/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 51.
    0
    Burada olanlar
    ···
  2. 52.
    +3
    Daha sonra ağlayarak oradan ayrıldık...

    Eve geldim. Eşim salonda oturuyordu.. Seda ise apartmanın önünde arkadaşları ile oynuyordu...
    Bende koltuğa oturdum.. Eşim yanıma oturdu gözlerimin içine bakmaya başladı.. Sonra..

    Eşim "Bitanem gözlerin kıpkırmızı ağladın mı sen... Aşkım bu aralar çok kötü görünüyorsun, korkuyorum , birşey varsa söyle .. Endişeleniyorum senin için... " dedi ve bana sarıldı.. Bende ağlamaya başladım.. Aynı anda Eşimde ağlıyordu... Ellerini yüzüme zütürdü ve gözümden akan yaşları silerek bana "Aşkım, bitanem ne oluyor sana , neden ağlıyorsun.. Dur sana bir bardak su getirim " dedi suyu getirdi...

    Suyu içtikten sonra daha iyiydim..
    Sonra "Bitanem ne oldu sana .." dedi..
    Bende olan biten herşeyi ona anlattım...
    Anlattığım sırada ikimizde ağlıyorduk... Ağlayarak beni dinliyordu...
    Bu olanları anlattığım halde bana hiç tepki göstermedi ... Bana teselli vermeye çalışır cümleler kuruyordu...
    Ağlayarak bena sarıldı "Ben hep senin yanındayım.. Seni çok seviyorum" dedi..

    Bu olanlara rağmen bir insanın bana bu şekilde yaklaşması , o insanın ne kadar anlayışlı, güzel kalpli, muhteşem bir insan olduğunu gösterir. O an anladım ki ben Dünyanın en iyi insanı ile evlenmiştim..
    O benim Aşkım , hayatı., bitanem herşeyim...
    ···
  3. 53.
    0
    Final entrysi giriyorum
    ···
  4. 54.
    +3
    Yıl boyunca Seda yı hep okulda görüyordum.. Konuşuyordukta .. hatta arada kocası da çocuğunu okula getirirdi.. Onunlada biraz muhabbet etme fırsatımız olmuştu.. iyi bir insana benziyordu...

    Bütün bir yıl bu zulümü çekiyorum. Arada düştüğüm duruma efkarlanıp meyhanede soluğu alıyorum... Gece sarhoş eve gelip o muhteşem insan , eşime sarılıp uyuyordum..

    içmezsemde kızım Seda ile oyunlar oynuyordum. Her yalnız kaldığımda ağlıyorum... Hayatın beni getirdiği bu duruma isyan ediyordum ...

    ANLADIM Ki BU AŞK iÇiMDE HEP EKgib KALACAK...

    VE BEN ONU HiÇBiR ZAMAN UNUTAMAYACAĞIM...

    Hayatımda EKgib YAŞANMIŞ BiR AŞK HiKAYESi gibi kalacak...

    AMA EŞiM HAYATIMDA OLMASA BU DURUMLARIN ÜSTESiNDEN GELEMEYEBiLiRDiM.. O BENi AYAKTA TUTUYORDU...

    BÜTÜN OLANLARA RAĞMEN YAVAŞ YAVAŞ BU DURUMA ALIŞMAYA BAŞLIYORSUN...
    O AŞK EKgib KALSADA EŞiMiN VARLIĞI O EKgibLiĞi KAPATIYORDU...

    ONU ÇOK SEViYORUM...

    Beni dinlediğiniz için teşekkür ediyorum..

    Eyvallah...

    ... iyi akşamlar kardeşlerim...
    ···