bu şarkının bende ayrı bir yeri vardır. çünkü lisede telefonuma nerden girdiyse girmiş bir şarkıdır kendisi ama sonra çevremdeki herkese dinletip müptelası yaptım bu şarkının. hemen her aktivitede, zamanının en taşaklı telefonu olan nokia n70 imi cebimden çıkarıp bu şarkıyı açardım; hatta hiç unutmam bir anım da var bu şarkıyla.

lise sondayım. sabah babamın paketinden arakladıgım tek dal sigarayı içtim okulun arkasında. girdim okula , küllük gibi kokuyorum. koridorda bir max payne gibi ilerliyorum adeta. karşıdan biri ağlayarak geliyor. bir baktım sınıf arkadaşım ömer. sınıfın en efendi , sessiz ve masum öğrencisiydi kendisi. noldu olum dedim soylemedi. çektim bunu tuvalete, soylemezsen döverim seni tarzı konuşuyorum ama gururludur söylemez hemen biliyorum. bayagı BASKI yaptım , sonunda soyledi. eski sınıf arkadaşları bunla dalga geçmiş, bu da küfür etmiş dayanamamış , sonra bunu 4 kişi dövmüşler. bunu duyunca hemen kendim gibi amaçsız arkadaşlarımı topladım. zaten fazla arkadaşım yoktu 3 kişi toplayabildim. ama 3'ü de sorgusuz kavgaya girebilecek arkadaşlarımdı. hadi kalk babanı dövcez desem gelirler yani, o kadar sağlam!''

teneffüs zili çaldı topladım elemanları ,ömer'i de aldım aramıza çocukların sınıfına doğru ilerliyoruz. tabi gaza gelelim diye de ceketimin iç cebinden beri müzikçaları açıp eminem-lose yourself i açtım. eminem'in şarkının başında look demesiyle lavukların sınıfının kapısına miroğlu tekmesi atmam aynı ana denk geldi ki inanın çok karizmatikti. kapı açıldı, içerdeki kızların çığlığıyla eminem'in coşarcasına şarkıya girmesi sesi birbirine karıştı. ömer hariç 4'ümüzün üzerinde de devrimci parkası var, sanki sınıfa bildiri dağıtmaya gelmiş gibi halimiz vardı.

kavga yaklaşık 3 dakika sürdü. kimsenin tavuguna kış demeyen gariban arkadaşım ömerin intikdıbını almamızın sevincini hissettiğim an koridorda herkes bize bakıyordu ve eminem şarkının another day of monotony kısmındaydı. sınıfa gidene kadar beşimiz de şarkıya kaptırıp mutlu hissetmiştik kendimizi. sonrası dersler falan işte.