Uzun yıllar boyunca sürekli özenerek, şanlı günlerimizde evimizin ve balkonumuzun en güzel köşesine astığımız şanlı Türk bayrağımız artık sürekli güneş ışığına maruz kalmaktan rengi açılmıştı. Ben de bu emektar bayrağımızın yerine yeni bir bayrak almayı düşündüm. Bir de son zamanlarda artık ne bayramlarda, ne de yaşadığımız kötü günlerde koskoca mahallede bayrak asanların sayısı gitgide azalmaktayken şöyle büyük bir bayrak alıp asmak istiyordum, şanlı bayrağımızdan haz edemeyenlere inat. Gezdim gezdim bir türlü bulamadım. 22 nisan günü Ankara Kızılay'da işlerimi hallettikten sonra eve dönerken seyyar bir bayrakçı amca gördüm, hem futbol takımlarının bayraklarını satıyordu, hem de Türk bayrağı. Amcanın Türk Bayrağını taşırkenki özeni gözümden kaçmadı. Bir ordunun en önünde bayrak tutan bir asker gibi taşıyordu. Bu görüntü beni mutlu etmişti. Amcanın yanına gittim. Amca, bayrak almak istiyorum, Türk bayrağı almak istiyorum ben dedim. Hemen uzattı bayrağı. tam da aradığım büyüklükteydi bayrak.
"Borcumuz ne kadardı amca?"
"Sence ne kadardır delikanlı? Şimdi senden canını istesem bu bayrak uğruna, verir misin?"
"Veririm elbet. Bu vatanı seven her fert gibi." dedim.
"Karşılığında can vermekten bahsettiğimiz bu bayrağa ben nasıl bir maddi değer biçeyim evladım. Senden bu cevabı almak yeter. Hay sen çok yaşa. Allah senden razı olsun. Allah sana uzun ömür versin. Bu şanlı bayrağa da zeval vermesin."
"Amin amcacım amin. Lakin ben böyle mahcup oluyorum. Hiç bir şey vermeden... "
"Bak delikanlı. Bundan 6 sene evvel ben oğlumu şehit verdim bu bayrak ve vatan uğruna. Canımı verdim. Can parçamı verdim. Sen de delikanlı çağındasın, askerliğini yaptın mı yapmadın mı bilemem. Yaptıysan o kutsiyeti bilirsin, bu bayrağa can vermekten başka ne verirsen ver bu bayrağı hak edemezsin. yapmadıysan da ilerleyen zamanda asker ocağına erdin mi, bu vatan için görevini yerine getirdin mi daha iyi anlarsın beni evlat. Neden mahcup oluyorsun."
"... "
"Senden para istemiyorum delikanlı. isteyemem, ben utanırım. Senden tek isteğim Mehmetçik Vakfı'na ya da Şehit Aileleri Derneği ne maddi veya manevi, elinden geldiğince yardımda bulunman. Bunun için senden söz almak yeter bana. hadi alsana aslanım bayrağını."
ismini sordum amcanın, nereden geldiğini, nereli olduğunu. Hanımını da 3 sene evvel Hakk'a uğurlamış. O zamanlardan beridir böyle bayraklarıyla birlikte Anadolu'da şehir şehir gezerek insanlara bilinç dağıtıyormuş bu eli öpülesi amcam. Adını burada söylemek istemem, bunun hakkında ondan izin almadım çünkü, yakışmaz o yüzden.
Lakin anladım ki bu amcayı aramak için onun ismini bilmemize gerek yok. O amcayı yüreklerimizde arayalım, mazimizde arayalım, sokaklarımızda, pencerelerimizde şanlı Türk bayraklarını asarak arayalım, Mehmetçik Vakfına, yahut şehit ailelerine elimizden geldiğince yardımda bulunarak arayalım. Çünkü günümüz de, geçmişimiz de dana nice bu amcamız gibi güzel insanlarla şereflenmiş... Bu vatan uğruna canını veren atalarımızın, babalarımızın, akranlarımızın, kardeşlerimizin, evlatlarımızın yegane emanetleri bayrağımıza ve vatanımıza bu amca kadar değer verdiğimizde buluruz onu...

Dipnot: konunun başındaki resim semboliktir