emma stone

100. entry şerefimi çalmış olabilirsin.. bravo zekice davranıp üst üste entry girmişsin ve eskilerden silsem bile 100'ü bana kaptırmayacaksın. yalnız, bu iş çığrından çıkıyor. evet sözüm sana journalci.

(bkz: journalci)

emma'ya yazdığım satırlardan esinlenerek bir paragraf oluşturmuşsun. yavaş yavaş sende ona ulaşabileceğine inanmışsın. ulaşamayacaksın. yalnızca ben. yalnızca ben bulacağım onu. benim izimden gelerek, onu elde edebileceğini sanıyorsan, büyük yanılgı içindesin, uyan derim. gerçi evet beni takip edersen emma ile eninde sonunda görüşeceksin ama bil bakalım senden önce kim onu büyülemiş olacak?

emma.. bıktım bu tarz heriflerle uğraşmaktan. neymiş efendim aynı ayın biraz farklı günlerini- bıdı da bıdı.

ulan biz emma ile aynı burcuz! buna da mı tesadüf diyeceksin!? bunu da mı çalmaya kalkacaksın?
(bkz: 100üncü entryi çalmak)

superbad'de tanımışta hepsini izlemişte bilmem ne. ulan sete girip bütün kadroyla tanışırken yaptığı konuşmaları, katıldığı talkshow programlarını, yaptığı şakaları ki -gerçekten cana yakın ve eğlenmek nedir bilen insan- hepsini izlemişim ben. çekim hataları, röportajlar.. neden bahsediyorsun?!

bahse varım, superbad'den önce oynadığı dizilere göz atmamışsındır. ben o dizilerin o bölümlerini arşivlemişim! sen neden bahsediyorsun?

emma'm madem benzerliklerini dökmeye başladık, burcumuz dışında bende oyuncuyum. daha doğrusu idim. yeniden başlamayı sırf senin için düşünüyorum ama.. evet, evet başlayacağım! bana bu şekilde güç verdikten sonra sen, her şeyi yapabilirim.

emma tek bir konuda bu journalci denen kıskanç ve küstah adama katılıyorum, gerçekten bu andrew sana yakışmıyor. yani tercihlerin arasında dünyanın en güzel çikolatası varken -kendimden bahsediyorum- neden kenarda duran küp şekeri -andrew dallaması- canın çeker ki? etraftaki kırıntıları saymıyorum dikkat edersen! -buda jour... neyse direkt söylemeyeyim ismini, üzmeyeyim adamı-

ben tam 4 yıldan beri, seninle olmadığımız hergün için sen üzülme diye sana günlük tutuyorum. eğer beraber olsaydık neler yapardık o gün onu yazıyorum. ben son 4 yıldan beri, sadece seninle elele tutuşabilmek, sadece sevişebilmek, konuşabilmek, ağlayıp, gülebilmek için, çeşitli meditasyonlarla uykuya dalıyorum. kesinlikle işe de yarıyor.. bunu da çal bakalım journalci, yüreğin yeterse, aklını inandırabilirsen! rüyalarına hakim olamayacaksın.

(bkz: sen sadece 100üncü entrye hakimsin)

ben hergün evrenden aldığım enerjiyi, çektiğim o müthiş nefesimi sana gönderiyorum. seni ısıtan, senin içine işleyen o titreşimin bana ait olduğunu, gözlerime bakar bakmaz anlayacaksın.

özet geçmemi istersen emma; seni seviyorum!

bir filmde, dizide, programda gördüğümüz bir aktristi/kadını elde etmeyi kafaya takmak herkesin yapacağı iş değil. normalde, mesela acuna çıkan adriana lima'yı görünce "at gibi hatun yaa" dersin. ama ses tonundan oyunculuk yeteneğine, mizah duygusundan güzelliğine, cesaretinden çizgi dışı duruşuna kadar, daha ilk görüşte bu kadar hayranlık uyandıran başka biriyle karşılaşmadım ben. üstelik alımlılığı gençliğinde saklı değil, her yıl, şarap gibi güzelleşecek birisi emma stone. hollywood'dan daha önce de güzel aktrisler geçti, yalan yok, ancak hiçbir zaman bunlardan birine böyle saplantılı bir şekilde bağlanmadım. superbad'i sinemada izlediğimde, tek gözünü kapatan perçemine ayrı, ses tonuna ayrı aşık olduğum emma, benim eve gelir gelmez torrent'e yüklenmemi sağlayan tek aktristtir dünyada. drive'ı, malcolm in the middle'ın onu içeren bölümünü indirdim ve arka arkaya, sırf onun için izledim, hala da arşivimde durur. o günden sonra, artık bir filmde emma stone'un rol alması benim için yeterli bir referans olmuştu. 2008 yılında okumak üzere gittiğim londra'da, sırf cameo seviyesinde küçük bir rol aldı diye the rocker'ı sinemada izlemiştim. başçı kız rolündeydi, çok yakışıyordu role. film ülkemizde vizyona girmediği için, nickini anmak istemediğim* bazı arkadaşların bileceğini de sanmıyorum tabii ki. bizim aramızda dünya ve evrenin el birliğiyle kurduğu köprüden haberleri yok, sadece 'yoğun' hezeyanlarıyla, herkesin yaşayabileceği duyguları "büyük aşk" addetmek meşguliyeti içerisindeler, ama söyleyeyim, ben dururken bu çabanız nafile. youtube'dan açıp "ciksi emma stone" diye aratınca, ayakları dışında aradığınız ciksapeli de bulamadığınız için üzülüyorsunuzdur muhtemelen. başlık sexy photoshoot, ama daha önce de izlediğim üzere videoda emma'nın ikonik güzelliğinden başka bir şey yok- düzeltiyorum, emma'mın.

superbad'in setinde micheal cera'ya bağırıp çağırdığı video ilk kez internete düştüğünde (bazı arkadaşlar onu da izlememiştir, bulsalar güzel olur, aşkları ve dolayısıyla acıları depreşir) cera'nın juno filmi vizyona girmek için gün sayıyordu. daha adı oscar ile anılmayan, bağımsız, masum bir filmdi juno. fakat ben, sırf seni o denli kızdırdığı için cera denilen adamdan öyle nefret etmiştim ki, merakla beklediğim bu jason reitman filmini sinemada izlemeye yeltenmemiştim bile. neden sonra videonun sahte olduğunu ve eğlence amaçlı çekildiğini anladım ve cera'nın başrolünde yer aldığı scott pilgrim adlı şahane filmi yine sinemada birkaç arkadaşımla izledim. senin ekgibliğin dışında filmde sevmediğim pek yer yoktu emma. ama o filmde, mary elizabeth winstead isimli dişinin yerine sen yer almalıydın. (bahsettiğim michael cera videosu: http://www.youtube.com/watch?v=x7149ha-StA )

eğlenceli sayılabilecek komedi the house bunny, sayende yavanlıktan son anda kurtulan ghosts of girlfriends past, çok başarılı bir yazar-karakter ilişkisi olan ve en iyiden de iyi performansını vererek olağanüstü oyunculuk yeteneğinin emarelerini biz fanilere bir kez daha gösterdiğin paper man gibi filmleri, hep öğrenci halimle sinemada izledim emma. şimdi bazı gemi nickli arkadaşlar beni burada duygu sömürüsüyle itham edebilir, daha da elim ve vahim olmak üzere, para kıtlığıyla "kız tavlamakla" (seninle aramızda oluşan duygusal bağı asla bu iki kelimeyle ilişkilendiremiyorum kendi adıma, diğer arkadaşları bilemem) suçlayabilirler. fakat benim bunu derkenki amacım, senin için daha şimdiden, kavuşacağımızın garantisi yokken yaptığım fedakarlıkları görmendi emma. yoksa, senin gibi birini etkilemeye çalışmak ne haddime. diğer filmlerini de sinemada görme imkanım oldu, özellikle the help'e bayıldım, ancak büyütmeyi yersiz buluyorum.

sana gelince ey goben breslav. ulan gafil, şimdiye kadar üç uzun paragraftan oluşan entry'de adını anmaya bile tenezzül etmemiştim. yalnız sadece film ve dizilerde izleyerek platonik ve öyle kalacak bir aşkla sözde bağlandığın bu kıza ellerini süremeyeceksin. gerçi ben de kıyamadığım için sürmem söz konusu değil, ancak emma ile aynı ortamda bulunma hayallerine şimdiden veda etmeni öneriyorum. şunu unutma; bu hayatta erkenden hareket edenler kazanır. ve bu durumda, erken hareket eden ben oluyorum, emma da "kazanılacak" bir ödül, bir obje olmaktan çok öte!

okumaya gittiğim memleket senin evine yakın. sakın korkma, derdim seni korkutmak, bir sapık gibi görünmek değil emma. sana olan duygularımı, kendimle çelişmek pahasına, aşk ve saplantı boyutunda bile inceleyemiyorum. sana hissettiğim şeyleri daha önce hiçbir canlı bana yaşatmadı. kusursuzlukla ansızın karşılaşan ve yaşadığı parlamanın şiddetiyle nefesi kesilen, kendinden geçen, bedeni bile kendine dar getiren bu acizane kul, senin için her şeyi yapmaya hazır, kendini öldürmek de dahil. ama bu tehlikeli bağlılığımı senin hatırına biraz törpüleyebilirim, tabii dilersen. bakma sen diğerlerinin dediklerine, onlar sinemaya terör saldırısı yapıldı diye gangster squad'ın gösterim tarihinin ertelenmesine ne tepki vermişlerdir mesela? ben o dedikoduyu duyduğumda karnımda hissettiğim yumruğun acısını açıklamaya tenezzül edemezken, onlar bu elim vaziyetten haberdar mı?

özet: emma, seni bulduğumda, nafile çabayla etkilemeye bile uğraşmayacağım. yüzünü dünya gözüyle görsem yeter. zira güzelliğin karşısında insan megalomanlığını, özgüvenini yitiriyor, egosu yerden yere çalınıyor. bu yüzden ben o densizler gibi kendimi yakışıklı bile ilan edemiyorum senin yanında. seni seviyorum emma, herkesten ve her şeyden, herkesin ve her şeyin seni sevebileceğinden daha çok.