Olmasa bile bu hikâye burada kalsın...

Elbet okuyanlar olur...

Ulan ben yine de devam ediyorum...

Vay mk kimse yok... Ulan hikaye neden okunmaz oldu bu sözlükte ...

Okuyan yok mu lan

Devam edecek beyler ... 1-2 saate gelirim

Artık zaman her zamankinden daha zor geçiyordu. Herşey üstüme geliyordu.
Odamda oturduğum zaman duvarlar üzerime geliyor ve ben de duvarlara vuruyordum , geri gitsinler diye...

Piskolojim alt üst olmuştu... Dersler bir yandan, geçim kaygısı bir yandan, gelecek kaygısı bir yandan ,bu yaşadığım durum bir yandan...

Bu olan durumların hepsini topladığımız zaman muazzam bir tranva gibi ... Sağlığım bozulmaya başladı muazzam bir şekilde kilo vermeye başladım.. Bildiğin iskelete döndüm..

Muazzam bir şekilde öksürük başladı.. Bir süre sonra öksürüklerin ardından ağzımdan kan gelmeye başladı.
Ve "Verem" olduğumu öğrendim Tıp dilinde "Akciğer TBC" Allah tan o dönemde bu hastalığın tedavisi bulunmuş... Ama tedavisi uzun bir süreçti... Bu kadar aşırı kilo kaybetmemin sebebi de bu hastalık olduğunu doktorlar söyledi...

Bu şekilde sınava girdim ve yüksek bir puan aldım..

Tercih yaptım ve o dönemlerde çok tutulan "Sınıf öğretmenliği" bölümünü yazdım.

Ve kazandım.. Aynı zamanda Hastalığımın tedavisine başladık. Okulun 1. Dönemi dahil Yaklaşık 8 ay boyunca tedavi gördüm ve bu hastalığı atlattım.. Okulun 2. Dönemi sağlıklı bir insan gibi yaşamaya başladım..

ilk bir ay ara ara telefonda konuşuyorduk. Onun uzakta olması canımı çok acıtıyordu..
Ve onunla konuştuğumda erkekliğimden utanır hale gelmiştim... Ona bir hayat sunamamıştım...
Her gün sinir krizleri geçirmeye başladım..
Yaşıtlarım çoktan bir yerlerde birşeyler olmaya başlamıştı ama ben daha bir tak olamamıştım... Geçim sıkıntısı ayrı dert , Seda nın uzakta olması ayrı dert , derslerin yoğunluğu ve uykusuz geceler ayrı dert, stres ayrı...

1 ayın sonunda Seda ile konuşmalarımız azalmaya başlamıştı.. Aradan 2 hafta daha geçti ve bana şu mesaj geldi...

"Çok özür dilerim... Ama ben artık uzakta yapamıyorum... Bu durum ikimiz içinde kötü bir durum ... Sana bunları yaşatmak istemezdim ama ben ayrılmak istiyorum... " diye mesaj geldi...

Mk o zamanlar telefonlar çok pahalıydı sırf onunla konuşabilmek için 1 ay amelelik yapıp para biriktirip kendime telefon almıştım..
Ve sonuç bu ne diyim ben buna hayatıma girdi ve anasını gibti bıraktı... Dünyanın mk. Hayatın mk. Bir insan bu şekilde bırakılırmı.. Onunla konuşunca bir nebze olsa bu zor süreçte biraz güç alıyordum. Artık o da yok...

Mesajına karşı "Bu kadar, Sanırım kafanda bitirmişsin... Benim hiçbir sözüm seni geri getiremeyecek... Ama ben seni ömrümün sonuna kadar unutmayacağım .." dedim ve o gün sabaha kadar ağladım..

Dışarı çıkıp cebimdeki bütün paraya it öldüren şarabı aldım ve odama girip ağlaya ağlaya içtim...

Seda istanbul da bir üniversiteye ve sağlıkla ilgili bir bölüme yerleşti..
Ama ben burada kalmıştım.. Tercih yapmamıştım..

Ertesi gün Seda ile buluşup gelen sonucu kutladık... Bana "Aşkım canını sıkma , bu yıl biraz daha gayret et, gücünü topla çalışmaya başla ben sana inanıyorum yaparsın... Bu sene çok büyük ilerleme kat ettin.. Gelecek sene kesin çok iyi bir yer kazanırsın" dedi ve bana sarıldı.. Bu kadar kötü giden süreçte onun desteği beni ayakta tutuyordu...

Ama o gidecek ve ben burada yalnız kalacaktım.. Bu durum canımı çok sıkıyordu...
Ama bu kaçınılmaz bir sonuçtu...

Ve Seda üniversiteye gider, benim geceli gündüzlü ders çalışma sürecim başlar...

Üniversite sınavına girdik. Ve sınav sonuçları geçen seneye göre iyiydi ama yine bir taka yaramıyordu... istediğim gibi bir puan alamamıştım... Bu durum benim piskolojimi çok bozmuştu ne yapsam olmuyordu.. Umutsuzdum... Ama Seda nın varlığı bir nebze olsada beni teselli ediyordu...

Ama benim Sedaya bir yaşam vaat edebilmem gerekiyordu.. Bunun içinse astsubaylık mülakatlarına hazırlandım.. Puanım buralar için yüksekti.. Eğer ben astsubaylığı kazanamazsam Seda ya güzel bir hayat önüne seremezdim.. Bu durum canımı çok sıkıyordu...
Bu süreçte Seda da benim yanımda bana destek olmaya çalışıyordu...

Ama bütün bu çabalarım sonuçsuz kaldı...
Bütün yılın sonunda elim boş döndüm...

Artık odanın karanlığına gömülüp 1 hafta boyunca orada tek başıma düşündüm.. Bu durumdan kurtulmam gerekiyordu ...

Ve bütün gücümü toplayıp bir sene daha burada kalmaya ve ders çalışmaya karar verdim.. Bir hışımla oturduğum yerden kalkıp Seda nın fotoğrafını çalışma masamın bitişiğindeki duvara yapıştirdim... Onu her gördüğümde bana güç verecekti..

Ve bu düşüncelerimi Seda ya da anlattım..
Kendisi de bana destek olmaya çalıştı...
Beni teselli etmeye çalışıyordu...
...

Tercih sonuçları açıklandı...

Seda ile olan yakınlığımız başlamıştı ve kendimi çok iyi hissediyordum.. Dershane süresince hep birbirimize yardımcı olduk. Destek olduk.. O da beni çok seviyordu..

Fakir bir ailenin çocuğu olduğum için param her zaman olmazdı ama olduğu zaman onu bir cafeye zütürüp orada muhabbet ederdik... Hayatımız hakkında herşeyi paylaşmıştık...
Anlayacağın birbirimizi çok seviyorduk...

...

Seda cilveli bir halle bana "Aşkım beni ne kadar seviyorsun?" dedi..
Ben "Babam annemi nasıl sevmişse bende seni okadar seviyorum.. Aşkımı babamdan almışım" demiştim.. Bu sözüm onu o kadar mutlu etmişti ki bana sarılıp , öpüşmeye başladık...

...

Her günümde her anımda aklımda ...

Ama bu güzel günlerinde sonu gelmeye başladı...

1-2 part daha giriyorum

Devam...

Rezzzzz hikayelerin efsane dostum devam et

Rez alın devam edecek...

Devam ederim 1-2 saate

Yolda yürüdüğümüz sürece bana bakıp gülümsüyordu... Sanırım ne yapacağımı anlamış görünüyordu... Herşey planladığım gibi gitmesi gerekiyordu... Kusursuz olması gerekiyordu...

Yolda yürüdüğümüz sürece o kocaman kahverengi gözleri ile kafasını bana doğru çevirip bakıyor ve gülümsüyordu... O an ona söyleyeceklerimin onda karşılık bulacağını anlamıştım...

10 dk sonra ona , hisstettiğim herşeyi söyleyeceğim yere geldik. Onu getirdiğim yer park görünümünde , büyük çınar ağaçlarının bulunduğu bir yer...

Geldik ve iki elini tuttum... ve o kocaman kahverengi gözlerine dalıp sözlerime başladım..

"Seni tanıdığım günden beri , hayatıma çok güzel bir renk katıyorsun. ilk başlarda senden az da olsa etkilendim .. Ama seni tanıdıkça sana karşı olan duygularımın yoğunluğu artmaya başladı.. Seni tanıdığım sürece her anımda seni düşünmeye başladım. Artık ben bu duyguları taşıyamaz hale geldim.. Bu zamana kadar hiçkimse ile duygusal bir bağ yaşamadım, hayatımda ilk defa birisine karşı bu denli yoğun duygular hissettisarıldı. uşturucu gibi.. Her anımda seni yanımda görmek, sana sarılmak, o kocaman kahverengi gözlerine dalıp bakmak istiyorum .. Hayatımın sonuna kadar yanımda olurmusun... Çünkü ben seni çok seviyorum... "
Bu sözlerimi söylediğim sürede yüzü sürekli gülüyordu. Ve sözlerimi bitirdiğim zaman ellerini boynuma atıp bana sarıldı.. "Bende seni çok seviyorum.. Hayatımın sonuna kadar seninle beraber olacağım" dedi

Ve kaburgallarımızı kırılırcasına birbirimize sarılıyorduk...

Seda ile olan Aşkımız orada başlamış oldu...

Yaklaşık bir hafta boyunca dershane de Seda ile takılıyordum. Ama kafamda bir soru beni hep rahatsız ediyordu... Ya o bana karşı arkadaşça yaklaşıyorsa ... Bu durum herşeyi maffedebilirdi...

Ama gemileri yakmıştım artık. Onunla arkadaş olarak kalmak bana zulüm gelirdi..

Yine standart bir dershane gününde Sedaya "Çıkışta seni bir yere zütürmek istiyorum. Seninle konuşmaya ihtiyacım var " dedim
Seda meraklı bir yüz hali ile " olur , peki nereye gideceğiz" dedi.
Ben " gidince görürsün" dedim o da tamam dedi .

Dersler bitti ve yola koyulduk..

Bir an kafamı kaldırıp karşı kaldırıma baktım .
Ve O nu gördüm. Sanki düşünce ile real in tesadüfü gibiydi .. Her zamanki gibi çok alımlı ..
Doğal saçları , saçlarının uçları dalga , makyajsız , sadece dudaklarında parlatıcı kullanmış , Kocaman kahverengi gözleri ve bütün ihtişamlı görüntüsü ile karşımda . ve bana doğru geliyordu..

Gelirken attığı her adım kalbimin atışlarını dahada sertleştiriyordu. Ve karşımdaki kaldırımdan , benim bulunduğum kaldırıma doğru ilk adımını attı. Aramızda 16 metre falan var .
Ve geliyordu. Ama nasıl geliyordu .
O yaya geçidinde yürümeye başladığı an sanki dünya , zaman , insanlar, herşey durdu ve sadece o hareket ediyordu ve yaya gecitini yarıladığı an sol tarafından bir rüzgar esti . Saçlarını havalandırdı . O da saçlarının bozulmaması için başını sağ tarafa doğru çevirip saçlarını düzeltme çabasına girişti o çaba o kadar tatlı gösteroyordu ki onu ...
Ve saçlarını düzelttiği anda kafasını karşı tarafa doğru ,"bana doğru" geldi ve göz göze geldik. Bana gülümseyerek selam verdi ve gitti..

işte o an onu kazanmak için herşeyi yapmam gerektiğini anladım.Onu hayatımın baş köşesine koymam gerekiyordu.

Seda nın etkisi günden güne artmaya başlamıştı... Artık onu hayatımın her anında yanımda görmek istiyordum. Ona aşık olmuştum. Bunu hayal kurmaya başladığım da anladım... Ama bu kadar zor bir süreçte bunu nasıl yapacaktım...
Sonra dedim ki kendi kendime...
Ya her engelde pes mi edelim , belki de bu yüzden kaybediyorumdur. Dedim

Ve atılım yapmaya karar verdiğim an..

Çarşıda merkezi bir yerde. Bir arkadaşımla başka bir arkadaşımı bekliyordum . Orada durduğumuz sürece insanların kalabalığı gözümü yoruyordu. Bu kalabalıktan sıkılıp tek bir yere odaklanıp düşünmeye başladım .

Onun etkisi artık her an içime işliyordu .. Her an onu düşünmeye başlamıştım . Hayatıma karşılığı olmayan bir heyecan katıyordu , onu düşünmek bana keyif veriyordu.

Bu düşünce yoğunluğu ile karşımdaki yaya geçitindeki çizgilere odaklandım. Düşünmeye devam ettim.