şemsiye ilk olarak 1567 yılındaa...

ekşici gibi entry giriyoruz konumuz şemsiye

günümüzü bazı doğasal faktörlerden önlemek için yapılmış icat , alet .. bazı durumlar'da konu olduğunu görmezden gelemeyiz gerek mizah gerekse deyim olarak (:

yağmur yağdığında açılır. züte girdi mi açılmaz.

Şems in güneş demek olduğu gerçeği altında aslında yagmurdan koruduğu bilinen aygıt. Orta çağda ise tam tersi güneşten koruduğu bilinir yağmurla ilgili ilinti yapılamadığı rivayet edilir

Akıl dağıtılırken altına girenler varmış öyle duydum

şemsiye kökü şemsidir. şems güneş demektir. neyse ben çok tatlı çok bilgeyim gidip nutella mı yiyeyim. seni badi listeme ekledim pis troll seni

Şemsiyenin kıça girince açılmama sorunsalı :(

an itibariyle hede hödö olmuş zımbırtı

yağmurlu günlerde zütümüze soktugumuz korunma şeysi

konuyla ilgili çok güzel bir şiir vardır.

şemsiye
Benim hiç daimi şemsiyem olmadı,
Hep bir yerlerde unuttum,
Hep ıslandım yağmurlarda,
Sırılsıklam döndüm eve bazen,
Bazen sudan çıkmış balık gibi...
Saçlarımdan omuzlarıma düşen damlalar,
Acılarımı temizliyor gibi;
Elbiselerimin üstüme yapıştığını,
Yağmurlu günlerde hissederdim,
Bir bütün olurduk...
Bir kırmızı şemsiyem vardı,
Otobüsten indiğimde farkettim...
Koştum, ıslık çaldım, yetişemedim!
Doluya yakalandım.
Derken çiçekl,i mavili, morlu, ebruli,
Renklerle iyi anlaşıyordum galiba.
Son aldığım şemsiyem siyahtı,
Sapı uzun, dedeminki gibi...
Dolapta duruyor belki, belki yağmur yağmıyor şu sıralar,
Lakin biliyorum bir gün o da kaybolacak...
Acaba dedem hiç şemsiye kaybetti mi?
Sorun şu ki;
Onunla derin muhabbet edecek yaşlara erişemedim,
Birbirimize yetişemedik!..
Duygular kaybolur mu ki,
Umursanmayan kaldırımlarda?
Ümitler kaybolur mu ki,
Umutsuzluklar içinde?
O zaman ölüm de bir kayboluş değil mi ki,
Rengarenk şemsiyerin mabedinde?
Benim hiç daimi şemsiyem olmadı!
DAiMi KAYIPLARIM VAR...

(bkz: şair hasan muktediroğulları)
(bkz: şemsiye şiiri)
(bkz: şiir sokakta)