ekmek parası ne hallerde kazanılıyor piçler

ben ünili olalı 3 sene oldu 3 senedir yannanlara yan gelerek yaşadığımı sanıyordum.

şimdi burda sizlere "gibtiğim kız, tatilde ayar verdiğim dayımın kızı" tarzında parlak zütlü elit pekekentlerin başlıklarından ayrı

bir olay anlatcam. olayda kahramanlık yok, kapitalist sistemin, cehaletin,işçi sınıfının acısı var.

eğer 3-4 yeterli sayıda okuyan olursa birinin kolu kopan, diğerinin de serçek parmağından itibaren 3 parmağı kopan 2 ustamın hayatını

anlatcam arkadaşlar.

peki beyler.

malum bizim herif kayserili okulu kazanınca oğlum gitme her okuyan işmi buluyor diye başladı ama ben gibimsonik cimrilik olaylarından kaçmak için reddettim panpalar. para falan yollamam dedi malum dediği gibide oldu ve düştüm üni yollarına hiç unutmuyorum cebte 60 TL para var, ama ümitliydim gittim başladık okula başlar başlamaz iş buldum o işten işe atladım,bi çelik atçlyesinde çalışma fırsatı buldum.

@9 entry-nick uyumu sen anlamazsın çünki sende işçisini gibecek kıvamda olan bir müteahh-it sin.

çelik atölyesinde başta işler güzeldi, ofisteydim dert yok tasa yoktu işçilerin durumunu bilmiyordum bile sonra aşağıya çizim vere vere adamların hallerini gördüm, resmen köpek muamelesi görüp 800-900 TL maaşa köpek gibi çalışıp çoğu zaman paralarını alamadıklarını gördüm. yavaş yavaş isimlerini öğrenirken içlerinden 8 yıldır gaz altı kaynak işi yapan mehmet ustayla cengiz usta , nurettin abi gibi ustalarla tanıştım.

tabi bu bahsettiğim süreç öyle 3-5 falan değil,iş ortamı taze gelinin amı gibi semsert, kimse kimseye yüz vermez, herkes ekmeğinin peşinde olduğu için adamların hayatlarına dair çok şey göremiyoz, çizimlerde hata çıktıkça ustalarla muhabbet oluyor o ara bizim olanı okula aidat getirmediği için spor hafta sonu aktivitelerine almamışlar, hanım hasta ilacı sigorta karşılamıyor tarzında duyumlar alıyorduk. birde paraları verilmeyince isyan çıkıyordu. biraz hayatlarından bahsedip sonra tüylerimi diken diken eden iş kazası olaylarına gircem.

mehmet usta

elleri gaz altı kaynağın torcunu tutmaktan nasırlı 3 çocuğu olan bi işçi. sabahleyin işçiler tulumlarını giyerken soyunma odalarına çizimlerini zütürdüğüm zaman beyaz atletinin sürekli kirli olduğu ki bu süreklilik aylardır devam eden bir süreç.ama adam ağzında ki prestij sigarasıyla yanında ki panpalarına deli deli espri yapıp bana "akşama hazır olur imalat" diye kendine güvenen bir aile babasıydı. işçiler ona kara memet derlerdi, bende arada bir öyle seslenirdim.

tabi benim gibi kendinin şanssız olduğunu düşünen bi bin bu adamın kolu koptuktan sonra bu adamın böyle olduğunun farkına vardı. evet beyler nankörüm, çünkü o adamdan çok iyi durumdayken o adam kadar hayatı gibletebilitem yoktu. adamın kolu kopunca aklıma geldi bazı şeylerin değeri.

şurda iki lafın belini kırıp devam edelim dedik panpalar, gibleyen yoksa paylaşmayım burda benim egomu depreştiren bişey yok,hem dertleşip hem de kapitalist sistemi eleştirelim dedik. ferre var yazsak daha mı klas olacaktı yani?

bi kere upluyorum o zaman devamında 3 up daha gelirse o 3 kişinin hatrına devam edicem yoksa kalsın dıbınakoyim.

upupup

günlerden cumartesiydi,12-15 metre yükseklikte 18 ton ayaklar imal ediliyordu inşaatçı ve makinacı panpalar bilir platform kolonları panpalar.

cumadan bir ayak yarım kalmıştı, ama bayağı bir kastılar bitirmek için ama cumartesiye kalmıştı, normalde sanayide ustalar öğlen 1 e olmadı 2 ye kadar çalışır bırakır.

ben normal ofiste gene bişeylerle uğraşıyordum. teleskop vinç gelmişti malum 18 tonluk ayağı bir vinç kaldıramıyor. ben vincin sesini duyup "ayağı bitirdiler heralde yükleme yapıyorlar" diye düşünürken panpalar o yıldırım kıvamında anlatmayla size idrak ettiremeyeceğim sesi duydum ve evet! tahminde ettiğiniz gibi yükleme esnasında ayak düşmüştü!

bende sesin verdiğim heycanla hemen atölyeye indim ve yüreklerimi sızlatan o görüntüyle başbaşa kaldım.

mehmet ustanın koluna düşmüştü ayak. ustalar ayağı kaldırmaya çalışıyorlar ama ne çare, içlerinden olayın heycanını soğukkanlılıkla karşılayan biri vincin halatını yeniden taktı ve ayağı kaldırdı ki, adamın kolunun suretiyle yüz yüze gelmiştim arkadaşlar.

el zaten gitmiş kol paramparça olmuştu kemikleri gözüküyor ve hortumdan su fışkırırcasına kan akıyordu...

bende görüntünün verdiği şokla olayın sadece görüntüsel boyutunda takılı kalmıştım ki o an mehmet ustanın, haykırışlarını duydum ve şöyle diyordu arkadaşlar

"yuvam yıkıldı yardım edin" şu an anlatırken bile adamın o ayağın altında kalan sureti ve sesi aklıma geliyor arkadaşlar.

vel-hasıl adamı hastaneye kaldırdılar işçilerin çoğu şoktaydı bi kısmı ise ağlıyordu o an onların duygularını hissettmek zor değildi aslında lan, çünkü kendi başlarına da gelebilirdi. kimse o gün sesini çıkaramadı "umarım iyileşir" diyerek onunda sebebi de belliydi

o kol kısmen kesilmemişti ki parçalanmıştı resmen, kol gitmişti o görüntüyle karşılaşan herkes bunu çok rahat hissedebilirdi.

akşam oldu malum üniliyiz ev üninin yakınlarında fakültede üninin içinde zaten "lan diyorum gitsem mi?" kendi kendime ziyaretine cesaret edemiyorum, zaten olayın hala şokundayım bide gidip o halini görcem falan diye geçirdim dayanamadım müdürü aradım "fakültede mi yatıyor abi" dedim "evet" dedi. aşağı indim yolda yürürken bizim binleri kampüs binlerini gördüm şöyle bir hallerine baktım bir de bizim ustanın halini düşündüm "nereye gidiyorsun" dediler. olayı anlatmak istemedim "fakültenin ordaki bankamatiğe" dedim. " zenginsin" diye gibik espirilerini yapıp güldüler. ve bende giderken " ulan allahın hakkaten adaleti yok bunların hepsi am bulamadığından depresif, parasızlıktan isyankarken adamın kolu yok kimbilir ne halde " diye düşünerek yoluma devam ettim.

@60 panpa çok haklısın,ama gibilmiş am ferman dinlemiyor hesabı adamın kol gittikten sonra,ne gibe yarar hükümetin sonra dan işçiyi giblemesi. ama umarım daha iyi hale gelir. neyse panpa ben devam edeyim

hastaneye girdim bizimkiler ordaydı konuşmuyorlardı, usta başının yanına gittim kapıyı işaret etti içeri girdim ki girmez olaydım karısı, annesi ve babası ağlıyordu ama ne ağlama panpalar kol sarılmış, diğer kolda zaten serumu falan yığınlarca tıbbi gib var adam resmen acı içinde kıvranıyordu. görür görmez çıktım tabi dışarı. usta başınının yanına gittim oğlu falan nerde dedim "az önce buraları yıktılar bağırdılar çağırdılar , dayısıyla güvenlik görevlileri sakinleştirdi zütürdü" dedi. tabi bende bu arada hem adamın o halini görüp hem karısının annesinin ve babasının o halini görüp bide bunu duyunca şekilden şekle girdim aşağı indim resmen nutkum tutulmuştu,o gece uyuyamadım arkadaşlar..

yanlız arkadaşlar rant derdinde değilim bunu başlığın içeriğindende anlayabilirsiniz, burada çok fazla sayıda vitrin çocuğu olup parlak am hayali peşinde koşan baba parası destekli bin var. bu başlığı bence uplayalıp kapitalist sistem canavarlarının gözlerine sokalım. tabi dinleyen dostlar varsa. bende o araya ertesi günki ziyaretimi yazıyım ilk uplama benden.

up up up

ertesi sabah uyuya kaldım tabi kalktığımda ilkindi gibiydi gene gitmekle gitmemek arasında kaldım dıbınakoyim. dayanamadım gittim ama pazar alırlar mı almazlar mı diye düşünüp acil servisinden giriş yaparsam belki izin verirler diye düşündüm ki gittiğimde bizim ofis ekibinden bi kaç kişi ile karşılaştım birde cuma abi vardı kara mehmedin en yakınlarından gittim odasına girdim düne göre iyiydi odaya girdiğimi fark etmedi yatağı cama dönüktü cuma abiye döndü dedi ki
"ulan cuma önceden bana kara mehmet derdiniz, artık kolum koptu çolak mehmet diyeceksiniz" aynen bunu dedi ve odada cuma abi ve kendisi gülmüştü. adamın kolu kopalı bi gün olmuş adam tıbbi acıları diner dinmez gene hayata dönüp aynı gülüşünü sergileyebiliyordu.

gerçi kimse kimsenin içini bilmez panpalar içinde neler dönüyordu kimbilir.

selam verdim geçmiş olsun abi yapabilcemiz bişeyler var mı tarzında bişeyler söyledim ama prosedür laflar panpalar bilirsiniz işte.

memet abi hastaneden bi hafta sonra çıktı, saolsun şirket sahip çıktı parasını verdi özürlü içi bazında çalıştırmaya devam etti. hepimiz ders aldık derken kimse bör daha böyle birşey yaşanmaycağını umup işine koyulup memet abiya daha bi sempatik takılırken ikinci kez aynı olay 2.5 ay kadar sonra tekerrür etti. şimdide onu anlatcam panpalar içim kabarıo lan anlatırken ama olsun dertleşip kapitalist sisteme lanet ediyoruz en azından.

takip eden kalmadıysa anlatmayım arkadaşlar dediğim gibi 3 panpam bana yeter rant peşinde değilim ama giblenmiyosanız anlatmayım.

ŞEVKET USTA

diğerlerine göre suskun bir adam, namazını öyle öğlen yemeğinden sonra işe daha geç başlamak için kılanlardan değil. mehmet abiye nazaran yaşlı bir adam, demir testerede profil keser, işini ustaca yaptığından kafası çok ağrımaz. ha bu arada mehmet ustanın başına olay geldiğinde mehmet usta hastaneye kaldırılırken bayağı bir ağlamıştı nerden bilsin adam 2,5 ay kadar sonra başına aynı olay geleceğini.

beyler olay çok ayrıntılı ama sabırsızlanan arkadaşlarımız var ondan direk anlatmaya çalışıyorum k.bakmayın

ilkindi vakitleri hakkaten işin en zor vakitleridir,bu arada -şevket baba yaşlı emekliliğini bekleyen suskun bir tipti daha önceki entry de bu emeklilik olayını anlatmayı unutmuşum kaç günü vardı bilmiyorum da azdı yahu bu senenin sonuna hesap yaptırırken yakalamıştım muhasebeciye-

evet dediğim gibi ilkindi vakti işin hakkaten en zor anıdır hem öğlen yemeğinin baskınlığı hemde günün yorgunluğu çökmüştür üzerinize

şevket usta makaslar için(çatı makası) ara bağlantılı profilleri çapraz olarak demir testerede kesiyordu. son iki kalmıştı ki ikinciyi testerelemişti fakat ikincinin parçaları demir testerenin yanında kalmıştı. şevket usta elimle iterim o 2 parçayı diyip elini atmıştı. elinde de eldiveni vardı tabi ki eldiveni uzun süredir kullandığı için tüylenişti ve tüyler testerenin rüzgarının etkisiyle kendine çekilip, serçe parmağından itibaren 3 parmağını eldivenin kesilen kısmında bırakmıştı arkadaşlar..

ben tabi ofisteyim ustalarda iş başında.. o anda yanında çalışan çırak var adem o görüyor olayı hemen etrafı ayağa kaldırıyor. yemekhaneden hemen buz alıp eldivenin kesilen kısmını poşetin içinde ki buza atıyorlar, adamı hastaneye kaldırıyorlar.

ben aşağı tam adamı arabaya bindirirlerken gördüm. testerenin oraya gittim üstü ve bulunduğu alandaki kan izlerini gördüm gene isyan haykırıyordum içimden ak. ustaların gözüyse özürlü olduğundan dolayı artık malzeme listesini tutan memet abiyi arıyordu benle beraber çünki onu en iyi o anlayabilirdi...

takip eden kalmadı gibi beyler..