elif şafak

elif şafak’ın baba ve bin adlı kitabında yazdıklarından bir kesit hatırlatalım:

“toprağımızdan kovulduk, eşyalarımızdan olduk, hayvan muamelesi gördük, koyun gibi kesildik. doğru düzgün haysiyetli bir ölüm bile esirgendi bizden.”
“silah arama bahanesiyle ermeniler’in evlerine girip sonra da yağmalıyorlar… sıradan türklerle ne konuşacaksın, eğitim görmüşler bile ya milliyetçi ya cahil... ”
“1909 adana katliamlarından ya da 1915 tehcirinden.. bunlar sana bir şey hatırlattı mı? ermeni soykırımı diye bir şey duydun mu? erkek bırakmıyorlar ortada... ”
“ayaş’ta sağ kalan olmamış. çankırı’ya zütürülenler de peyder pey öldürülmüşler. sopalarla, balta saplarıyla dövülmüşler. bazıları açlıktan ölmüş, bazıları da öldürülmüş.”
“orada yerleşik milyonlarca ermeni’ye ne oldu peki? asimile edildiler! eridiler!y etim bırakıldılar. sürüldüler. mal mülklerinden oldular. türkler’di 1915’te bunları yapanlar.”
“sen kalk gel orta asya’dan, dal dosdoğru anadolu’nun bağrına... bütün akrabalarını 1915’te kasap türklerin ellerinde kaybetmiş soykırımzede bir sülalenin torunuyum.”
elif şafak’a göre “türkler, ermenilerin evlerini basıp yağmaladılar, sopalarla balta saplarıyla dövdüler, aç bırakıp öldürdüler, asimile ettiler, yetim bıraktılar, mallarını mülklerini ellerinden aldılar, soykırım uyguladılar; türkler tam bir kasap!”

şurda b.ku yemiş:

https://fbcdn-sphotos-a.a...32_19797185_5370227_n.jpg

şurda da yemiş hatta:

http://www.nytimes.com/20...iht-idside20.4263447.html

“Ben bir Türk diplomatın kızıydım. Annemin ilk görevi ispanya’daydı. Madrid’e 1980′lerin başında taşındık. Bu dönemde ASALA Avrupa’daki Türk vatandaşlarına, özellikle de diplomatlara saldırılar düzenliyordu. Dolayısıyla Ermeni kelimesi benim için ‘Annemi öldürmek isteyen terorist’ demekti. Şu basit soruyu sormam yıllar aldı: Ermeniler neden bizden nefret ediyor? Birçok Türk için ülkemin tarihi 1923′te Cumhuriyet’in ilan edilmesiyle başlıyor, Ermeniler’in soykırım iddiaları ise 1915 yılına, yani Cumhuriyet öncesine denk geliyordu. Yani bizmle ilgili değildi. Ancak bugün durum değişti. Ermeni konferansına katılmak üzere istanbul’dayım. Burada olmamız, Başbakan’dan destek almış olmamız ülkemde bazı şeylerin ne kadar ilerlediğini gösteriyor.

Ancak 2002′de ABD’ye gelip Ermeni aydınlarla tanışana kadar iddialarla yüzleşme ihtiyacını hiç duymadım. Olaylardan sonra hayatta kalanların röportajlarını izledim, anılarını okudum, Ermeni dostalarımın aile sırlarını dinledim ve gördüm ki yalnızca korkunç şeyler yaşanmamış , bunların sistematik bir şekilde inkar edilmesi her şeyi daha da kötü duruma getirmiş. 1915 ülkemde daha önce hiç olmadığı gibi tartışılıyor. Zor olduğunu biliyorum .Ama inkardan tanımaya giden yolculuğun yapılabilir olduğunu düşünüyorum.

gibi bir düşünceye sahip yazardır!

overrated bi yazar.

vatan haini potansiyeli yüksek baba ve bin romanıyla tepkimi çekmiştir

çok ünlü bir flemengo dansçısı