en ateşli sex hikayesi

@160 teşekkürler beğenmene sevindim

sex kısmına geç panpa

başlığın ismi yüzünden kardeşim yeni bir kelime öğrendi sağol panpa : sex

@163 tamam

@164 daha önce bilmiyor muydu?

sex kısmına geçme böyle komikli komikli gidiyorduk sen yazda yeter bişeler yaz ama güzel gidiyorsun

kerhaneye cevirdiniz bu ne lan

linkleir dogru ver lan bin kuruusu

Yıkanıp paklanıp, temiz şeyler giyip cici olduktan sonra odama gidip sanal dünyaya verdim kendimi. sanal dünya tüm sanallığı ile karşımda duruyor sanılanın aksine sosyal hayatını güçlendirmiyor insanları yalnızlaştırıyordu. kendi kendime kendi kendimin prensesi olmayı seven toplumun en küçük yapı taşı olduğum için bu durum beni üzmek yerine daha da mutlu ediyordu. ama durumu kendi kendime bildirmedim zira bu saçmalık olurdu. kendi kendimeyken internet vasıtası ile sizlere bildirdim kendimle ilgili bu durumu. yazdıklarımı okuyunca kendimden iğrendim.
Küçük yaşlardan beridir böyleydim, en iyi arkadaşım kendimdim. en azından kendiyle fikir çatışmasına girmiyor insan. ilk okuldan sonra bazı büyük hastalıklar geçirdim, bunların tedavisi için yurtdışına ananemin yanına gönderdiler beni. Annem ve babam mümkün olduğunca çok gelmeye çalışsalar da bu pek mümkün olmuyordu. liseye kadar ananemin yanında kaldım. ananem annemle hitler arasında bir pgibopatlığa sahipti. Orda kaldığım yıllar boyunca öksürmekten korktum., öksürmek tıksırmak gibi eylemler ananemin gözünde ölümle eşdeğerdi, terlemek kabul edilemez bir hastalık, koşturmak sakat kalmayla denkti onun gözünde. okula onun gider onunla gelirdim eve. herkes zihinsel engelli falan olduğumu düşünüyordu heralde. evle okul arası yürüyerek en fazla 4 5 dakikalık bir mesafede olmasına rağmen ananem için o mesafede benim başıma herşey gelebilirdi. Çok mutsuzdum. o yıllarda ingilterede hala ingilizler vardı o yüzden sınıf arkadaşlarımın çoğu ingilizdi. geçen yıl ingiltereye gittiğimde ingiliz görememiştim. onlarlada çok anlaşamıyordum ben ozaman bunun kültür arkından kaynaklandığını düşünüyordum ama geri geldiğimde türklerlede anlaşamadığımı farkettim. sorun bendeydi kimse anlamıyordu beni.

anlaşılmaz biriydim. ilk defa istanbulda bir liseye gidecektim ve herkes beni anlayacaktı. artık evimdeydim. herşeyin çok güzel olmasını bekliyordum. 1 hafta gibi geç kaydımı yaptırabilmiştik neden olduğunu hiç hatırlayamadığım problemlerden ötürü. mudur muavini dersin ortasında beni sınıa sokmuş. bu muhteşem davranışı neticesinde tüm gözler üzerime çevrilmişti. utanmıştım. öğretmen hoş geldin falan dedi. kendim tanıttım neden geç kayıt yaptırdığımı falan sordu diye hatırlıyorum ama hayal meyal hiç alakası da olmayabilir. bu yazdıklarımla. bana verilen yere oturdum. ne yapacağım hakkında hiç bir fikrim yoktu. ders bitince etrafım bir anda çevrildi herkes sorular soruyor ve gülüyordu. utanıyordum. kem küm bişey dedikten sonra kalktım ve tuvalete kaçtım. aynada kendime bakıp düşünmeye çalışıyordum ki içeriye birden 3 tane ayı gibi kız girdi. en insana benzemez olanı boğazımı sıkıp kafamı duvara vuruyordu. bir şeyler diyordu ama anlamıyordum. o kadar çok korkmuştum ki, ensesinden tutulmuş kedi yavrusu gibi kıpırdıyamıyordum. sonra beni bıraktı içlerinden biri bana tokat attı. hiçbir şey anlamamıştım ama kaçmam lazımdı. sınıfa gittim. birilerine söylemelimiyim diye düşünmeye başladım. ama korkuyordum ya söylersem daha kotu olursa. ne biçim biyerdi burası. ne biçim insanlardı bunlar. sonra o kızlar sınıfa girdiler. işte dedim hayatım burada bitiyor artık. yanımda duran sıska zayıf fareye benzeyen bir çocuk vardı. onu kalkan yapıp arkasına sığındım. işte egemenle de öyle tanışmıştım. kızlar hiç üstüme gelmeden bi yerlere oturdular. kalkan olarak kullandığım çocuk anlam vermek istercesine bana bakıyordu. gözlerimde ki dehşeti görmüş olacak ki korkma dedi. noldu anlat. bişey yok dedim ve sırama oturdum.

o günün vermiş olduğu korkudan olacak ki bi daha asla türk kızlarıyla iyi geçinemedim. tabiki aralarda bir kaç istisna var. çok çok iyi arkadaşlarımda var ama genel manasıyla ne onlar beni nede ben onları sevemedim. belki birazda o yüzden yalnız kalmak hoşuma gidiyor. Ama tabi bir evde 5 kişi yaşarken bu pek mümkün olmuyordu. ufak kardeşim gelmişti ve bugun okulda olanları ondan dinlemek zorundaydım. sıkılmadan hergun anlatabiliyordu. saydığı onlarca ismi aklımda tutabildiğimi sanıyor. daha önce anlattığı her şeyi hatırladığımı varsayıyordu. Komik diye anlattığı şeyler bazen o kadar sıkıcı oluyordu ki annemin söylenmesini ona tercih ediyordum. ve işte gene anlatmaya başlamıştı. dersler hocalar arkadaşları vs. bitmek bilmiyordu ama ilgilenmek durumundaydım. arada o gulunce guluyor bazen de açık oturumda elektronik posta okuyan gazeteci gibi kafa sallıyordum. en korkutugum anlar fikrimi sorduğu anlardı, dinlemediğim için tam bir yorum yapamıyordum. sen dusunuyorun diye ona sorup anlamaya çalışıyordum. hoşuna gidecek cevapları vermeyi tercih ediyordum ve bu onu mutlu ediyordu.

işkencem bitince aşağıya indim. annem yemekleri hazırlamış büyük kardeşimi bekliyorduk. annem 5 dk da bir arıyor nerde kaldığını soruyordu sonra bana kızıyor ben dun dedim ortalık karışık çıkmayın dedim diyor. sonra sanki telefonda az once konusmamıs gibi camdan bakıyordu. bazı anneler vardır çocuğunu hava karardıktan sonra merak eder benim annem kapıdan çıkınca merak eder. kimse hiç bir yere gitmese onun için herşey mükemmeldir. neyseki kardeşim geldi ve hergünkü azarını işitti. sonra yemek yemeğe başladık. yemeklerimiz eger annemin söylenecek birşeyi yoksa ufak kardeşimin anlattığı saçma sapan şeyler ekseninde gelişir. eğer büyük olanı konuşuyorsa mutlaka bir şey yapacaktır ve izin istemesi lazımdır o yüzden konu açar. ben kendime dair hiç birşeyi anlatmam. bugun naptının cevabı bende hep hiçtir. yarın napacaksın hiç. yada bilmem. işte bu özelliğim annemi çok sinirlendirir. eğer babam konu açarsa biliriz ki sosyal olaylar konuşulacak babam olmadığı için kardeşimi dinliyorduk. bilmem kim bilmem ne dizisini bırakmış. bilmem kimle bilmem kim ayrılmış üstüne bir konuşmaydı. annem bunları konuşmasını seviyordu. büyük kardeşim ise adı geçen herkesi aptal buluyordu, hiç sevmiyordu. che seviyordu artık o. deniz gezmiş ten bahsediyordu. 3 fidan okuyordu. 6 ay önce nihal atsız seviyordu oysa ki.

ufak olanın ödevleri buyuk olanın ise sınavı vardı. annemle mutfakta başbaşa kalmak demek en azından 30 dakika boyunca işkence çekmek demekti. annem söylendikçe söyleniyordu. yaptığım hiç birşeyden memnun değildi. niye böyleydim ben. çok üzülüyordu benim durumuma. benim yaşımdakilerin artık 2 çocuğu vardı. ben niye evlenmiyordum. 28 yaşına gelmiştim daha neyi bekliyordum. ve söylediği hiç birşeye cevap vermemem onu daha da sinirlendiriyordu. sonra telefonum çaldı. yukarıya koştum. allahım ne güzel bi zamanda çalmıştı. arayan at hırsızıydı. aşağıya gel sana sürprizim var dedi. ne olduğunu öğrenmek istesemde telefonda söylemedi.

aşağıya indim ve anneme arkadaşım gelmiş ben aşağıya iniyorum gelicem birazdan dedim. annem arkadaşın kim? eve gelsin, vs gibi şeyler söyledi. ama ben kapıyı çekip çıktım. emindim ki annem camdan bakacaktı. aşağıya indim at hırsızı bu sefer araba yerine vespayla gelmişti. yanında bi arkadaşı daha vardı ve ondada vespa vardı bak dedi sürprizim bu. gel gezelim dedi. yukarı baktığımda annem camdan bakıyordu. neler döndüğüne anlam vermeye çalışıyordu. muhtemelen zihninden motorcu çetesi geldi kızımı kaçırcaklar diye geçiyordu. kullanmasını biliyor musun diye sordu. biliyorum dedim. arkadaşı inerek kendi vespasını bana vermek istedi. yok kalsın derken. at hırsızı onu senin için getirdim zaten dedi. çok mutlu olmuştum. hemen bindim. arkadaşı at hırsızının arkasına bindi. ve annemin camdan gelen çığlıkları umursamadan uzaklaştık. arkadaşını yolun köşesinde indirmişti. beraberce ilerliyoduk. çok zevkliydi. annem eve donunce beni öldürecek olsada o anın tadını çıkartmaya karar vermiştim. sahil yoluna indik ve bostancıya kadar gittik. sonra caddeye girerek geri dönmeye başladık.

Sokaklarda bir süre sonra darbecilere karşı demokrasinin kazanmasını sağlayan adama faşist diyen ve bu adamın gitmesi için darbe çığırtkanlığı yapan anti-faşist faşistler doldurmaya başlamıştı. hava kararınca tencere tava sesleri arasında bizim evin oraya geri döndük. at hırsızıyla at hırsızının beni dün gece beklediği duvarın orda oturuyorduk. eğlendin mi dedi. eğlendim dedim. seveceğini tahmin etmiştim zaten dedi. benim bindiğim motoru göstererek bu nolcak dedim. arkadaşı gitmişti. Kalsın burda dedi. istersen senin olsun. saçmalamaya başlamıştı at hırsızı. terlik ve ayı neysede bunu kabul edemezdim. münasip bir dille bunu at hırsızına anlattım.. Pavyon kapatması mı sandın lan sen beni. senin ağzını caaaart diye yırtarım falan demedim. efendice anlattım. yarın iş var sabah erken kalkıcam dedim. gitme daha erken oturalım dedi. yukarı baktığımda annem ve kardeşlerim bizi iziliyordu sinemin odasından. yok yok sen git dedim at hırsızına. Tamam dedi at hırsızı. ama sadece tamam dedi bir yere gittiği yoktu. görüşürüz ozaman dedim ve ben gittim. eve girdiğimde ahiret soruları başlamıştı.
kimdi bu çocuk? neciydi? nasaya ne olmuştu? motorcu dedim. motor aldım ben onu getirdi. ne motoru dedi annem. o şeyle bir daha asla gezemezdim. bacaklarımı kırarmış yoksa. motorla dünya turuna çıkıcam dedim anneme. annem bayılıyordu. ayılmadan kaçtım ben odama. odam saklanmak için uygun biyer değildi insanların geçmesini sağlayan dikdörtgen bir koca boşluk içeriyordu duvarının bir tarafı ve annem bu boşluktan girip yanıma gelmişti. Vallahi dedi eger ona bidaha binersen hakkımı helal etmem sana. tamam dedim. geri ver motoru dedi. tamam dedim. annem inanmamış olacak ki daha sonra at hırsızına vespa borçlanacaktım.

@175 yazıyorum işte arada bir. biraz sabret. daha güzel şeyler olacak.

okumadan gecenler akm A:SDSA

yeter huur çocu yeter :(

@179 oku bence

@180 tamam özür dilerim