tümü

ekşideki bu entryi anlayana karı ayarlıyorum

  1. 1.
    0
    anlatmaya çalıştığı şey bakımından taxidermia'yla paralellik gösterdiği söylenebilir bu ilginç eserin. bedensel yok oluş ve sonsuza kadar var olma kaygısı arasında sıkışıp kalma. içten dışa yıkım ve yeniden doğum. bir nevi ouroboros haline gelme durumu.

    bu hissi kendimle paralleleştirmeye çalışıyorum. ama galiba haneke'nin içsel kıyametin parçacık etkili tesirini yaşayan karakterleri daha yakın geliyor. örneğin la pianiste'de bunu bulabiliyorum. pimi çekip geride hiç iz kalmaksızın yok oluş. hiç hatırlanmamacasına.

    bu nedir amk ?
    ···
    #6335863 şikayet