eksi 6 derecede karton toplayan cocuk

Arkadaşlar Çok Mutluyum Alperenle Saat Tam 2'de Buluşucaktık Ancak;
Alperen Reyizin Kol Saati Olmadığı için Tam Ne Yapacağını Bilememiş:)

Birine sorsaydın ya abicim dedim;
Abi ben kaç saat sonra geliyim o zaman? gidiyimmi ben şimdi dedi:)

Benim Apartmanın zilini falan öğretmiştim ona ben, Neyse geldi küçük alperen, annem denizlideydi bugün annem falan çok sevdi çocuğu.
bu seferde alperen tutturdu ben eve gidicem eve gidicem diye. neyse aldığımız hediyeleri falan gösterdik, kabul etmedi.
20 dk falan abartısız aklını çelmeye çalıştık, en sonunda şöyle bir anlaşmak yaptık kendisiyle.
alperen dayımın ofisinde işe başlıcak yarın, haftalık 100 lira maaş ve yemek:) ayrıca bu aldıklarımızda işe giriş avansı dedik anca öyle ikna edebildik.

poşetler çok ve ağır olduğu için validenin arabayla koyulduk yola, annem orda bi çakallık yaptı ben anlayamadım bi anda kendimizi küçük alperenin kapısında bulduk. kapıyı baş örtülü iyi bi abla açtı. ismi aynur ablaydı.
Odaya geçtik, bi tane kardeşi var ama anlatamam dünyalar tatlısı, sapsarı bi velet:)
Evde gerçekten soba falan yoktu, aynur abla bize salçalı ekmekle çay ikram etti, mutfaklarıyla oturma odası birleşikti zaten, tüpün ters çevrili olması ise tüpün bitti bitiyor anldıbına gelmesiydi.

annem aynur ablayla konuştu, küçük alperen ve kardeşine aldığımız hediyelerden bahsetmedi ilk önce, daha sonra dayımın ofisinde işe balkayacağını söylediğimizde yüzü güldü aynur ablanın. bu arada biz alperenin kardeşi, onur'la boyama kitabı boyuyorduk:)
en sonunda annem aldığımız hediyelerden bahsedince, aynur abla biraz kızar gibi oldu, bizim birşeye ihtiyacımız yok şükür dedi.
Annem gazeteci zaten yıllardır ağzı iyi laf yapar orda bi kaç bişeyler söyledi aynur ablaya ama, küçük onur'un sesinden hiç bişey anlayamadım ben.

Alperenin annesi ciddi bir böbrek rahatsızlığından dolayı tam verimli bir işte çalışamıyormuş, günlük temizlik işlerine gidip para kazanıyormuş, babaları 4 sene önce kanserden ölmüş, tüm varlıkları rahmetlinin hastane masraflarına gitmiş zaten zamanında. başlarında bi büyük falan yok, kadın tek başına temizliğe giderek 3 kişiyi geçindirmeye çalışıyormuş helal olsun.
45 dk falan oturduk alperenlerde, sonuç olarak alperen dayımın yanında yarın işe başlıyor.
yapacağı iş ise sıcacık bir ofiste, fotokopi çekmek, masaları silmek * Ara sırada çaycıdan çay söylemek.

ihtiyaçlar'a gelince, bu ailenin üstünde başında hiç birşey yok, giysi ihtiyaçları var.
Evleri buz gibi, o elektrikli soba faturadan dolayı belini büker bu garibanların birşey yapmak lazım.
evde yicek hiç birşey yok galiba, tüp bitti bitiyor.
en önemlisi televizyonları yok:( küçücük bi radyoları var onla yetiniyorlar.
oturduğumuz odanın bi tanesinin çatısından su damlıyor baya bi, zaten ev müstakil.
alperene verdiğimiz cep telefonuna ben numaramı kaydettim, beni aramasını falanda öğrettim güzelce:)

Benim gördüklerim bunlar arkadaşlar, gerçekten çok temiz ve güzel bir ailesi var. annesi çok iyi bir insan. gerçekten yardıma son derece muhtaçlar. bakalım artık hayırlısı elimizden ne gelirse herşeyi yapıcaz.