Beyler yoruldum bunlarla idare edin şukulayın 15-20 dk ya gelir devam ederim .

efendim, günün birinde ağzı feci laf yapan, susmak bilmeyen bir velet varmış. sabahtan akşama kadar çok konuştuğu için annesinin başına feci şekilde ağrılar giriyormuş. bir gün annesinin canına tak etmiş ve çocuğu, biraz da babası bu işkenceye katlansın diyerekten babasının işyerine yollamaya karar vermiş. çocuğu elinden tuttuğu gibi caddeye çıkmış ve bir taksi çevirmiş. çocuğu arka koltuğa oturtmuş ve taksiciye gideceği yeri tarif etmiş. yanlız bunları söylerken de taksiciye bir uyarıda bulunmuş:
- "beyfendi mümkün olursa çocuğa soru sormaya kalkışmayın çünkü konuşursa hiç susmaz ve susturmaya kalktığınızda da lafı gediğine oturtur."
bunu duyan taksici tamam demiş ve yola koyulmuşlar. yolda bi ara taksici boş bulunmuş ve çocuğa büyüyünce ne olucaksın sorusunu yöneltmiş. çocuk başlamış sesli olarak düşünmeye:
-annem hemşire babam doktor olsaydı ben de eczacı olurdum
-annem spiker babam gazeteci olsaydı ben de muhabir olurdum
-annem iç işleri bakanı babam dış işleri bakanı olsaydı ben de başbakan olurdum vs vs...
taksici bunalmış ama bakmış çocuk susmuyor. adamın aklına bir şey gelmiş. bunu yaparsam hem çocuğu susturmuş olurum hem de güzel bir laf koyarım diye düşünmüş ve sormuş:
+ annen huur baban pekekent olsaydı sen ne olurdun?
- taksici olurdum.
+ ...

Sirkanli veya surili fikra disinda okumuyorum...

hoca bir gün elinde kâğıtlarla sınıfa girmiş ve size bir sınav yapacağım diyip tahtaya bir daire çizmiş. daha sonra kağıtları dağıtmış. kâğıtta tek bir cümle yazıyormuş: "tahtada gördüğünüz şeklin iç açılarının topldıbının 180 derece olduğunu gösteriniz."
sınav süresi 2 saatmiş. çocuğun biri sınavın daha 2. dakikasında kağıdını verip çıkmış. diğer herkes 2 saati sonuna kadar kulanmış. 1 hafta sonra hoca sınav sonuçlarını sınıfın kapısına asmış. sağdan soldan öğrenciler üşüşüp sonuçları incelemeye başlamışlar ve bakmışlar ki notlar yerlerde sürünüyor; ancak sadece 1 kişi 100 almış. o sırada sınavın 2. dakikasında çıkan çocuk da gelmiş kapıya. listeye hızlıca göz gezdirmiş ve şöyle demiş: "hasgibtir sıfır almışım "

Efsane komutanlı fıkra geliyor beyler az şukulayın

ferrari hastası adam pazar günü ferrarisini yıkamış yola çıkmıştır. yanına kawasakili bir motogibletli yaklaşır.

kawasakili; abi kawasakiyi biliyormusun kawasakiyi?
ferrarili; bilmiyorum kardeşim...

kawasakili basar gider ferrarili bu duruma içerlenir ve yetişir kawasakili yine sorar;

kawasakili; abi kawasakiyi biliyormusun kawasakiyi?
ferrarili; bilmiyorum!!

ve yine kawasakili arayı açıp gözden kaybolur. ferrarili durumu kabullenip yavaşlar bir kaç kilometre sonra kawasakili motorcu yerde kıvranıyor ve kawasakisi dağılmış vasiyette görünce sağa yanaşıp iner ferrarisinden. kawasakilinin yanına gelir.

ferrarili; ne oldu senin kawasakiye?
kawasakili; abi kawasakiyi biliyormusun kawasakiyi?
ferrarili; biliyorum!
kawasakili; freni nerde

bir gün köy ahalisi köy kahvesinde bir yandan haberleri izliyor, bir yandan da pişpirik çeviriyorlarmış. o sırada kahvede oturan ismail abi, televizyonda binali yıldırım’ı görür ve;

” ulan, başbakan oldu yüzümüze bakmıyor. eskiden böylemiydi be! etrafımda dolanırdı! hey be, zaman ne çabuk geçiyor…” der.

kahvedekiler merakla sorarlar:

”ismail abi? sen nereden tanıyorsun başbakanı yahu?”

ismail abi istifini bozmadan cevap verir:

” ulan üniversite yıllarında abilik ettim ona! az ekmeğimi yemedi!! şimdi bizi unutmuş baksana! ”

kahvedekiler baslamis gülmeye. ismail abi’de inandırmak için;

” gelin ulan! meclisin önüne gidiyoruz. çıkışta yakalayacağız binaliyi. o zaman anlarsınız yalan mı, değil mi?”

hep birlikte t.b.m.m.’nin önüne giderler ve çıkışta binaliyi yakalarlar. başbakan hemen ismail abi’nin elini öpmeye kalkışır ve;

” abim kusura bakma. seni arayip soramadim, işler yoğundu. hatamiz büyük, affet abi" der.

ismail abi kahve ahalisine şöyle bir bakar ve ahalinin şok içinde ağızlarının açık kaldığını görür. hepsi köye dönerler. ama ismail abi'nin havası 1500 olmuştur.

yine birgün kahvede televizyon izlerken bu sefer televizyona obama çıkar. ismail abi söze başlar;

” ulan ne çabuk unuttun o sefalet dolu günleri? tabi zengin oldun, amerika’nında başına geçince unuttun bizi.. hayırsız herif!!”

ahali başlar gülmeye. "hadi binali tamam da, obama da desteksiz salladın ismail abi" derler.

ismail abi’nin tabii ki kafası atar ve bazı köylüleri alarak beyaz saray’a giderler. ismail abi kapıdaki görevliye başkan ile görüşmek istediğini söyler. görevli de sadece kendisinin sarayın içine girebilecegini söyler.

bu arada köylüler beyaz sarayın bahcesine alınırlar ve burada beklemeleri söylenir. saatler geçer ama kapıdan kimse çıkmaz. köylüler sıkılır.

bu arada onur ödülü almak için saraya davet edilen michael jordan bahceye gelir. ingilizce bilen bir köylü michael jordan’a döner;

” ya jordan abi. senin boyun uzun. şu sarayın camından içeri bakıp neler oluyo, bi söylesene…”

jordan camdan bakar ve cevap verir;

” vallahi ne olduğunu bilmiyorum ama içeride ismail abi, zayif bir zenciyle konuşuyor.”

Geldim beyler fıkraya devam ediyorum şukuya devam edin

Beyler son 10 fıkra 0 Şukuda kalmış 3-4 Şuku atında yazalım şuraya tam hevese geliyorum Şukular kesiliyor amk

tilkiye, "tavuk kümesine bekçi olur musun?" diye sormuşlar, ağlamaya başlamış.
niye ağlıyosun? diye sorduklarında, yapmazsınızki dıbına koyim demiş.

iki derviş bir şehirden diğerine memleket memleket gezerlerken, taşkın bir dere kıyısına gelirler. tam suyu geçeceklerdir ki, az ötede korkudan tir tir titreyen, yapayalnız ve çaresiz genç bir kadını farkederler.

dervişlerden biri hemen kadının yardımına koşar, onu sırtına alır ve derenin öte yakasına geçirip yere bıraktıktan sonra helalleşir. diğer derviş ile beraber tekrar yola revan olurlar. ancak yolun kalan kısmında öteki dervişin ağzını bıçak açmaz olur. suratından düşen bin parçadır.

birkaç saat suskunluk ve surattan sonra konuşmaya karar veren derviş şöyle der:"neden o kadına yardım ettin? bir de üstelik sırtına alarak dokunmuş oldun. seni ayartabilir, baştan çıkartabilirdi! erkekle kadın böyle temas etsin, olacak iş mi! ayıp ya hu... olmaz, bize yakışmaz!" kadını sırtında taşıyan derviş ise sakince dinler ve gülümseyerek:

"iyi de erenler, ben o kadını derenin karşısına geçirip orada bıraktım. sen neden hala taşırsın?"

adamın küçük oğlu sorar:
babacığım "potansiyel" ile "fiili" arasındaki fark nedir?
babası "anlatayım" der.
sonra karısına döner ve sorar:
-1 milyon dolar verseler robert redford'la yatar mısın?
karısı:
-tabii, sorulur mu! hayatta kaçırmam!
bunun uzerine adam kızına 1 milyon dolar karşılığında brad pitt ile yatıp yatmayacağını sorar.
kızı:
-vay be! tabii ki! hep hayalini kurduğum şey!
daha sonra adam büyük oğluna dönerek:
"sen 1 milyon dolar için tom cruise ile yatar mısın" diye sorar.
büyük oğlan:
"evet! neden yatmayayım? düşünsene 1 milyon dolarla neler yapılmaz! bir saniye beklemem!'"der.
bunun üzerine babası küçük oğluna döner ve:
-anladın mı oğlum "potansiyel olarak" 3 milyon doların üzerinde oturuyoruz, ama "fiili olarak" 2 huur ve 1 muallakyle yaşıyoruz.

- alo buyrun?
- emel hanım?
- evet efendim, buyrun!
- emel karakaş di mi?
- evet efendimm!
- hanfendi, burası ... laboratuarı. eşinizin test sonucu geldi.
- oh, çok şükür! dinliyorum...
- ancak, aynı isimde birinin daha test sonucu var elimde. yanlışlık yapmaktan korkuyoruz. açık konuşmak gerekirse hangisi daha kötü bilemiyorum!!!
- ne demek istiyorsunuz?
- valla biri alzaymer diğeri aids!
- ay, bi daha yaptırsak testi?
- hanfendi biliyorsunuz bunlar pahalı testler, sigorta ödemez ikinci testi.
- ne yapmalı o zaman?
- bakın biz burada düşündük şöyle bi fikir geldi aklımıza:
kocanızı bindirin arabaya, şehrin ortasında bir yerde bırakın...
evi bulursa sakın bi daha onla yatmayın!!!

temelin biri torunlarına savaş anılarını anlatıyormuş. birinci hikaye bitmiş, ikinciye geçmiş. ikinci bitmiş üçüncü derken aşka gelmiş ve o zamana kadar hiç anlatmadığı bir hikayeyi anlatmaya başlamış...

"işte torunlarım o gece biz dört asker son kurşunlarımıza kadar direndik. kurşunlarımız bitti süngü çektik ama ne yazık ki en sonunda düşman eline esir düştük. bizi bağladılar. bir süre bekledik. sonra karşı tarafın komutanı bizi bir meydanda topladı ve şu soruyu sordu ;

- size iki seçenek sunuyorum düşman askeri !.. sizi ya sabaha kadar gibeceğiz ya da öldüreceğiz. siz seçin ... "

temel bu sözleri söylediğinde bir anda kendine gelir. torunlar fal taşı gibi açılmış gözlerle kendisine bakmaktadırlar. ve hikayeye devam eder...

"işte torunlarım sonra hepimizi öldürdüler... "

Ben yatmaya gidiyorum beyler bütün fıkraları şukulayın yarın devam edicem istek gelirse.

Fikrayi gibtir et bu fotonun devami yok mu

Not: Ateist değilim beyler çuku atmayın

bi gün rahip, imam ve monk sidik yarışına girmiş. hangimizin ikna kabiliyeti daha yuksek, hangimiz daha iyi dine sokarız gibisinden. bi ormana gitmişler görev ayıyı dine getirmek..

bi saat sonra dönüp buluşmuşlar.
rahip başlamış, kutsal kitabımızı okudum sonra nehirde vaftiz edip ayıyı ikna ettim ve hristiyan yaptım demiş.

monk anlatmış, güzel bi meditasyonun ardından ayı dogru yolu buldu ve artık bizimle demiş.

sonra ikisi imama dönmüşler anlat babuş senin durum ne diye.

imam da demiş ki;

sanırım sünnetle başlamak iyi bi fikir değildi...

bi gün cemal temel'e "temel bu akşam grup ciks var sen ben dursun üç de eskort tuttuk gelir misin" demiş. temel de mermi namluda geziyor zaten hemen "uhuhuhiiiyyyyyy tamam" demiş.

akşam olmuş evde toplanmışlar. cemal "hazır mıyız?" demiş, temel'le dursun "evet hadi hadi" demiş.

cemal "iyi o zaman" demiş ve ışıkları kapatmış.

bam bam güm pat

temel ışığı açmış, "bakın arkadaşlar organize olalım böyle olmaz" demiş. cemal sinirlenmiş "ya kapat şu ışığı ne organizonu" demiş ve ışığı kapatmış bam güm uyh devam

temel tekrar ışığı açmış "la olum organize olalım böyle olmaz bak" demiş. dursun sinir küpü "lan hadi bi sus" demiş nefes nefese kapatmış ışığı bam bam uiiyyy devam etmişler

temel en son açmış ışığı "eeeehhh s*kerim ama tuttuğum iki meme yediğim y*rağın haddi hesabı yok" demiş.

görünüşü ihtiyar ama kalbi kıpır kıpır olan ihtiyar manifaturacılık yapıyor...
geçinip gidiyormuş... günlerden bir gün içeri bir afet girmiş. ve sormuş...
- kumasın metresi kaça?
ihtiyar yaradana sığınmış:
- metresi bir öpücüktür, dudaktan.
kız kararsız:
- on metre alayım bari,
ihtiyarin gözler fıldır fıldır
on metreyi saniyede keser, kıza uzatır; hesabi ister.
kız kapıya doğru seslenir:
- büyükanne hesabi öder misin?

bir gün bir hırsızla bir muallak arkadaş olurlar. beraber yemeğe giderler.
hırsız muallakye "bana muallakliği öğretir misin?" der.
muallak "sen bana hırsızlığı öğretirsen ben de sana muallakliği öğretirim." der
hırsız hızlı bir hamleyle yan masadaki adamın cüzdanını çalar.
"şimdi sen bana muallakliği öğret" der.
muallak de "tamam o zaman" der ve yandaki adama dönüp
"amca bu adam senin cüzdanını çaldı." der