Bütün partlar hazır bir kaç kişi olsa bile yazacağım anlatmak istiyorum

taktan bir hayat geçiyordu, geçiyordu işte hiç bir şey olmadan. ilişkim yeni bitti, yalnızım. Yoruldum yoruldum çünkü her kişi de o kızı görmekten yoruldum. Canım yanıyor, canım acıyor, acı çekiyorum, ölüyorum , sahte gülüşlerim bitti, gülemiyorum , mutlu olamıyorum, sürekli gözümün önüne geliyor, unutamıyorum. Bağlandım, bağlandım çünkü seviyordum. Bağlandığım için kendimden nefret ediyorum, kendime küfür ediyorum. Ben çok yoruldum, yaşamaktan, yaşamaya çalışmaktan yoruldum. Hayattan zevk almaya çalışmaktan; zorla, istemeyerek, yapmacık şekilde gülmekten yoruldum. Her yerde onu görmekten, onu sürekli hatırlamaktan yoruldum. Gözlerinin ışıltısını, gülüşünü hatırlamaktan yoruldum. Kaybetmekten yoruldum, elimden kayıp gitmesinden yoruldum, o gözlerin başka gözlere bakacağını düşünmekten, o ellerin başka elleri tutacağını, o yanağa başka dudağın değeceğini düşünmekten yoruldum. Kokusunu başkasının içine çekeceğini, o sıcak vücuduna başkasının sarılacağını düşünmekten yoruldum. Ben onu rüyamda görmekten yoruldum. Ben yoruldum nefes almaktan yoruldum, yoruldum. Bitti hiç bir şey olmamış gibi bitti. Yaşanmışlıklar olmamış gibi bitti.

Okula gidip geliyorum, ona gitmek denebiliyorsa gidiyorum. Sabah elimi yüzümü yıkayıp kendime gelmeye çalışıyorum, ne kadar başarılı oluyorum bilmiyorum. Ruh gibi servise biniyorum, serviste yarım kalmış uykuma devam ediyorum. Okula yaklaşırken uyanıyorum, sınıfa çıkıyorum, tekrar uyuyorum. Ders başlamaya yakın uyanıyorum, derslerimi pür dikkat dinliyorum, çünkü ders dinlemekten başka yapacak bir şeyim yok. Okul bitiyor eve geliyorum, derslerin tekrarını yapıp bilgisayara geçiyorum bir kaç oyun oynadıktan sonra telefonuma göz gezdiriyorum, mesaj gelmiş mi diye kontrol ediyorum bir umut belki mesaj atmıştır belki barışmak tekrar denemek istiyordu diye bakıyorum ama yine her zaman ki manzarayla karşılaşıyorum; mesaj yok. Günlerim sıradan, aynı şekilde geçiyor, Ta ki o güne kadar...

Sabah uyandım, saat 12 olmuştu. Hafta sonu olmasının rahatlığıyla yavaş yavaş yatağımdan kalktım. Banyoya gittim, elimi yüzümü yıkadım, odama gelip telefonumu kontrol ettim, 1 mesaj vardı. Büyük bir heyecanla açtım, hala umudum vardı, belki mesaj atmıştır dedim. Mesajı açtım, gelen mesaj Turkcell'den idi, kısık bir ses ile küfür ettim. Mutfağa gittim, buzdolabını açtım. Bir tak yoktu markete gidip alışveriş yapmam gerekiyordu, üşendim. Bir yumurta kırıp yedim. Bilgisayarın başına geçtim, oyunu açtım oynamaya başladım. 

Kulağıma gürültülü bir ses geldi, balkona çıktım. Karşı daireye biri taşınıyordu. inşallah çoluk çocuk yoktur diye yakındım. Televizyonu açtım, gereksiz magazin programları vardı; yok şu ünlü şu ünlüden boşanmış, yok jet ski yaparken düşen ünlü rezil olmuş falan filan. Kanalları değiştirdim, yabancı bir dizi buldum, zaten güzel dizileri hep yabancılar yapıyor diye içimden geçirdim. Ses gelip duruyordu, televizyondan diziden bir tak anlamıyordum. Dışarıya çıkayım dedim kendi kendime, basketbol topumu aldım çıktım. Sahaya vardığım da boştu, sevindim çünkü insanların olduğu yerde boğuluyordum. Hayatta tek görebileceğim insan oydu ama artık o da yoktu. Basketbol oynamaya devam ettim. Pgibopat ruh hastası tipler gelmeye başlayınca bulaşmamak için eve döndüm. Eve döndüğüm de hala devam ediyorlardı. içimden ne kadar eşyaları varmış lan diye söylendim. Geçtim bilgisayara kulaklığı taktım son ses müzik dinledim. Akşam oldu yemeğimi yeyip dinlenmek için yatağa yattım yine bir gün daha tak gibi geçmişti. Sıradan, hiçbir şey olmadan, her zaman ki gibi geçip gitmişti. Onu düşünürken, neden bitti diye yakınırken uyuyakaldım. 

Beyler dediğim gibi bütün partlar kayıtlı hazır bir kaç kişi Rez dediği anda devam edeceğim

Bir kişi de olsa dinlemesini istiyorum kendi kendime anlatıyormuş gibi olmasın

Yeni bir sabaha daha uyandım. Yine boş sıradan geçeceğini biliyordum. Bugün kesinlikle alışverişe gitmem gerekiyordu, yoksa aç kalacaktım. Giyindim, çıktım. Kapıyı açtığımda yeni taşınanların kapısı açıktı. Biri çıktı ;

-Merhaba. Hoşgeldiniz

+Merhaba, Teşekkür ederiz 

Tam ayakkabımı giyecek iken, konuştuğum kişi ; 

- Hadi kızım, geç kalıyoruz diye seslendi 

Ben başımı kaldırdım ve onu gördüm, donup kaldım. Gözleri ela saçları kıvırcık, yaklaşık benim boylarım da bir kızdı. Tutuldum, ayakkabım elimden düştü. 

-Merhaba dedi ince sesiyle

Bir şey diyemedim, sesi de çok güzeldi. Ne oluyordu bana, neden donup kalmıştım. Anlam veremedim, kendimi toparladım.

+Me-merhaba diye kekeledim.

O gayet rahattı, ama ben onun kadar rahat değildim, ne olduğunu bilmiyordum, sadece o güzel gülen gözlerine takılı kalmıştım. Takılı kalmıştım ama neden ? Hayır tekrar birinden hoşlanamazdım, daha yeni yıkılmışken, daha acım taze iken yeni birinden hoşlanamazdım, bunu kendime yapamazdım. 

Daire 5. katta olduğu için asansör ile iniyordum, asansörü çağırdım, bu arada ise ayakkabılarımı bağlıyordum. Bir yandan ayakkabımı bağlıyor bir yandan ise göz ucumla ona bakıyordum. Sanırım şaşı olacaktım. Asansör geldi, bindim tam kapanacak iken o ince sesiyle seslendi

-Bekle 

Hemen elimi koydum, tekrar açıldı annesiyle beraber bindi. Benden biraz kısa olduğu için ben ona yukarıdan göz ucuyla bakıyordum. Bakmamaya çalışıyorum ama olmuyordu, sürekli gözüm o ela gözlerine kayıyordu. Gözleri çok güzeldi, ışıl ışıldı resmen bana bak diyordu. Aşağıya indik, ilk defa asansörden inmek istemedim. 

Ben market yoluna gittim, onlar arabaya binip gittiler. Market yolunda sürekli onu düşündüm, ela gözlerini kıvırcık saçlarını, bir an olsun aklımdan çıkmıyordu. Ne oluyordu bana ? Yoksa yoksa tekrar... Söylemek istemiyorum evet sanırım ondan hoşlanmıştım, ilk görüşte resmen ona bağlanıp kalmıştım, aklıma takılmıştı, aklım ona tutsak olmuştu.

Beyler kendi kendime anlatıyormuş gibi oluyor eğer okuyan burada olan varsa ses versin

Aklım ona tutsak kalmıştı, markete vardım. Marketten gerekli şeyleri aldım, çıktım. Eve vardım, vardım varmasına ama aklımdan bir türlü çıkmıyordu, bilgisayar oynarken gözleri, televizyon izlerken saçları, yattığım da ise sesi aklıma geliyordu. Acaba evlerine gidip tekrar hoşgeldiniz, tanışmak istemiştim desem çok mu yüzsüzlük yaparım diye aklımdan geçirdim. Gitmemeye karar verdim sonuçta kapı komşusu idik. Elinde sonunda tanışacaktık, yarın okul vardı. Ben bu kafayla o kızı düşünerek nasıl gidecektim, gitsem bile nasıl ders dinleyecektim.

Beyler ilk entry şukulayın ya da cügüleyin de üstte kalsın

Mutluydum, ama neden ? o kızı gördüğüm için mi... Daha sevgilisi var mı onu bile bilmiyordum, eğer varsa ne yapacaktım ki, içime mi atacaktım. Sadece uzaktan merhaba merhaba mı diyecektim. Kapı komşumdan hoşlanıyordum ama daha sevgilisi var mı onu bile bilmiyordum. Allah'ım bu nasıl bir duyguydu, nasıl bir ikilemin içine düşmüştüm.

Bunları düşünürken Berk aradı. Açtım;

Berk: Kanka biz basket oynamaya gidiyoruz istersen gel

Ben: Olur kanka zaten kafamı dağıtmam lazım

Berk: Ne oldu

Ben: Anlatırım

Anlatmayacaktım, ama üstelemesin diye öyle dedim. Hazırlandım çıktım, asansöre bindim, kız hala aklımdan çıkmıyordu, bu nasıl tutsaklıktı. Bir insan hapishaneye girse benim kadar tutsaklık hissetmezdi. Asansör de aynaya bakarak saçımı düzeltiyorum, bir yandan ise kendi kendimde şarkı söylüyordum. Zemin kata indim, arkamı döndüm. Dönmem ile onu görmem bir oldu, şarkı söylediğimi duymuş muydu ? Allah'ım rezil mi olmuştum ? Kızardım, bir şey diyemedim, asansörden çıktım. Hızlı adımlarla sahaya doğru ilerledim. Acaba duydu mu, duydu mu diye kafayı yiyordum. inşallah duymamıştır diye dualar ediyordum. Sahaya vardım, selamlaştık, ufak çaplı bir sohbet ettik. Maça başladık, oynadık.

Hava kararınca eve döndüm. Dönerken bile o kızı düşünüyordum. Maçta hiçbir zaman konsantre olamadım hep top kaybettim. Arkadaşlara da ayıp olmuştu ama ne yapabilirdim ki aklımdan çıkmıyordu, bu benim elimde olan bir şey değildi, o kız gözleri, sesi unutamıyorum.

Eve vardım, yatağıma yattım. Telefonumu kontrol ettim, yine bir tak yoktu. O gün ilk defa eski sevgilimi gizliden gizliye kontrol etmedim. Çünkü aklım başka birinde tutsaktı. Yemeğimi yedim, alarmı kurdum, yattım.

Yine taktan bir sabaha uyandım, elimi yüzümü yıkadım. Kahvaltı yaptım çıktım, ayakkabımı bağlarken asansörü çağırdım, geldi bindim. Yine tam kapanacak iken o ince sesiyle; bekle dedi. Bekledim bindi göz ucuyla gözlerinin içine bakıyordum, bir şey diyecek gibi oldu ama sonradan vazgeçti. indiğimiz de bir an durakladı;

-Sesin çok güzelmiş dedi

Duymuştu, lanet olsun duymuştu. Yerin dibine girdim, kızardım. Kıpkırmızı oldum, ayıp olmasın diye

+ Teşekkür ederim dedim

Yan yana ilerliyoruz, biraz hızlı adımlarla yürüyüp kapıyı açtım, geçti ve teşekkür etti. Yola çıktık, ben servis bekliyordum, oda benim 5 metre yanımda servis bekliyordu. Adını öğrenmeliydim, artık sormalıydım. Bu kadar korkaklık yeterliydi, bir anlık cesaretle

-Günaydın ben Görkem.

Adını sormamıştım, ben söylediğim için o da söyler diye düşündüm

-Günaydın ben de Deniz dedi

Adı da kendi gibi güzeldi, gülümsedi. Gülümsemesi ile yanağında ki gamzesinin çıkması bir oldu, bir anda gözlerim gamzesine kaydı. Aman Allah'ım gamzesi çok tatlıydı, gülmesi ile gamzesi çok yakışıyordu. Kız güzeldi bir de gamzesi vardı. Artık hem güzel hem de tatlıydı.

Artık biraz rahatlamıştım, rahat rahat konuşabilirdim.

Beyler ilk entry şukulayın ya da cügüleyin de üste çıksın

Okuyan varsa ses versin beyler

-Hangi okulda okuyorsun diye lafa girdim

Söyledi, sen hangi okulda okuyorsun dedi, ben de söyledim okullarımızın aynı olmasını isterdim. Ama o kadar da değildi o kadar tesadüf benim için bile fazlaydı. Servisi geldi görüşürüz dedi gitti, arkasından görüşürüz dedim bakakaldım. Ben kendi servisimi beklerken, gamzesi gözümün önüne geldi. Gözleri, saçları ve ince sesi yetmezmiş gibi bir de gamzesi çıkmıştı. Ben bu kadar güzellikle nasıl baş edecektim. Bu kadar şeyi düşünürken nasıl odaklanıp ders dinleyecektim. içimden yakınarak yaktın beni gamzeli kız dedim.

Okula vardım, derse girdim. Ders matematikti, matematiği normalde severdim ama o kız bir türlü aklımdan çıkmıyordu. Dersi dinleyemiyordum, gözlerimin önüne gamzesi geldikçe hayallere dalıp gidiyordum. Daha sadece adını ve okulunu biliyordum ama onun her şeyini biliyormuşum gibi geliyordu. Daha sevdiği filmi, sevdiği rengi, sevdiği müzikler ve sevdiği yemeği bilmiyordum. Elbet öğrenecektim , sabırsızlanıyordum. Bir an önce okul bitsin, eve gideyim belki karşılaşırız da konuşuruz diye sabırsızlanıyordum. Bu kıza neden bu kadar takmıştım ki, neden bu kadar hoşlanmıştım onda farklı bir şey vardı, özel bir şey, beni ona çeken bir şey, ama neydi ? Daha hiçbir şeyini bilmediğim birine bu kadar bağlanmak normal miydi? Yoksa beni mi anormaldim.

Beyler Trende az kaldı daha fazla kişiye ulaşsın şuku ya da cügü atar Mısınız ilk entry'e

Acaba yalnız olduğum için tutunacak bir dal mı arıyordum? Birini sahiplenmek istiyordum bu sahiplendiğim kişinin de bu kız olmasını istiyordum. isteklerim kabul olacak mıydı? O kızı sahiplenmeyi başaracak mıydım ? Merak ediyordum, sevgilisi var mı, hoşlandığı biri var mı, eğer varsa tüm hayallerim başıma yıkılacaktı, o ses, o gamze sadece uzaktan baktıklarım olarak kalacaktı. Buna katlanabilir miydim ? Bilmiyorum. Üzerim de bunca acı varken, daha yıkık iken, daha toparlayamamış iken buna dayanabilir miydim? Bilmiyorum. Bilmiyorum ama onun için riske girebilirdim. O ela gözleri için riske girebilirdim. Evet evet bunu yapabilirdim, yapmalıydım.

Bunları düşünürken okul bitti, onu düşünmediğim tek ders yoktu. Gerçekten ona hapis olmuştum, ona bağlıydım. O özeldi. Servise bindim, eve geldim, indiğim de gözlerim onu aradı, yoktu. Sanırım benden önce gelmişti ya da daha gelmemişti. 10 saniye de bir arkama dönüp geldi mi diye bakıyordum, ama yoktu. Şansım yoktu, zaten hiç de olmamıştı. Asansöre yaklaştım, güldüm. Güldüm çünkü her asansöre geldiğim de o ince sesiyle bekle deyişi aklıma geliyordu. Yine gelir de belki der diye hala umudum vardı. Bu sefer gelmedi, asansör kapandı ve yukarı çıktım. Eve girdim, çantamı bir kenara attım. Yöneldiğim ilk şey bilgisayarım oldu. üstüme bile değiştirmeden bilgisayarımı açtım, bilgisayarım açılırken üstümü değiştirdim. Altıma rahat bir şort, üstüme ise kısa kollu giymiştim. Ekim ayı gelmişti ama hala sıcaklar geçmemişti. Bilgisayarda oyuna başladım, başladıktan 5 dakika sonra zil çaldı, hay daha yeni başlamıştım diye yakındım. Bu saatte kim gelmişti? Kapıyı açtım onu gördüm 

Ben: Merhaba

Deniz: Merhaba 

Ben: Bir şey mi oldu? 

Bir şey mi oldu neydi lan ? Odun gibi cevap vermiştim. Sanki acil işim var ne söyleyeceksen söyle, çabuk söyle der gibi. 

Deniz: Şey yumurta kalmamışta, markette yakınlarda yok sanırım. Eğer 1 tane varsa alabilir miyim ? 

Ben: Tabi bir dakika hemen getiriyorum. 

Görmüştüm, hem de eve gelmişti ve benden bir şey istiyordu. Dolaptan 2 tane yumurta aldım verdim. 

Deniz: Teşekkür ederim

Ben: Rica ederim 

Görüşürüz dedi ve eve girdi. Yine görmüştüm onu,  oyuna tekrar döndüm. Ama hiç oynayasım yoktu, tüm aklım fikrim tekrar denize gitmişti. Tekrar onu düşünmeye başladım. Onu beni ve eğer başarabilirsem bizi düşündüm.

Yarım saate geliyorum Rez'leri alalım seri partlar gelecek