ekmek parası ne hallerde kazanılıyor piçler

@60 panpa çok haklısın,ama gibilmiş am ferman dinlemiyor hesabı adamın kol gittikten sonra,ne gibe yarar hükümetin sonra dan işçiyi giblemesi. ama umarım daha iyi hale gelir. neyse panpa ben devam edeyim

hastaneye girdim bizimkiler ordaydı konuşmuyorlardı, usta başının yanına gittim kapıyı işaret etti içeri girdim ki girmez olaydım karısı, annesi ve babası ağlıyordu ama ne ağlama panpalar kol sarılmış, diğer kolda zaten serumu falan yığınlarca tıbbi gib var adam resmen acı içinde kıvranıyordu. görür görmez çıktım tabi dışarı. usta başınının yanına gittim oğlu falan nerde dedim "az önce buraları yıktılar bağırdılar çağırdılar , dayısıyla güvenlik görevlileri sakinleştirdi zütürdü" dedi. tabi bende bu arada hem adamın o halini görüp hem karısının annesinin ve babasının o halini görüp bide bunu duyunca şekilden şekle girdim aşağı indim resmen nutkum tutulmuştu,o gece uyuyamadım arkadaşlar..

anlat kardeşim anlat

yanlız arkadaşlar rant derdinde değilim bunu başlığın içeriğindende anlayabilirsiniz, burada çok fazla sayıda vitrin çocuğu olup parlak am hayali peşinde koşan baba parası destekli bin var. bu başlığı bence uplayalıp kapitalist sistem canavarlarının gözlerine sokalım. tabi dinleyen dostlar varsa. bende o araya ertesi günki ziyaretimi yazıyım ilk uplama benden.

up up up

upupup anlat burdayız

upinhen dinlıyoruz da hıkaye ye deva panpa ıskence etme bıze

anlat kardeşimmm dinliyoruzz uppppppp amk

panpa yeri geldi ben de işçi oldum ben de biliyorum hayatta olmak istemediğim şeylerden biridir işçilik. kötülediğimden değil ama gerçekten yorucu ve emeğinin karşılığını hır çıkarmadan alamıyorsun senin üstünü başını pis görünce adam yerine koymuyorlar

ertesi sabah uyuya kaldım tabi kalktığımda ilkindi gibiydi gene gitmekle gitmemek arasında kaldım dıbınakoyim. dayanamadım gittim ama pazar alırlar mı almazlar mı diye düşünüp acil servisinden giriş yaparsam belki izin verirler diye düşündüm ki gittiğimde bizim ofis ekibinden bi kaç kişi ile karşılaştım birde cuma abi vardı kara mehmedin en yakınlarından gittim odasına girdim düne göre iyiydi odaya girdiğimi fark etmedi yatağı cama dönüktü cuma abiye döndü dedi ki
"ulan cuma önceden bana kara mehmet derdiniz, artık kolum koptu çolak mehmet diyeceksiniz" aynen bunu dedi ve odada cuma abi ve kendisi gülmüştü. adamın kolu kopalı bi gün olmuş adam tıbbi acıları diner dinmez gene hayata dönüp aynı gülüşünü sergileyebiliyordu.

gerçi kimse kimsenin içini bilmez panpalar içinde neler dönüyordu kimbilir.

Şunları bir yer de birleştiren var mı

up up up
her entryne şuku panpa devam et

devam panpa

rezerved.

beyler olay çok ayrıntılı ama sabırsızlanan arkadaşlarımız var ondan direk anlatmaya çalışıyorum k.bakmayın

ilkindi vakitleri hakkaten işin en zor vakitleridir,bu arada -şevket baba yaşlı emekliliğini bekleyen suskun bir tipti daha önceki entry de bu emeklilik olayını anlatmayı unutmuşum kaç günü vardı bilmiyorum da azdı yahu bu senenin sonuna hesap yaptırırken yakalamıştım muhasebeciye-

evet dediğim gibi ilkindi vakti işin hakkaten en zor anıdır hem öğlen yemeğinin baskınlığı hemde günün yorgunluğu çökmüştür üzerinize

şevket usta makaslar için(çatı makası) ara bağlantılı profilleri çapraz olarak demir testerede kesiyordu. son iki kalmıştı ki ikinciyi testerelemişti fakat ikincinin parçaları demir testerenin yanında kalmıştı. şevket usta elimle iterim o 2 parçayı diyip elini atmıştı. elinde de eldiveni vardı tabi ki eldiveni uzun süredir kullandığı için tüylenişti ve tüyler testerenin rüzgarının etkisiyle kendine çekilip, serçe parmağından itibaren 3 parmağını eldivenin kesilen kısmında bırakmıştı arkadaşlar..

HAY AK ÜZÜLDÜM

amk üzüldüm valla

Devam et panpa Orhan Kemal okumayı unutmayın beyler adamın anlattıkları yıllardır var

@110 senin hayalinde giremediğin yerlere ben önce kafamla sonra ayağımla giriyorum kapitalist sistem elemanı bin hangi adam işçi çalıştırıp sırtından on katı kazanmadan zengin olmuş gösterde entryin de mantık arayalım insanlıktan yoksun köpek!

ertesi gün oldu gene hastaneye geldim, memet usta şevket abinin yanındaydı şevket abinin kardeşleri "emekliliğine yaklaşırken ki zamanı mı buldu" diye isyan ediyorlardı. şevket abi her zaman ki ağırlığındaydı bende gidip mehmet abiye uyguladığım prosedürü seldıbınaleyküm, geçmiş olsun olayını uyguladım. morali ne iyi ne kötüydü aradan bi hafta geçti oda taburcu oldu.

şirket sahip çıktı oda işe başladı özürlü işçi bazında malzemeciliğe.

şimdi olayın sonunda şaşkınlık arıyoruz çoğumuz ya da böyle ders çıkarılması gereken birşey müslümanların deyişiyle kıssadan-hisse panpalar.

ben çok isyan ediyordum lan hakkaten bu olayları görmeden önce, hayatımı gibiyim tarzında tamam mantıksız bi şükür olayında değilim, mücadelem her daim zirvede olacak ama arada bir etrafıda hayatıda gözlemlemek lazım arkadaşlar. belki de bu iki olayla karşılaşmasam ilerde ustama köpek gibi davrancakken şimdi gözümde değerleri zirvede oldu. kampüste batak oynayıp dersten kaldığı zaman moralini bozup depresif hale gelen binlerden bi farkım oldu bu iki olayla.

diyeceğim o ki tvlerin ve anlatılanların dışında bir hayat var, sokak-sanayi-işçi var! bize vaat edilen parlak madolyonun diğer yüzü var!

depresif hallerimizi melek yapacak depresif yaşamlar var!

rezerved

lan içim acıdı lan ailesine bi anda :(

devam panpa