrıca kapıyı açan kız hepimiz mutfaktaydık. Güllaç güllaç olalı toplumdan böyle bir ilgi görmemişti. hepimiz teyzeyi büyük bir dikkatle seyrediyorduk. güllaca olan bu aşkımın nerden geldiğini sordu tombalacık teyze. oooo dedim ben güllaç yemeden uyuyamam. her gece yemem lazım. güllaçsız bir hayat düşünemiyordum teyzeye göre. Annen ozaman hep sana güllaç yapıyordur dedi. yok dedim annem gül bitiriyor bir tek. anlamadı teyze. okumaktansa izlemeyi seven bir toplum olduğumuz için detayları sizlere teknolojik olarak iletiyorum: http://www.uzmantv.com/gullac-nasil-yapilir

Güllaç yapma faslı bittikten sonra soğumaya terkedildi güllaç. Tombalacık teyze bana bahçesini gezdiriyordu. Tombalacık teyze köy özlemi çekiyor olmalıydı ki dragosa Isparta Keçiborlu kuyucak köyü muamelesi yapmıştı. hepsi yeşil olan ve bence aralarında bir fark olmayan kimi bitkileri gösterip bak bunlar domates bak bunlar biber bak bu salatalık. tarzı açıklamalar yaparak bahçeyi dolaştık. hava kararmaya başlamıştı. gerçi aydınlık olsada benim açımdan bi fark yoktu. ama son ve öldürücü darbeyi teyze en sona saklamıştı. dut ağacı vardı ve o dutlar beni bekliyordu. kolum sızladı. dut hep kolumu sızlatırdı. inanır mısınız ben bir ara bu halimden daha kısaydım. olabiliyor. insan 1.56 daha kısa nasıl olabilir ama oluyor. küçük bir sidikli kızken babanemin evinin arkabahçesinde bir dut ağacı vardı. ozamanlarda şimdi ki gibi şapşaldım. kısa olmak ve ağaç + meyve ilişkisi hiç iyi değildi. en güzel dutlar üst taraftaydı. yada benim uzanamayacağım yerlerdeydi. gerçi ağacın kökü ve gövdesi hariç uzanabildiğim yer yok gibiydi. iş bu nedenden ötürüdür ki o ağaca çıkmam gerekiyordu.

tüm maymunsal özelliklerimi kullanarak ağaca çıkmaya başladım. çıktıkça daha çok dut görüyor, dut gördükçe daha çok çıkıyordum. kanımda artık kan yerine dut suyu dolaşıyordu. arada üstü böcekli olanlardan falanda yiyordum. acı tadı bi anlığına suratımı ekşitiyor sonra başka bir tane yiyerek devam ediyordum. yukarılara baktıkça çıkma azmim artıyordu. en güzel dut henüz ulaşamadığım duttu benim için. ve ona ulaşmak üzere yola çıkmıştım. Biraz fazla çıkmış olmalıyım ki. artık midemde dut için yer kalmayınca aşağıya baktım. onyüzbinmilyar metre yukarıdaydım. buradan aşağıya inmemin hiç bir yolu yoktu. Her zeki çocuk gibi aneeeeeeeeeeööööööööw diyerek ağladım. ama ne gelen vardı giden. ya beni bırakıp başka biyerde dut yemeye gittilerse diye daha bir şevkle bağırdım. ama gene gelen giden yoktu. hayvanat bahçesine getirilmiş yeni şempanze gibi ürkekçe ağaçtan inmeye çalışıyordum. ve başardım da. isaac Newton haklıydı. yer çekimi vardı ve insanı ağaçtan aşağıya kısa bir sürede indiriyordu. benide indirmişti. biraz sert immiş olmalıyım ki kolum kırılmıştı. ilk başta hiç acı çekmiyordum. ama yerden doğrulmaya başladığım an felaket bir acı duydum. ANÖÖÖÖÖÖEEÖEÖEEÖEÖEÖEÖ diye bağırdım. sonra sustum. kolumu kırmıştım. annem bana kızacaktı. en iyisi bu olayı saklamak diye düşündüm. zaten kol önemsiz bir organdı önemli olsa bi tane falan olurdu. kolumu tutarak eve girdim. misafirler vardı ve beni duymamışlardı. annem görünce nerdesin sen dedi. çağırıyorum kaç saattir sesin soluğun çıkmıyor.

Sessiz kalma hakkımı kulanmıştım. zira söylediğim herşey bana delil olarak dönebilirdi. ama bu acı dayanabilecek gibi değildi. saklanıp bir köşede ağlamaya karar vermiştim. belki bi kaç dakika sonra kendi kendine iyileşirdi. babane evinin kokusu altında korkunç bir dolabın ve bir okadar korkunç bir koltuğun arasında saklanmış için için ağlıyordum. göz yaşlarımdan artık tshirtim ıslanmıştı. ne zaman geçecekti bu kolumun ağrısı. ahhhh Newton ahhhh hep senin yüzünden. niye buldun yer çekimini. bulmasan ne güzel düşmeyecektim. hatta belki uçardım kuşlar gibi. o zaman tüm dutlar benim olabilirdi.

Artık acıdan ve ağlamaktan bitap düşmüştüm. korkmuş yavru kedi gibi dolapla koltuk arasına hepten sinmiştim. işte o anda annem buldu beni. artık ağlamaktan ne hale geldiysem annem şok geçiriyordu. noldu sana kızım dedi niye ağlıyosun. bişey yok dedim. söyle kızmıycam dedi annem. Çaresiz söyledim anneme, annem bi yandan ağlıyor ben bi yandan ağlıyorduk. öpe koklaya hastaneye zütürdüler beni. kolum alçıya alındı. istediğim şeyler alındı. herkes güzel davranıyordu bana. hayat güzeldi, ta ki 2 gün sonra dut sevgim tekrar kabarıp ben o ağaca alçılı kolumla çıkana kadar. bu sefer düşmemiştim ama annem beni ağacın tepesinde yakalamıştı. büyükbabam merdiven getirerek beni indirmiş. annem sinir krizi geçirmişti. 2 gün önce çektiğim onca acıyı nasıl unutupta bunu yapabilmişim. en güzel dutlar üst dalda dedim. anneme. annemde al sana dut diyerek kıçıma vurdu. ama asıl dayağı alçının çıktığı gün yiyecektim. ama ne kolumun kırılması nede annemin dayağı dut sevgimden alamadı beni. işte yıllar sonra gene bir dut ağacının karşısında dut yemek için ağaca çıkmak istiyordum.

ama uzanabildiğim bi kaç tanesini yemekle yetindim. daha ilk tanışmamızda tombalacık teyzeyi şok etmek istemiyordum. dut ağacına tekrar görüşegiz bebeğim diye fısıldayarak ayrıldım. teyze tekrar çeşitli bitkiler ve çiçekler gösterdi bana. ama asıl bomba daha sonra patladı. teyzenin tavukları da vardı. teyze komşular izin verse inek bile beslermiş. neden ineği buraya getirmeye çalışıyorsun sen git ineğe diyemedim. teyze uzun hapishane duvarları içinde köy hayatı yaşıyordu. kabakları ve tavuklarıyla mutluydu teyze. kabak çiçeği dolması yapacakmış bana. daha önce yememiştim hiç. sen yap ben yerim dedim. teyze 4 şey seviyordu. bitkileri, tavukları, beni birde beni yedirmeyi. tombalacık aşkım sonsuza kadar birlikte yuvarlanmamızı istiyordu. teyze namazını kılmaya gitti. bizde içeride oturuyor güllaçın soğumasını bekliyorduk. teyze geldi çaylar demlendi. güllaç servis edildi. ve güllaç çok güzeldi. beğendim. artık ben gideyim dedim. tombalacık teyze bu seferde bana çeşitli hediyeler verdi. çok sevmişti tombalacık aşkım beni. 1800 yıl sarıldıktan sonra çıktık.

bukadar eglenerek okudugumu hatırlamıyorum hiçbi hikayeyi. cikse girmesen de olur amk * boyle güzel.

bir sayfa boyunca tüm entryleri okuduğum için kendimden tiskiniyorum

reserved

Rezerve

rizörv

utanarak girdiğim bu evden göbeğim çıkmış, ellerimde hediyeler ve yüzümde kocaman bir tebessümle çıkıyordum. yolda at hırsızıyla annesi hakkında konuştuk. babasının 2 eşi daha varmış. annesi ilk eşiymiş. birde ablası varmış. ablası evliymiş. babası arada sırada gelirmiş birde ramazanda hep burda kalıyormuş. ne biçim aile lan bu diyemedim. iyi dedim. zaten onunla çok ilgilenmiyor hediyelerimle ilgileniyordum. bana ne babasından. cici hediyelerim. hepsi benim. vermem kimseye. at hırsızı annemi sevdin mi dedi. sevilmeyecek gibi değil ki dedim. at hırsızı sevindi. annemde seni çok sevdi dedim. bende sevilmeyecek gibi değilim ki dedim. at hırsızı buna sevinmedi. güldü sadece. eve zütür beni şoför dedim. emredersiniz dedi. evin önünde durdu. bu sefer öpüşüp ayrıldık. ararım seni dedi. ara dedim. ve evime girdim.

eve girdiğimde annem gelmiş ve babam uyanmıştı. yemek masası kuruluyordu. özlediniz beni ey ev halkı dedim. babam özledik dedi. annem ne cehennemdesin sen arıyorum açmıyosun dedi. güllaç yemeye gittim. çok güzel güllaç yediğim için bana hediye verdiler dedim. annem elimdekilere bakıp sende bi haller var ama du bakalım dedi. hergun hediyeler geliyor bu kızına diye beni şikayet etti. babamın umrunda değildi. haberleri izliyordu. annem babamdan destek alamayınca. git elini yüzünü yıkada gel bi işin ucundan tut diye azarladı beni. azarlanmış azarlanmış banyoya girdim. elimi yüzümü yıkayıp çıktım ve bir işin ucundan tuttum. yemek yemeye başladık ama ben çok toktum o yüzden yemek yerine oynamayı tercih ettim yemeğimle. yemek konumuz taksim olaylarıydı. babam iç savaş çıkartmaya çalışıyorlar dedi. annem ve sinem tayyibin diktatör olduğunu söylüyor ben ozaman daha hüloooooooooğ nidası olmadığı için sadece tayyibi destekleyip bunu gavurlar yapiyi la dedim. küçük kardeşim Hürrem neden gitmiş onu anlatıyordu.

yemekten sonra oturup televizyon izledik ailece. daha doğrusu kumanda babamda olduğu için bol bol açık oturum izledik. kendimden büyük bir karpuzu kesmek emri bana verilmişti. acımadım hiç karpuza nasa yı düşünüp vurdum kırbacı vurdum kırbacı. karpuz faslından sonra ben odama çıktım. sanal dünyada ordan oraya verdim kendimi. arada at hırsızı ya arıyor ya mesaj atıyordu. telefona üfletmedi yada üstünde ne var demedi. zaten öyle dese kocam var derdim. liseli gibi aşık olmuştu at hırsızı. ne aralık beğenmişti de aşık olmuştu. ne aşık oldun diye sordum. aklı başında bir cevap veremedi. tombalacık aşkımın verdiği hediyelerden bir taneside parfümdü. ama o parfümü bulamıyorum. bulamadığım herşeyi bulabildiğim yegane yer olan sinemin odasına girdim. neden geldiğimi biliyordu. denemek için aldım dedi. beğendin mi dedim. çok beğendim dedi ona vereceğimi sanarak. o zaman geri ver dedim. çok üzüldü. kıyamadım tamam senin olsun dedim. çok sevinince ben üzüldüm. kardeş olmak çok aptalca bişey nefret ederek sevebiliyorsun birini. gerçi küçükken ona çok çektirmiştim o yüzden bir parfümün lafı olmazdı. ama abim bana daha çok çektirmişti. abim ne zaman altına işese beni uyurken benimle yer değiştirirdi. o yüzden annem hangimizin işedigini bilemez ikimizde azar işitirdik. ozamandan belliymiş dolandırıcı olacağı. ama dikkat edip anlamamışız.

en beğendiğiniz bölümleri yada beğenmediğiniz bölümleri bana ulaştırsanıza. devdıbını yazarken ona dikkat edeyim.

Panpa müthiş yazıyorsun uzuuuun zamandır "cici bir kız" böyle şeyler yazmıyordu iyi gidiyorsun devam