Edit: Gitmeden önce son entry

Uyandığımda kendimi çok canlı hissediyordum. Saat sabahın 6'sıydı. Deliksiz bir uyku uyumuştum resmen. Uzun süredir böyle uyumuyordum. Kalktım ve bir hemşireyi çağırdım.

H-"Buyrun"

b-"Hastaneden çıkmak istiyordum da 223 numaralı odadaydım." dedim Hemşire elindeki kayıta baktı ve şaşırdı.

H-"Senin ağır darptan dolayı bir yığın çürüğün ve bir o kadar da yaran vardı. Daha dikişlerin bitmemişti. Nasıl bu kadar iyisin?"

b-"Allah vergisi yetenek hızlı iyileşirim." diye geçiştirdim. Ne deseydim "Ejder derisi yedim bomba gibiyim" mi? Direk tımarhaneye bedava giriş hakkı kazanırdım. Ama hemşire önlem olarak birkaç tane test yaptı. Daha sonra baktı ki hiçbir şeyim kalmamış mecburen taburcu etti. Eve doğru giderken babamı aradım ve olayı anlattım (Ejderha'yı falan değil tabiki) O da sadece "iyiysen tamam" dedi ve geçti. Bir an annem bu halini görse bu adamı boşardı diye düşündüm. Eve gitmeden önce mağaraya uğrayıp teşekkür etmeyi çok istiyordum fakat yapamazdım. Çünkü vaktim yoktu. Eve vardığımda saat 7.30 olmuştu bile ders saat 8.00 da başlıyordu. Okula hazırlanıp gittim. Okula geldiğimde Serdar şaşırmış bir şekilde bana baktı. Salih de öyle. Sanki hiçbirşey olmamış gibi gelmiştim okula. O bakışları bile yeretdi. Yerime geçip oturacakken Derya gel işareti yaptı. Ben de yanına oturdum.

D-"Artık burada oturacaksın. Dersi de daha rahat dinlersin" dedi. "Salih ile aranın iyi olmadığını biliyorum o yüzden yanıma geçmen gerektiğini hissettim hepsi bu" dedi.

b-"Tamam sorun yok, ve teşekküler dün için. Ve gittiğinde gerçekten de uyuyakaldım. Bu inanılmazdı."

D-"Bende eve gidince direk yatağa attım kendimi çok yorulmuşum direk uyuyakaldım. Bugün kesin gidiyoruz ama. Benimle geliyorsun." dedi. Tamam demekle yetindim. Çantamdan defteri çıkarırken Salih arkamdan kötü kötü bakıyordu. Tabiki bakacak. Her tarafım mosmor ama hiçbirşey yokmuş gibi geldim okula. Tabiki her giren "hoca geçmiş olsun ne oldu" falan sordu ben ise geçiştirmeli cevap verdim. Daha sonra müdür beni odasına çağırdı. Babam da oradaydı.

M-"Kamerada şu ikisi kolundan tutup sürüklüyorlar. Süpürge odasına zütürüyor. Bu ikisi dövmüş olmalı." dedi müdür ve kamerayı kapattı. Haa bu arada söylemeyi unuttum. Serdar müdürden üstün bu okulda. Çünkü okul Serdar'ın babasının parasıyla dönüyor. Onun için Serdar ortaya çıkarsa müdür batar. Para gözlü bin.

M-"Gerekli disiplin işlemlerini biz uygulayacağız. içiniz rahat olsun. Sen neden bana gelmedin ki?" Binlerce kez geldim Serdar için ama tamam uyaracağım diyip başından savdığı için gitmeme de gerek yoktu. Gitsem yine aynı şeyler olacaktı ama bu sefer farklıydı. Sadece o iki çocuk ceza alacaktı. Tam Serdar için ağzımı açacakken müdür hemen atladı lafa

M-"içiniz rahat olsun Kenan bey onlara gereken cezayı vereceğim." Tam bir pgiboloji ustası. Hem babamı sakinleştirip hem de ikna etmişti.

B-"Bir daha olursa okuldan alırım çocuğu" dedi ve gitti. Ben de ders için çıktım girdim derse.

D-"Ne oldu?"

b-"Hiç. Sadece Serdar yine disiplinden kurtuldu. Onun fedaileri gittiler disipline."

D-"Aslında müdürü de milli eğitim bakanlığına şikayet etmemiz lazım ama neyse" dedi ve derse devam ettik.

içeri girdi ve D-"iyi misin? Acıyor mu fazla" diye sordu.

b-"Ben iyiyim gittin mi Ejderha'nın yanına?"

D-"Evet gittim ama seni görmeyince bir terslik olduğunu ve sana bunu vermemi istedi" içinde garip bir pul vardı. b-"Bu ne?"

D-"Ejderha kendi derisinden koparıp verdi. Seni tam iyileştirmeyecek ama acının hepsini alacakmış. Yemen gerekiyormuş bir de."

b-"Ejderha dayak yediğimi nereden anladı ki?"

D-"Bende bilmiyorum psişik falan herhalde. Zaten bu saatten babam büyücü çıksa şaşırmam" dedi. Biraz güldüm ama her tarafım ağrıyordu. Daha sonra pulu ağzıma attım, çiğnedim ve yuttum. Biraz daha tatsız olur diye düşünüyordum ama tatlıydı. Bir anda vücudumda sanki hiç acı yokmuş gibi hissettim. Acılarımın hepsi bir anda uçup gitti.

b-"Kesinlikle bunun patentini almalıyım" dedim ve güldüm. Artık acımıyordu. Çok havalıydı bu. Cidden ağrı kesiciler gibi değil. Çiğne, yut ve acı gitti.Ama yaralar falan hala duruyordu. Kanayan yaralar hemen kabuk bağlamıştı.

D-"Bunu yerse hızlı iyileşeceğini de eklemişti. Gerçekten hala inanamıyorum bu yaşadıklarımıza."

b-"Hasta ziyaretine geldin sanıyordum."

D-"Aman artık iyisin zaten" dedi ve omuzuma vurdu.

b-"Valla acımıyor lan cidden çok iyi." dedim ve güldüm.

D-"Neden dayak yedin?" diye sordu. Şimdi söylesem mi, söylemesem mi merak ettim. En iyisi söylememek. Ne diyecektim "Senin için kavga ettim hadi gel öpüşek" mi? Hiç sanmıyorum.

b-"Her zamanki zorbalıkları işte" diye geçiştirdim.

D-"Bir arkadaşını kendine nasıl küstürürsün zararsız bir biçimde?" diye sordu. Ben de duymadım ve

b-"Hı, bişey mi dedin?" diye sordum. O da

D-"Boşver" deyip geçti. içten içe kendini yiyordu sanki. Şu an benim de olduğum gibi. Derya iyi bir kızdı ama benim gönlüm hala Melisa'daydı. Her gördüğümde aklıma geliyordu. Onunla geçirdiğim günler, tam 1 sene 7 ay 22 gün. Gün bile tutuyordum. Onun için ne yaptıysam boşmuş meğerse. Derya ise sadece sırdaşımdı. Ejderha'yı bilen tek kişilerdik. Ve yanına gidip hikayeyi duymak istiyordum. Ama dayak yemekten saolsunlar vakit olmuyordu ki.

D-"Ben eve geçiyorum o zaman. Yarın okulda görüşürüz."

b-"Yarın okula geleceğimi nereden çıkarttın? Belki direk mağaraya giderim."

D-"Hayır bensiz gidemezsin. Hem baban seni okul haricinde bir yere bırakmaz. Evden dışarı çıkamazsın. "

b-"O zaman sen babamı tanımamışsın. Hayatta beni umursamaz."

D-"Umursamasa burada mı olurdu? Ha bu arada söylemeyi unuttum sadece ben dokunmuştum o deriye derinin özelliği ben gidince senin derin bir uykuya dalmanı sağlayacakmış."

b-"O nasıl iş be?"

D-"Valla bende anlamadım. Sadece dediği gibi deriye ben dokundum bir de sen. Herhalde sihir gibi birşey bu."

b-"Belkide. Tam nasıl uyuyacağım diye düşünürken bunu bile akıl etmiş. Gerçek bir arkadaş."

D-"Aynen. Hadi ben gidiyorum sana iyi uykular." dedi ve gitti. Binadan çıktığı an birden felaket uyku bastırdı. b-"Haklıym... " derken uyuya kaldım.

Edit: Beyler işim çıktı. Akşama yazarım. Ben de sizi bekletmeyi sevmiyorum ama konferans mı ne varmış. Erken gidecekmişiz üniye. Neyse beyler kendinize iyi bakın kalın sağlıcakla.

Dersler sırasında mağaraya doğru ne kadar hızlı koşarım diye içimden hesap yapıyordum. Yiyeceğim dayak umurumda değildi ama beni fena benzetirlerse mağaraya gidemem. Ama kaçış da yok ki amk. Hoca ders bitti diyecek sonra da ben dayak yiyecem. Hocalardan yardım istesem 2 disiplin işlemi sonra hoop yine ben dayak. Her türlü dayak kaçınılmaz. Şu an aklıma gelen tek şey dayaktan pazarlık etmek. "Taksit taksit yesem olmaz mı?" diye sorsam "dalga mı geçiyorsun" derler ve 2 kat dayak yerim. Aman gibmişim giderim yerim dayağımı. Zaten ders bitti 2 öğrenci kollarımdan tutup sürüklediler. Çektiler beni kamera olmayan tek oda olan süpürge odasına. Serdar da geldi hemen zaten.

S-"Senin hakkında bazı duyumlar aldım. Duyduğuma göre zütün kalkmış senin. Onu indirecek olan da ben ve bir süpürge sopası. Sana güçlülere saygı göstermeyi öğreteceğim." Daha sonra güldüm. Kahkaha attım hatta. Kendimde değildim sanki.

b-"Bana zaten öğreten bir hocam var ve senin bu odandan kat kat büyük bir yerde öğretiyor ve senden kat kat büyük."

S-"Ne o onu çağırıp beni mi dövdüreceksin yoksa" dedi ve güldü. Ben ise

b-"O senin gibi karaktersiz birisi değil. Aksine senin gibi güce tapmaz. Nezakete inanır" dedim. Ben ne diyordum böyle? Dayak katsayımı milyarlara çıkaracaktım. Serdar son lafıma sinirlenmiş olacak ki

S-"Sen" tak (taklar benim sopayı yemem.) "benim" tak "ne " tak "yaşadığımı nereden" tak "bileceksin?" tak tak tak... Yarım saat kadar sonra dayağını bitirdi ve (tabiki benim ağız yüz felç)

S-"Bu arada Salih'ten sana mesaj var. Derya'nın yanına bir daha yaklaşma."

b-"hafır. yaklafacafım.(Türkçe meali: Hayır, yaklaşacağım)" Ve bir daha vurdu ve bayıldım.

Uyandığımda hastanedeydim. Babam da dışarıdan bana bakıyordu ve içeri girdi.

B-"iyi misin oğlum. Kim yaptı bunu sana."

b-"Baba saat kaç?"

B-"Saati ne yapacaksın? Daha kendini zar zor toparlayabildin. 6 saattir uyuyorsun. Gece oldu." Hayır hayır hayır hayır. Ejderha'ya gidemedim. Böyle olmamalıydı. Çok moralim bozulmuştu onu göremediğim için bugün. Derya ne yapmıştı peki? Ona da haber verememiştim. Belki beni beklemeyip gitmiştir. Hikayenin devdıbını da öğrenemedim. Hikaye önemli değildi. Önemli olan Ejderha'yı görmekti. Gözyaşlarıma hakim olamadım. Ağlamaya başladım ama hıçkıra hıçkıra değil. Sadece gözümden yaşlar çıkıyordu. Zaten hıçkırarak ağlayacak takatim yoktu. Her yerim ağrıyordu. Daha sonra babam tekrar sordu

B-"Sana bunu kim yaptı?" ("hav hav" "hain kostok" tek benim mi aklıma geldi burada?) Tam söyleyecekken babamın telefonu çaldı. Biraz hararetli bir konuşmadan sonra

B-"Benim işe gitmem gerekiyor gece vardiyam vardı bugün. Yarın sabah gelirim." dedi ve gitti. Bıraktı beni bir başıma. Babam gittikten 10 dakika sonra Derya belirdi.