ekmek sigara ve kan

UP UP UP AMK

OKUYAN BiR KiŞi BiLE VARSA DEVAM EDiCEM. YOKSA SKERLER DiYiP TARiHiN KARANLIK SULARINA GÖMÜCEM AMK

banyodan çıkıp odama geri dönmüştüm. odamda, çöpten bulduğum eski bir yatak, bir bacağı kırık bir masa, yer yer boyaları çıkmış pas içinde kalmış demir bir sandalye, kapaklarından biri olmayan kırık bir dolap ve yerde boylu boyuna uzanan eski bir halıdan başka bişeyim yoktu. masamın üstünde yerden bulduğum gazeteler, yine çöpten aldığım paslı bir kül tablası ve etrafa saçılmış bir sürü boş sigara paketi vardı. masanın üstünde dün geceden kalan paketi elimle yokladım. son bir sigara kalmıştı, çakmağımı çaktım ve son sigaramı da yine hiç bir şey düşünmeden içmeye başladım. son sigarayı içiyor olmanın verdiği tuhaf mutlulukla bişeyler belirivermeye başladı kafamda.. sahi, 1 sene öncesine kadar sigara içmiyordum ben! bundan tam bir sene önce başlamıştım sigara içmeye. kırmızı elbiseli, kırmızı rujlu, beyaz tenli simsiyah saçlı bir kadındı sigara o gün. elindeki ince mentollü sigarasını içine çekerken aslında beni ve tüm varlığımı mahvetmek istercesine gözlerimin içine baktığını nereden bilebilirdim!

neyse ben yazmaya devam aq, okuyan okusun amk..

alert : hayatında kitap okumamış ezikler okumasın, tüketim toplumuna yönelik değildir, yavaş başlayıp sonradan hızlanıyor, hızına yetişebilece aşkolsun

buralar değerlencek panpalar, şimdiden söyleyeyim.

tutmaz. ayrıca konu ne amk? korku?gerilim? polisiye?

rezervé

ağır bi romandır, okuma yazma terkler okumasın gibtirsin gitsin

ekmek ve şarap cc

hikaye büyük ölçüde hazır panpalar bekletmek yok

her zamanki gibi perdeler kapalıydı uyandığımda. cam ve kapı da kapalı olduğu için gece boyunca içtiğim sigaraların dumanı ciğerlerimde kaçıncı kez gezinmişti kim bilir.. öksürerek ve halsiz bi şekilde doğruldum yatakta. günün hangi saatinde uyandığım bir türlü kestiremiyordum. zaten bir önemi de yoktu son bir aydır.

yataktan kalkıp banyoya geçmem on beş dakikamı aldı. kendime gelemiyordum bir türlü. bir önceki günü hatırlamaya çalıştıkça başım ağrıyordu. hayatta olduğum için gerisi önemli değil diye düşündüm. banyoya geçtiğimde ilk iş elimi yüzümü yıkamak oldu. kafamı kaldırıp aynaya baktığımda iyiden iyiye uzamış sakallarımın arasından süzülen su damlalarını izledim bir süre. tam 6 aydır tıraş olmuyordum. elektrik kesileli 2 ay olduğu için karanlıkta görmeye de alışmıştım iyiden iyiye. ellerim kağıt toplamaktan nasır tutmuş, saçlarım da pislikten ve kirden iyice sertleşmişti. vücudumun eski dik ve kaslı hali gitmiş, yerine zayıf bir beden ve hafif bir şarap göbeği gelmişti. güneşin altında günlerce yürümekten tenim kararmış, gözlerim bu zayıf halimle birlikte gitgide sararmıştı. nefes alışlarım bile azalmıştı sanki gitgide...