Arkadaşlar okuldan çıkmıştım ama açlıktan ölüyorum eve geldim anahtarı almamışım annemin arkadaşı var bitane necla abla dedi işte anahtarı almadınmı bende unutmuşum dedim yemek hazırlamıştım gel sende ye hem içerde Kaan'da var dedi bende kaan kim dıbına koyim açım geliyorum diyemedim işte tamam dedim çıktım yukarı kapının önüne geldim tam ayakkabıları çıkarıyorum kaan denen edepli ferre gibi çocuk kapıyı açtı o an sanki dünya durmuştu çünkü çoraplarımın ikiside birbirinden farklıydı ve o an midem bir guruldadı anlatamam çocuk gülerek o ses senden mi geldi dedi ben ama kıpkırmızıyım yoo dedim sonra çıkardığım ayakkabıyıda giyip binadan çıktım sonra bakkala gidip 2 çubuk kraker alıp yazdırdım oturup ağlayarak krakerimi yedim