Günün yorgunluğu ve bıkkınlığı tüm ağırlığıyla üstümdeyken aklıma içmekten daha iyi bir fikir gelmemişti açıkcası. Her zamanki bara gittim ve her zamanki gibi buzsuz viskimi söyledim, bu bile monoton gidiyordu be! Sonra sol tarafımdan elinde birasıyla alımlı bir kadın geldi, hani filmlerde olur ya başrollerin tanışma sahnesi heh işte o an onu yaşadım. Geldi ve oturdu yanıma, hiçbir şey demedi. Sonra aynı anda birbirimize baktık ve gülümsedik. Baktım konuşmuyor canı sıkkın ben girdim söze, aieie (nickimin baş harfleri) adım ya sen?

Tahminimce bitkinliğin vermiş olduğu dinginlikle usulca "Asya" dedi. Ben Asya veya ben de Asya demedi sadece Asya dedi. Dışardan biri görse ona sarkıyorum o da geçiştirmek istiyor bile sanabilirdi, o kadar isteksizce konuşmuştu. Halbuki ben değil o benim yanıma gelmişti. Ondaki ilk gözlemim, bir şeyin onu oldukça yıprattığıydı. Çok güzel ama bir o kadar da tükenmiş duruyordu. ismini söyledi, sustu ve tekrar önüne döndü. Açıkcası çok da umrumda değildi ama merak etmiştim, böyle davranacaksa neden birden yanıma oturdu. Öğrenmem ve şaşırmam çok sürmedi...

Up lan up

Ulan hikaye tutacak "hızlı yaz amk" diceksiniz, ama şuan yazıyorum dinleyen yok bu da böyle biline

Buralar biraz dolarsa sabahtan yazmaya devam edicem

Bir kaç kişi de olsa yazmaya devam edicem demiştim o yüzden devam ediyorum

Tavırları beni resmen çıldırtıyordu dayanamadım ve sordum
"Hiç konuşmıcak, yüzüme bakmıcaksanız yanıma neden geldiniz?"
Çevirdi kafasına suratıma baktı hafif gülümsedi yine usulca barmeni çağırdı. Yüzündeki bin gülüşüyle bu beyefendi neden yanına oturduğumu merak ediyor dedi. Aynı şekilde barmen de gülümsedi ve cevap verdi
"Asya senelerdir her hafta çarşamba günü gelir ve buraya oturur ben işe başlamadan önce bile böyle yaparmış" dedi
Direk ismiyle hitap etmesinden ve yüzlerindeki ifadeden ciddi olduklarını anladım. Ben de gelirdim sık sık ama genelde hafta sonu geldiğim için denk gelmemiştik demekki gelsek de çok dikkat etmezdim o ayrı.
Gülümseyince daha güzel olmuştu Asya gerçekten çok güzel bir kadındı neyse geçiyorum özetle buraları. Tanıştık 28 yaşındaymış, eşi 4 sene önce vefat etmiş ve öldüğünden beri tanıştıkları bu bara gelip aynı yerde otururmuş, her çarşamba. Baya bir muhabbet ettik içtik sarhoş olduk, benden 8 yaş büyük olmasaydı ileriyle ilgili planlar bile yapabilirdim, o derece etkilendim ya da sarhoş olduğumdan öyle sandım. Yarın tekrar işe gideceğim için 2.30 gibi yanından ayrılıp eve döndüm, sonradan aklıma geldi neden numarasını almamıştım ki. Ama bu üzüntüden kurtulmam zaman almadı, nasıl olsa haftaya tekrar orda olacaktı

Tüm hafta onu düşünmekle geçti diyebilirim neden bilmiyorum ama sürekli aklımdaydı. Güzel olmasına çok güzeldi ama benden 8 yaş büyüktü ve bu bence büyük bir sorundu. Neyse beklediğim gün geldi ve çarşamba günü o gelmeden gittim bara. Ama ufak bir farkla bu sefer tam onun oturduğu yere oturdum. Yarım saat sonra girdi mekana beni gördü ve yine hafif tebessüm ederek yanıma geldi. Biraz dil döktü kalkmam için ama ben ısrarla kalkmadım, ve numarasını istedim sonunda dayanamayıp verdi ve kalkıp bir yanına oturdum. O gün de baya sohbet ettik, o kadar güzel anlatıyordu ki yıllarca dinleyebilirim onu. Bu sefer acelem yoktu erken kalmadım mekandan baya bir geç saatte beraber çıktık bardan. Yürüyecek hâli yoktu onun benim eve zütürdüm ama aklımda kötü bir düşünce yoktu. Geçtik salona bir anda kocama ne kadar çok benziyorsun dedi. O an ne desem bilemedim ve ben en iyisi kahve yapıyım iyi gelir diye mutfağa gittim. Kahveleri yaptım salona getirdim ama o çoktan uyumuştu, hava sıcak olduğu için üstünü örtme gereksinimi duymadım ve ben de uyudum. Ertesi sabah yatağımın kenarında bir notla uyandım. Günaydın Mertciğim uyanınca mesaj atarsın acil çıkmam gerekti yazıyordu. iyi de benim adım mert değildi ki! Neler oluyor çok kafam karıştı

Günaydın diye mesaj attım ve ardından mert kim diye sordum, cevap çok gecikmedi. "Mert ölen kocamdı sana çok benziyor demiştim dalgınlıkla öyle yazmışım kusura bakma."
O an biraz durdum ve düşündüm kocasıyla tanıştığı yerde benimle tanışmıştı, ona çok benziyordum ve tanıştıkları yaştaydım. Böyle güzel bir kadının benimle konuşması evime gelmesi mesaj atmasının zaten başka ne sebebi olabilirdi ki, beni çok sevdiği kocasının yerine koyuyordu aklında.

O günden sonra sürekli görüştük, benden büyük olmasını güzelliği ve tatlı dili adeta bastırıyordu. Sorun etmez hâle geldim. Aileler hakkında konuşuldu bildiğin evlenme sürecindeki çiftler gibiydik ama bu konuda hiç konuşmuyorduk. Benim ailem ben 6 yaşındayken trafik kazası sonucu vefat etmişti onunkiler ise yurtdışındaydı bu yüzden sadece konuştuk tanışma olmadı.

Bu anlattığım tanışma olaylarının üstünden tam 1.5 sene geçmişti artık aynı evde kalıyor sürekli birbirimizle zaman geçiriyorduk. Arkadaşlarım sürekli bana artık kendine gel sosyalleş bizimle zaman geçir diyordu, ama ben bunu kim dese onunla irtibatı kestiğimden artık arkadaşım da kalmamıştı açıkcası.
Artık asyayla evlenmek istiyordum ama o kabul etmiyordu evlenince benim de ölüceğimden korktuğunu söylerdi hep. Ben bunu çok komik bulur ama onu incitmemek için bir şey demezdim. Beni hiçbir arkadaşıyla tanıştırmadı, Mert öldükten sonra eski tüm arkadaşlarıyla konuşmayı bırakmıştı. Eskiler hep onu hatırlattığı için.