O gün sahile hava almak için çıktmıştım. Aklımda kola çekirdek yapıp denizi seyretmek vardı. Mesafe biraz uzaktı ama yürumek geldi içimden. Evden çıkıp iki üç sokak geçtikten sonra sahilin olduğu caddeye indim. Hava biraz bulutluydu ki severdim böyle havaları. Bakarsın denize karışan yağmur damlalarını izlemek nasip olurdu. Caddede yavaş adımlarla yürümeye başladım,bi kaç arakadaşla selamlaştıp ve bi banka oturup sigaramı yaktım. Kafamı sola çevirmemle onu görmem bir oldu. Gözyaşları yanaklarında kurumuş ama hala içten içten ağlıyordu. Önce bi üzüldüm yanına gitmek geldi içimden ama biraz utangaçtım yapım gereği gidemedim döndüm önüme. Sonra onun yanıma geldiğini gördüm. Oturdu ve benden bi sigara istedi paketinin bittiğini söyleyip, uzattım. Yakıp denizi seyretmeye başladı ve bende aynısını yaptım. Taki ben biraz dertliyim dinleyecek pek kimsem yok dertleşebilirmiyiz diyene dek..

Bu bir deneme başlıģıdır. Fikirlerinizi öğrenmek isterim

Küçük yaşta annesini kaybettiğini babasının onu buyütmek için dört elle hayata sarılıp yaptıklarından bahsetti. Hayat dizilerdekinden acıydı ya. Babasının kansere yakalandığında,pek fazla arkadaşının olmadığından,ne yapacağını bilmediģinden bahsedip durdu. Evet benim keyif yapacağım bi günde keyfim gerçek bi acı sebebiyle kaçmış ve bu beni düşünmeye sevketmişti. Bi insan ne kadar acıyı kaldırabilir. Peki ya bu acı paylasılırsa azalırmı?. Kızı dinlerken bi yandan da bunları düşündüm. Acısını paylaşmaya karar verdim. Belki orada günlerce konuştuk bana kalırsa ama sadece akşam olmuştu. Şimdi ne yapmalıydım? Evine mı birakmali numarasını mı almalı... Kafamda dönen soruları bi kenara itip evine bırakmak istediğimi belirttim ona. Hali haraptı;teşekkür edip iyi olur dedi. Evinin önünde numarasını alıo ona iyi geceler diledim. Vedalaşıp evime doğru yol almaya başladım. Kızın adı selindi. Yaklasık 1.75 boylarında kumral ortalama bi türk kızıydı. Güzel kızdı elbet. Hem içi hem dışı. Evde kendime iki yumurta kırdım, biraz televizyonda zap yapıp yatağa uzandım. Alarmı kurup yatağa yatmamla gelen mesaj sesiyle irkildim. Evet mesaj selindendi..

Bugün ona çok iyi geldiģimi söyleyip yarında benle buluşmak istediğini söylemişti. Evet ne yalan söyliyeyim bu fikir içimi ısıtmıştı. Kabul ettim neden olmasın diyerek. Utanan gülücüklü bi emojiyle iyi geceler diledi. Aahh zamani gençliği * Günün ağardığı saatlerde kalkarım her zaman bugünde kalktım. Bugünde güne 4 elle sarılacak ve işyerinde bi terfi bekleyecektim. Maddiyat her zaman önemli olmasada benim için küçük kardeşimin sorumluluğu sebebiyle maaş miktarımın artması iyi olurdu. Kendime bi mini kahvaltı hazırladım. Yemek, giyiniş,haberler, kişisel bakım ve güne hazırdım. Yalnız yaşamak sıkıcıydı kabul ama alışmıştım. iş günüm gayet keyifli geçmiş modum en tepelere fırlamıştı. Ki bu günümü seline ayıracağım için bu gayet iyiydi iş çıkışı selini arayıp onunla güzel bi kafede buluştum. Sohbet sohbeti açtı güzel muhabbetler döndü. Fakat bazen boşluğa daldı gözleri. Farkettim ama sustum çünkü daha tam olarak samimiyetimiz oturmamıştı. O gün -ki herşeyin başladığı gün-otobüse binmeyeli, yürüyelim dedi hayhay dedim ve konuşarak yürümeye başladık. Ki yolda kalıplı biri kolumdan çektiği gibi koydu kafayı evet baya sağlamdı. Kalkıp bi iki vursamda dizilerdeki gibi herzaman esas oğlanın dövemediğini farkettim. itiraf edeyim kırılan gururum ve moraran yüzüm beni yerin dibine soktu. Çocuk eski sevgilisiymiş. Evet malum takıntılı tiplerden bildiniz * Beni bikaç tekmeleyip gittiğinde selin söyledi. Kafam pek bişey almıyodu gerçi ama yine başladı anlatma..

Beni döven adam aynı mahallesinden beraber büyüdüğü bi arkadaşıymış. Bi kaç senedir karşılıksız bi aşk bekliyomuş. Selininde uzun zamandır sevgilisi olmadığından böyle bi olay başına ilk defa gelmiş. Adamın adı vedat 21 yaşında fabrikada çalışan mahalle ortamında büyüyen kendince aşkını savunan biri kendince. Bu konuya katıksız kaldım. Yani biraz da dayak da yedim tabi * . Açık bi eczahane bulup pansuman işlerini hallettik. Yol boyu özür dileyip durdu. Ne kadar alttan almaya çalışsamda suçluluk hissediyordu. Benden mini bi özür dilemek için iki üç gün sonra buluşmayı istedi. Kabul ettim, düşünmeden ki bu durum beni endişelendirmişti çünkü bu durumlardan elimi ayağımı çekeli uzun süre olmuştu. Ama selinde beni ona çeken bişeyler olmuştu. Sanki onunla gözgöze geldiğimde beynime gitmesi gereken sinir iletileri kalbime gidiyordu. Konuşurken dilimden çıkacak bi yanlış kelime onu kıracak gibi özenle seçiyordum tüm kelimelerimi. Aklıma gelen durum olabilirmiydi bu? Sevmek? Daha önce kimseyi gerçek manada sevmemiş biri için cidden heyecan verici bi durumdu bu. Şansımı denemek istiyordum. Hayatımda bi mutluluk. Kim bilir belki bu sefer mutluluk beni bulmuştu..

Beyler dersteydim hoca salmadı arada vermedi kusura bakmayın

Mutluluğun peşinden koşmaya karar verdim bende. Seline süpriz yapmaya karar verdim ve ona bi mesajla buluşmak istediğimi belirttim. Bi durum olup olmadığını sordu. Sadece gel dedim ve vurdum tilki suratlı emojili bi mesajı. Yanıma geldiğinde ona pek bişey söylemedim ve bi taksi çevirip önceden hazırladığım çantamı bagaja attım ve hadi dedim, gidiyoruz. Gülümseyerek peki dedi ve beraber onu en sevdiğim ve ikinci evim dediğim mekana zütürdüm. Çocukluğumda ailemin ara sıra getirdiği bi yerdi burası. Sonradan kendim bi kaç düzenleme yapmıştım. Burası çimlerin gölle buluştuğu etrafı ağaçlarla çevrili cennetimsi bi mekandı benim için. Gördüğünde yüzünde oluşan gülümsemeyi tarif edemem. O an işte en güzel anılarımın belki de onunla olacağını haya ettim. Çantamdan el yapımım sandviçleri çıkarttım. Benle biraz dalga geçti bu sandviçlerin şekli neden böyle içien ne koydun gibisine. Bekar hayatı diyip omuz gibtim. Sonrada sohbet etmeye başladık. Birbirimizin çocukluk anılarindan bahsettik. Beraber güldük, bazen üzüldük. Ayakkabılarımızı çıkartıp göletin kıyısında yürüdük bazen amaçsızca gölü taşladık. Uzun zamandan sonra klagib ve boğucu hayatımda benim için adeta bi nefes olmuştu. Ki buda beni düşünmeye sevketmişti. O benim hakkımda ne düşünüyor nasıl hissediyor diye..

Buluşmalarımız bi iki hafta kadar böyle devam etti. Onunda benden hoşlandığını hisseder gibiydim. Bende zaten kaybedeceğim bişey yok, ben bu yola başkoyarım gibi sözlerle kendimi gaza getirdim. Ve kafamda ona açılmaya dair ufak planlar oluşturmaya başladım. Nası bi an olmalıydı? Birdenbire mi söylesem, özel bi ambians mı yaratsam diye çıkmaz düşüncere dalmıştım ki kafamda bi ampül yandı. Bu konuların piri olan, lisede bana zorla sevgili yaptırmış olan arkadaşım serhatı aradım. Hayırsız, öldün mü sen ve bi kaç komik muhabbetten sonra konuyu ona açtım ve bana tek tek anlatmaya başladı. Selini arayıp akşam bi iki saatini çalabilme ihtimalim olduğunu, müsait olup olmadığını sordum. Minik bi kahkaha sesi ile neden olmasın dedi. Adres ve zaman konusunda sözleştik. Onu önce çokta lüks olmayan ama güzel bi mekana zütürdüm. Yemekten sonra planım sahilde bizi bekleyen serhatın yanına inip, serhatın planıyla bi an yakalayıp söylemekti. Ama seline gelen bi telefon tüm planları bozdu. Herşey o gün yazıldı kaderime kalın harflerle..

Beyler ben yatıcam ciddi manada uykum var. Geldiğim gibi devam edicem okuyan bi kaç kişi olursa. Selametle..

Babası hasteneye kaldırılmıştı. Tedavi görüyodu senelerdir ama hastalığı nüksetmişti. Apar topar bi taksiye atlayıp hastaneye gittik. Doktor şu anlı hayati bi tehlikenin olmadığını ama bu durumlara dikkat etmemiz gerektiğini söyledi bize. Selin babasının yanına gitti. Bense koridorda volta atmaya başladım. Bi saat sonra dayanamayıp odaya girdim. Selin küçük bi kız çocuğu gibi babasının dizlerinde uyuyakalmıştı. Babası el haraketiyle onu koltuğa taşımamı söyledi. Selini koltuğa koyduktan sonra gel yanıma evlat dedi. Anlatmaya başladı hayat arkadaşını kaybetmesini, selin için daha fazla çalışmaya başlamasını ve bugünlere gelişini. Kızının gözlerinde farklı bişey gördüğünü, onun duygularıyla oynamamamı istedi benden. Bana saatlerce selini, kızını anlattı. Ben döktüre döktüre dinledim onu ta ki konuşması bitinceye dek. Bende ona kendimi anlattım. Njyetimi, fikirlerimi kendimi. Kafasına sallayıp hafifçe sırtıma vurdu ve sana güveniyorum benim bi ayağım çukurda eğer bana bişey olursa kızıma iyi bak evlat dedi. O nası söz demeye kalmadan senin yarın işin vardır sen hadi git evladım diyerek tatlı bi dille kovdu. Tekrardan geçmiş olsun dileklerimi ilettim ve evime gittim. Seline bi mesaj bırakıp yattım. Beni habersiz bırakma, uyanınca ara diye..

Beyler şuan kalktım kb

1 ay sonra

Seline ertesi gün ondan hoşlandığımı söyledim. 1 aydır sevgiliyiz. Gerçekten anladım ki ben bu kızı seviyorum. Beraber çılgınlar gibi şeyler yaptık;eğlendik, gezdik,tozduk. Babasının durumu ise karışık bazen hastanede yatıyor bi iki gün, bazense dışarı bile çıkabiliyodu. Ta ki geçen pazara kadar.. Pazar günü sokaktayken birden düşüp bayılmış, mahalle halkı hastaneye kaldırmıştı. Ki biz duyup yetişene kadar vefat etmişti. Cenazesinde pek az kişi vardı. Bayağı küçük bi aileydiler ya. Herneyse o gün kendi ailemden biri ölmüş gibi zorlanmıştım. Selin belki hiç durmadan ağladı. Tek dayanağım her şeyim babamdı diye sayıklarken ben varım dedim usulca, ağlama..cenaze bittikten sonra bi kaç saat daha orda kaldık. Selini mahalleye bırakırken mahalle önünde vedatı gördüm. Üzerime yürüdüğü bin 'sen nabıyon lan burda' ağzıyla üzerime yürüyodu ki bu sefer ben erken davrandım. Vurdum suratına yumruğu. Yıkıldı bin kurusu. Böyle bi günde böyle bi hareket yapması cidden saçmalığın alasıydı. Selin araya girmeden çektim onu kolundan. Yürü dedim bize gidiyoruz..

Beyler fikirlerinizi alıyım hikayeyi sizle beraber yazmak istiyorum. Hikayeye bişeyler katayım mı? Öneriniz varmı, sizin de çorbada tuzunuz olsun (:
Edit;olum okuyan kimse mi yok aq bi ses verin lan ayıptır kafa patlatıyoruz burda

Selin bi kaç itiraz etse de kabul etti. Bize doğru yola çıktık. Giderken evde ekgiblerin vardır diye markete soktu beni. Bi araba malzeme alıp bu kadar şeyin taşınma olasılığı olmadığından bi taksi çevirip eve geçtik. Ev gayet düzenliydi, rezil olma durumu olmadı. Yemeğin olmamasından mutfağa geçip bişeyler hazırlamaya başladı. Bende ona kızkardeşimin pijamalarından çıkardım. Kardeşim arada bir uğrardı yanıma. Tıp okuyo zaten pek arası olmazdı o yüzden. Yarım saate yemeği hazırlamıştı. Pratik kızdı bi kez daha hayran kaldım yiyip, yataklara geçtik. Ona kendi yatağımı verip,ben salona geçtim. Ve tavana bakarak düşünmeye başladım. Hayatıma biri girmiş, hayatım değişmişti. Ki bundan sonra burda kalmasını isteyecektim. Vedat bini ile rastlaşmaşını istemiyordu. Kafamda 50 tane senaryonun döndüğü sıralarda içerden gelen ağlama sesi ile irkildim. Selinin yanına gidip ona sarıldım. Sadece sarıldım ve omzumda uyuya kaldı. Elimde paramparça bi hayat vardı. Onu onarmam lazımdı..

Ertesi gün beni o uyandırdı. Suratında yalandan bi gülümseme vardı. Mutsuzluğunu kapamak, bana yansıtmamak istiyordu. Kahvaltıyı hazırlamıştı bile. Bu sabahta sahanda yumurta olmaması beni gerçekten sevindirdi. Beraber yiyip sofrayı toparladık. Onu işine bıraktım. Bu arada selin bi halk eğitim merkezinde terzilik kursunda eğitmendi. Hafif ve eğlenceli işti onun tabiriyle. Bende işyerine vardığımda işterinde garip bi sessizlik vardı. Arkadaşım ahmete bu durumu sorduğumda patronun eşinin vefat ettiğini duydyğunu, cenazeye gidileceğini söyledi. Tamam dedim ve seline mesaj attım sen eşyalarını topla bize geç, benim biraz işim var işyerinde diye. Cenaze olduğunu zaten belirtemezdik babasını dün gömen bi kişiye. Ahmetin arabasına atlayıp cenazeye doğru yola koyulduk. Gideceğimiz yer şehrin dışında hatta girişinde sayılabilecek bi yerdi. Cenaze, defin, dualar derken hava kararmış ve insanlar hafiften dağılmaya başlamıştı. Bende ahmeti kolundan dürtüp kaş göz işaerti yaptım. O ara selinden bi telefon geldi. Açtığımda evin önündeyim çabuk gel diyordu ağlayarak..

Benim oraya varmam en az 40 dakkaydı. Serhatı arayıp herşeyi anlattım. Hemen git dedim. Bende ahmetle yola çıktım. Vardığımda serhat evde volta atıyor, selin ise uyumuştu. Serhat anlatmaya başladı bu vedat olacak zütveren kıza sarkmış, sarhoşmuş. Kızda ağlayarak benim eve kaçmış. Kafayı yemek üzereydim. Kendini ne sanıyordu bu huur evladı. istemeye istemeye sordum serhata. Ona dokunmuş mu? Serhat hayır diyip içime su serpti. Ama o da vedatın cezasının kesilmesi gerektiği konusunda benimle hemfikirdi. Serhat bu konuda istediğim an yardımcı olabileceğini belirtti. Tek telefonuna bakarım araman yeter dedi. Teşekkür edip ona yolcu ettim. Serhat gerçekten benim olmayan erkek kardeşim gibiydi. Balkona çıktım kışın soğuk havasına rağmen. Sigaralar yaktım ardı ardına ve düşündüm,ne yapmalıyım? Sonra kalktım iştah ndıbına bişey kalmamıştı. Yatak odasına yorganı almaya girdiğimde onu cenin pozisyonunda yatarken buldum. Üzerinde yorgan yoktu, üşümüştü. Yanına sokuldum yavaşça, saçlarını kokladım, öptüm. Üzerine hafifçe yorganını bıraktım ve yatmaya salona geçtim..

Selin bi kaç hafta içinde toparlanmaya başlamıştı. Onunla bazen gölete bazen sinemaya gider o ne isterse yapardık. Hanım köylülül değildi bu. Onun sevdiği herşey,her hobisi bendede mevcuttu zaten. Dün gittiğimiz sinemada ilk defa onu öpmüştüm,ilk defa öpüşmüştük. Hayat benim için her anlamda iyiye gidiyordu. işten terfi almış, kız kardeşimin burs kazandığını duymuştum. Madden, manen her anlmada rahattım. Evi selinin istediği gibi dekore ettik geçen gün. Koltukların, sehpaların yerlerini değiştirdi hep. Beklediğimden güzel oldu. Değişikliller, yeni bir nefes hep güzel oluyormuş ya. Bu aralar seline bi kız arkadaş lazım olur diye kızkardeşimi çağırıdım eve. Nisan üniversite birinci sınıfta pdr okuyordu. Sarı saçlı, uzun boylu güzel bi kızdı. Banada çok düşkündü. Ki küçükken bana güvenip erkek çocuklarını dövdüğünü hala hatırlarım. Nisan'a Selin konusunda bi kaç spoiler vererek onları tanıştırdım. Bi kaç gün rastlamadım onlara. Alışveriş, gezmeler,tozmalar. Çok iyi bi hafta geçirdi selin. Ki o mutluysa bende mutluydum..

https://m.youtube.com/watch?v=xOYtwPqZqLk işte bu şiir beyler benim hayalimdeki kadını anlatıyodu beyler ve ben onu bulmuştum. 360 gün önce ben onu bulmuştum ve 5 gün sonra ona evlenme teklifi edecektim. Ona hatunum diyebilmek, evimin sultanı yapabilmek için. Bu zaman zarfı içinde onunla çok şey yaşadık, çok şey paylaştık. Beraber olduk, kadınım oldu. 3 gün önce ona bu şiiri dinlertim. Gülümseyip koynuma uzandı. Ve bana bu şiiri açtı. https://m.youtube.com/watch?v=FEvvtRVTaBk O gün ben ilk defa mutluluktan ağladım beyler, hayatımda ilk defa. Ben ona bi jest yaptığımı zannederken o bana jestlerin en büyüğünü yapmıştı. Ama ben ona şiirler yazmıştım gizli gizli. O bunu bilmiyordu. Ve ben ona şiirimi okumaya başladım..

Ona tutulduğumu anladığımda yazmıştım bu şiiri

Bi gülüşüne dile gelir kalemim
Sana şiirler yazar seni sever
Gözleri güler muzipçe,bi çocuk edasıyla
Güller açar etrafında, aşk kokar

Dörtlükler, beyitler yazar sana
Her çizgisinde aşk damlar ucundan
Susmaz, nefes almaz, durmaz yazar
O yazar ben susarım döktüre döktüre

Bi haber bekler kalemim senden
Bi ses ki sönmesin umudum
Ki duysa sesini tapar sana kalemim
Adını sayıklar yazarken, yaşarken

Yüzünü göster bana peri kızı
Gülüşlerini istiyorum, öpüşlerini
izin ver peri kızı
Ben seni sevmek istiyorum..

Ağlamaya peşine gülmeye başladı. Gözlerime bakıp iyi ki varsın dedi. 3 gün sonra yani tam bi yıl sonra onu ilk gördüğüm gün kola çekirdek yapmaya zütürdüğüm yere zütürecektim. Onu tanıdığım ama o gün yapamadığım şeyi onunla yapacaktım. Tam bir yıl sonra. Sahile indik o gün yacaşça yürümeye başladık. işte o anda frenli kopmuş bi araba yoldan çıktı ve ikimize birden çarptı. Ben 1 ay sonra uyanmıştım. Ailem, nisan,ahmet, serhat bana bakıyorlardı. Onu sorduğumda hepsi sustu. Anladım ama o an ağlayamadım bile. Kader onu elimden almıştı. Sadece sustum iki gün. Sonrasında taburcu olup mezarına gittim tek başıma. 1 gün boyunca ayrılmadım ordan. Sadece ağladım. Üzerime yağmurlar yağdı o gün. Onunla beraber ıslandık o gün. Gözyaşlarım yağmurla beraber toprağa karıştı o gün. Benim kalbimi benden koparan adam hapisteymiş öğrendim sonradan. iki kişiyi öldürmüştü o gün. Bi aşkı öldürmüştü bilmeden. O günden sonra 3 sene geçti. Hala her gün mezarına uğrar ona şiirler okurum ona gündüzleri. Geceleriyse o benim rüyalarıma misafir olur, benimle sohbet eder. Hayatına devam et der bazen çatıl kaşlarla. Ki en sevdiğim hali odur onun. En tatlı hali. Benim 1 yılım kayboldu hayatımdan. Sonrada tüm ömrüm. Artık sadece ölümü bekliyorum ona kavuşmak için. Hayat sahnemde rolüm bitmiş ama perde hala kapanmamıştı. Ben sadece ona kavuşmayı bekliyordum. Günüm gelince yanına gidip ona yeniden doya doya sarılmak..

Beyler hikayem bitti. Son partı yazarken ben kötü oldum aq. Şiir bana ait bu arada kendim yazdım. Şu an yorumlarınızı dinlemek isterim bu entry altında. Kötü bitti diye kizmayın çünkü hikaye kafamda bu temel üzerine belirdi. ilk hikayemdi yorumlarınizı almak isterim buyrun..