Birgün bir ekşici giyinmiş kuşanmış, kravatını beyaz gömleği üstüne bağlamış, takım elbisesiyle; Vergi Dairesine, varlık vergisi borcunu ödeyemeyeceğini anlatmak için yola koyulmuş.

Yolda, Uludağlı arkadaşıyla karşılaşmış. Uludağlı nereye böyle ekşici diye sormuş
Varlık Vergisini ödeyecek durumda olmadığımı anlatmak için, Vergi Dairesine gidiyorum. Kendilerine saygımı göstermek için de, böyle resmi giyindim demiş.
Uludağlı yahu bu kadar şık gidilir mi oraya; sonra kim inanır da, kazara acımaya kalkar sana? Hemen geri dön, yırtık pırtık bir gömlekle yamalı bir pantolon giy de, hiç değilse öyle git oraya o zaman ödeyecek durumunun olmadığını anlarlar hadi şimdi geri dön ve çıkar üstündekileri; onlar fark etmez senin kendilerine saygından ötürü böyle giyindiğini demiş.
Ekşicinin birden kafası karışmış. Yırtık bir gömlek, yamalı bir pantolonla dolaşacak kadar da yoksul olduğuna, Vergi Dairesi görevlileri hiç inanırmı diye aklına düşmüş.
Ve durumunu anlatmak amacıyla Vergi Dairesine nasıl gitmesi gerektiğini inciciden arkadaşından öğrenebilirim diye düşünmüş ve yanına gitmiş.
Ve ekşici anlatmış durumu incici ise şöyle bir cevap vermiş.
Sen de, bana geçenki gelen evlenecek olan bir kız arkadaşıma benziyorsun demiş. Kız arkadaşım bana yarın evleniyorum, acaba gelinliğimin altına donumu giysem mi, giymesem mi, diye soruyordu.
Ben de kendisine:
Bak canım sen o donunu giysende gibecekler giymesende gibecekler dedim demiş. Altın işer inci giber.