elleri soğuk fakir bir kız çocuğu

cebinde son 5 lira var ama şoförün var amk

Bu olayda adı geçen kişi ve kurumlar gerçek değildir.

sefil gibi kir pas içinde suratıyla tekrar sordu "almazmıydın abi?" elindeki mendili ısrarla uzatıyordu soğuktan kızaran yanakları ve sürekli sümüğünü koluna silmesi onu daha şirin gösteriyordu, elimi cebime attım son 5 liram vardı biraz tereddütte kaldıysam da belli etmeden bir çırpıda sıkıştırıverdim parayı eline, elini cebine atacak oldu ki " ziyanı yok ufaklık harçlık olur sana" demeye kalmadan parayı geri uzattı " dilenci değilim ben babam çalışamıyor ondan bu, düzelirse mont alacakmış bana... " henüz cümlesini tamamlamamıştı ki suratında birden şimşek gibi bir beş kardeş patladı zayıflıktan kupkuru elleri ile hışımlı bir kadın yanında belirivermişti.

şaşkınlıktan "ne oluyor?" diyebildim sadece. çelimsiz kadından hiç beklemediğim bir güzel bir konuşma tarzıyla "ben sizden para dileniyor sanmıştım özür dilerim." dedi. "hayır ne münasebet, aksine verdiğim parayı kabul etmedi." dedim "iyi yapmış" deyip arkasını dönüyordu ki kolundan tuttum, bir şeyler yapmalıydım belki beni azarlayıp bağırabilirdi ve oradaki herkese rezil olabilirdim ama bir şey yapmazsam tüm insanlığım yere düşen bir bardak gibi tuz buz olmak üzereydi. "lütfen vaktiniz varsaa.." demeden lafı ağzıma tıkıvermişti "sizden bir şey istemiyorum lütfen bırakın kolumu." dedi giderek şaşırıyor ve üzülüyordum kulağına eğilip " bak benim babam kanserden öldü, bu çocuk... " kadın birden bana döndü gözleri dolmuştu belli ağlamamak için kendini zor tutuyordu " ne istiyorsun ya bizden!" dedi "sadece bir kaç saat müsade et lütfen istirham ediyorum." dedim.

kardeşim güzel ama daha iyisini yazabilirsin

reserved

yalanına sokuyum

içeriye girdiğimizde morgu aratmayacak soğuklukta bir oda bize merhaba dedi. kadın kızı kucağımdan alarak odasına zütürdü. salonda genç kirli sakallı hasta olduğu herhaliyle soluk benzinden belli olan bir adam görünüyordu. bu genç kadının hasta kocası olmalıydı. uykusunun son halinden öksürükle sıyrılmaya çalışırken elindeki kanlı mendili tekrar ağzına zütürdü derken yavaşça açılan gözleri bir anda beni görünce büyüyüvermişti. genç kadın salona gelip beni gösterdi "bu bey... " , "efendim ben deniz, aile bakanlığından gelmekteyim müşkül durumdaki evlere hizmet gayemizdir. sizlere yardım etmek için buradayız." dedim. arkamdaki mehmet bey ve genç kadın bana hayret içinde bakıyorlardı. genç adam sevinçli bir biçimde "şükürler olsun imdadımıza devletimiz yetişti." dedi. ancak odadaki hiç kimse adamcağızın sevinç çığlıklarını işitmiyordu, herkes gözünü bana dikmişti.

pencereden iceri giren ruzgardi kiz soguk ve bir o kadar tatli.

kardeş tebrikler şelale olsun . kitep yaz paşa sen

eline sağlık panpa bir solukta okudum burada bıraktın mı yoksa devam edecek misin?

@71 orası da başka hikaye be panpa bakalım neler yaşayacağız

reserved

ne yazmışsın panpa devam dinliyoruz

hızlı yaz amk uyuyakalcam

giberim.net

Masanın üzerinde yüzlerce sayfa vardı aynı hikaye defalarca yazılmıştı defalarca ama hepsinin altında ufak ufak notlar vardı “gelişme yok.”, “titreyerek uyandı ve kanlar kusmaya başladı”, “uyku halinde derin soluklanmalar”, “Kadıköy iskelesinin karşısında ki bankta” diye garip notlar vardı. aman allahım başıma muazzam ağrılar saplanıyordu, Mehmet odaya girdi notları elimde görünce tedigin bakışlarla yavaşça yanıma geldi. “okudun mu?” dedi. Aklım hala karışıktı “nasıl?” diyebildim. Mehmet istifini bozmadan yineledi, “ hepsini okudun mu?” , aklım başımdan çıkacaktı nasıl olurdu bu gözümün önünde yazmıştı bunları nasıl farklı zamanlarda farklı kağıtlara mehmet’in elinden çıkmış onlarca kopyası olurdu. “ bunun anlamı ne?” dedim. Mehmet “uyku vakti.” Dedi. Bu kez olmaz yok bu kez uyumam her şeyi bilmeliyim hayır bu olmaz. “vicdanını giberim Mehmet”, neler söylüyordum. Mehmet sandalyesine kuruldu ve beni karşısına buyur etti bir hışımla oturdum ve bir an önce anlatmaya başlamasını bekliyordum.

Soforu olan birinin cebinde 5 lira var ilginc

“Sigara ver Mehmet” dedim, elindeki paketten bir dal çıkardı ve bana uzattı anlattıklarımı not ederken hayretle yüzüme bakıyor zaman zaman suratı korkunç bir hal alıyordu. Ben ise bir yandan çorbamı içiyor bir yandan da mehmetin neden bu kadar şaşırdığına anlam vermeye çalışıyordum neticede tüm bu olaylar esnasında Mehmet de benimle beraberdi. Yoksa değil miydi? Yoksa Mehmet’in hayalimi benimleydi? Hala anlam veremiyordum. Çorba bitmişti sigaramı yaktım derin bir nefes aldım, “çay filan ikram etmezmisin sen ? pinti herif” dedim. Ona takıldığımı anlamış olacak ki tebessüm ederek yerinden kalktı. Mehmetin arkasından sayfalara neler yazdığını kontrol etmek için baktım. Gördüklerim karşısında nutkum tutulmuştu…

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--
adam şizofreni
--spoiler--

spoiler baba bu adam cıkacak beyler