Normalde senin yaptığın gibi fiziği felsefi olarak incelemeye bir lafım yok. Ama halihazırda binlerce deneyle kanıtlanmış temel özellikleri ben sıfırdan düşünüyorum diyip inkar edersen artık yaptığın bilim değil felsefedir. Ve herkes senin bu tavsiyene uysaydı bilim birikimlilik özelliğini kaybeder, felsefe gibi hala 2 bin yıl önceki fikirler üzerine tartışıyor olurdu. Ama tabii ki fiziğin de bir sınırı (genişlemekte olan) var. Bu sınırın ötesinde önceki deneylerden ve teorilerden elde ettiğin arkaplanla felsefe yapabilirsin. Newtonun dediği gibi, devlerin üzerinde yükselerek. Ben de yapıyorum bu felsefeyi. Mesela kuantum mekaniğinin yorumları üzerine düşünürken. Çoklu dünyalar yorumu ve kopenhag yorumunu karşılaştırıp felsefeyle bir yere varmaya çalışabiliyorum. Senin durumun ise çok farklı. Sıfırdan düşüneyim derken kavram karmaşasına girmişsin ve bu karmaşayı sana gösterdiğim de kitaptan okuma diyip savunmaya geçiyorsun. ÖLÇÜM SORUNU ve HEISENBERG BELiRSiZLiĞi farklı şeylerdir. istediğin kadar sade konuş, sıfırdan felsefe yap ; bu ikisine aynıymış gibi davranarak bir yere ulaşamazsın. Ulaşırsan da ya yanlış olur ya da çok küçük bir ihitmal tesadüfen doğru. Ve son olarak seni 'basit örneklemeler' konusunda uyarmak isterim. Bu örnekleri konuyu daha iyi anlayabilmek için kullanırsan ne ala. Ama bu örnekleri gerçek fenomenle karıştırıp bir sonuca varmaya çalışma. Pek sağlıklı bir süreç değil çünkü birçok yanlışlığa açık.

küçük tıklar, büyük tıka bağlı olduğu için herşeyi bilir.

büyük tık bilemez, ve bu da gayet normaldir. sistemin belirsiz olduğunu göstermez.