efsane zombi hikayesi

beyler gün gün yazacağım en mantıklı ve efsane zombi hikayesi için hazır mısınız? utanmadan iddia ediyorum;burdan nice hayat dersleri, önemli bilgiler ve hayaller çıkacak.

Zombistanbul:part1---başlangıç---Rusya ile Ukrayna arasında başlayan krize bir anda bütün dünya devletleri katılır.
Rusya Amerikan rüyasını yıkmak isteyen doğu devletleriyle ittifak olurken(çin Hindistan, iran)
Amerika ve ab karşı cepheyi oluşturur. kimsenin zütü bir 3. Dünya savaşı çıkarmayı yemeyeceği için Amerika çin Hindistan ve rusyanın en büyük gücü olan nüfusunu kırmanın yollarını aramaktadır. 1 sene süren arayış sonucu, bütün Hristiyanların bayramı olduğu için barış ilan edilen noelde Amerika hindistanda wd-I isimli virüsü gizlice yaymaya başlar. Plan virüsü bahane edip doğuyu dünyayla birlikte bombalamaktadır ancak virüs kontrolden çıkar…

29Aralık2014---Gün1
Kendimi bildim bileli mükemmelliyetçi olmaya çalışırım. Her takta başarılı olmaya çalışa çalışa bazı şeylerden taviz vererek yaşadım. Bunun bana mesleki ve maddi anlamda çok katkısı oldu ancak ilişkilerde hep “ilgi, zaman vermeyen ve sevgi göstermeyen” oldum. Çok çalışmam sonucunda bankada iyi miktarda param var ve çocukluk hayalim olan işi yapıyorum,bir plastik cerrahım. Dünyada yaşanan kriz ticaretle uğraşan herkesi aç bıraktı ancak benim gibi doktorlar prim yaptı. Mükemmelliyetçi olmaktan bahsetmişken, 18 yaşından beri fitness yapıyorum. Biraz göbeğim var ama gücüm ve kondisyonum yerinde.

Üni yıllarından alıştığım için hala sabah 7de kalkıyorum. E 7’de kalkınca insan sıkılıyor, açtım interneti bir iki haber okuyayım dedim.”Çin’de korkunç hastalık” diye bir haber gördüm. Doktor olunca ilgini çekiyor böyle şeyler, kanı pıhtılaştırıp öldüren bir virüsten bahsediyorlar. Twitter da arama yapınca çeşitli saçmalıklarla karşılaştım. insanlar “yaşayan ölü” yok “zombi” zart zurt yazıyordu ama adamlar birdenbire internette değişik videolar, fotolar çıkmaya başladı. Bildiğiniz zombiler yavaş yavaş hareket ediyorlar ve bir adamı yiyorlar. Bazıları “dizi reklamı ya”,”film o film” deselerde içime bir kurt düşmedi değil. Bizim alt katta bir inek tayfası var. Çocukların hepsinde para tak ama kızları görünce elleri ayaklarına dolaşıyor. birim emre, emre obez denilebilecek bir çocuk. Diğerleri kadir ve erdem bunlar ikizler ve emtenin aksine çitlembikler. Kenyalı gibi incecikler amk.bu çocuklara bi mesaj attım beni hemen evlerine çağırdılar. Ben de alt kata indim. Kapıyı telaşla açtılar, sanki afete hazırlanıyorlar.”oğlum bu ne telaş” dedim.”canımızı kurtarmalıyız”dediler. Erdemin belinde silah vardı. “Bu silah ne amın evladı” dediğimde “zombileri yumruklayacağımı düşünmedin abi herhalde “dedi, sanırım işler sandığımdan daha büyüktü.

Çocuklarla 15 dakika sonra apartmanın kapısında buluşmaya sözleştik. Kapımda durana fet çantasını sırtıma aldım, spor ayakkabılarımı giydim. Türküz ya ocağı da kntrol ettim ve evden çıktım. Bu arada telefona “hava alanında karışıklık:hava alanında yamyamlık dehşeti. Bir uçak dolusu yamyam ortalığı birbirine katıyor” diye bir haber geldi.Çocuklar elime bir metal sopa bir de ekmek bıçağı verdiler ve evden çıktık. Arabama atladık bakırköyde olduğumuz için hava alanına yakındık ve bu bizi korkutuyordu. Atm. lerin ömnünde kuyruk olmuş ve şehire kaos hakimdi anca görünürde zombi yoktu.
Arabama atladık, çocuklar şehirden çıkalım dedi. Ancak ibb trafikten bakınca galleriadan itibaren yolun tıkalı olduğunu gördüm. Aklıma çılgın bir fikir geldi: adalara gitmemiz lazımdı! Nüfüs az,zombi göçü olamaz, yiyecek imkanı var ve az kişiyle savunmak için birebir

@5 panpa her gün bir part yazıcam. ilk 10 part kafamda şu an, başalarda sıkıcı olabilir ama arap atı gibi sonradan açılıyor hikaye

yola çıktık. sahilden gidiyorduk. saldırı alırsak tek taraftan alalım diye. biz kabataşa ulaşmaya çalışırken ters yönden kuyruk hızla ilerliyordu. sanki başabaş gidiyorduk. herkes hemen şehirden kaçmaya çalıştığı için yol üzerinde kazalar ve kavgalar vardı.biz cerrahpaşaya gelene kadar trafiken eser yoktu.tam hastane sırasında terkedilmiş arabalardan dolayı ilerleyemedik ve yürümeye başladık. siren sesleri heryerdeydi. tabii hastane olduğu için ilk zombi vakası da burda başlarsa çok da mantıksız olmazdı.bir anda insanlar sürü halinde sahile koşmaya başladı altgeçitten geçerek. herkes şehirden kaçmak için bakırköy istikametine yöneldi ancak o tarafta havaalanı, dolayısıyla ölümden başka bir şey yoktu. bağırarak insanları toplamaya çalıştım ama kimsd oralı olmadı. 15 yaşlarında bir kız, 50lerinin ortasında bir adam ve bir adet polis bize katıldı. daha fazla insan için beklerken birden yavaş yavaş yürüyen bir insan topluluğu geldi, çoğunun üstü başı kan içindeydi. biraz dikkatli bakınca onların zombi olduğunu anladık ve ordan uzaklaşmaya başladık. az kişiydik ama peşimize takılanlar olmuştu. 4 taneydiler ama birisi normal bir insan hızındaydı.biz de koşmaya başladık

panpa 1 part dediğim öyle çük kadar partlardan değil.24 saati anlatıcam.

koşuyorduk... koşuyorduk peşimizde sadece bir tane zombi vardı ve o da 5-6 dakikadır görünmüyordu. bütün sahil yolu bizimdi, zombiye odaklı koşan 6 kişi.ama bi dakika biz yedi kişiydik. kimin yok olduğunu hemen farkettim, emre... hepimiz zütümüzü kurtarmak için koşarken emreyi unuttuk. o da koşuyordu ancak kilosundan ötürü tıkanmış olmalıydı. aynı anda grubumuzdaki polis "şişman nerde" diye bağırdı. O an herkes durdu. erdem ve kadir geri dönmek istedi,ben de emreyi geride bırakamazdım. genç kız da bizimle birlikte geldi ancak 50küsürlük amca ve polis o çocuk için hayatlarını riske atamayacaklarını, devam edeceklerini söylediler. polisin belinde silah ve kurtarmamız gereken bir genç olmasaydı ikisini de boğazlardım orda ama emre daha önemliydi. düşünmeden yapılacak bir iş hepimizin sonu olabilirdi.

iki dakika ya koştuk ya da koşmadık emreyi gördük. altına işemişti(sanırım korkudan) Sol kolu kan içindeydi, bize “tıkandığını, zombi tarafından yere düşürülüp ısırıldığını anlattı. Zombinin bacağına bıçak saplamış ve zombi bir daha ayağa kalkamamış, yerde sürünerek peşine düşmüş. Nefes nefese olan emre birden yere yığıldı. Nabzı çok fazlaydı. O an aklıma haberlerde gördüğüm “kan pıhtılaşması geldi” kalbi bu kadar hızlıysa çok kan kaybetmeli diye düşünürken yarasından kan akmadığını gördüm,"evet kan pıhtılaşmasıydı". Çocuk obez olduğundan kolestrolü vardı ve kan pıhtılaşması onun için daha tehlikeliydi, süreç normalden daha hızlıydı. Hastanede olsaydık kan sulandırıcı bir iğne yapardım ama sahil yolundaydım… iki dakika içinde emreyi kaybettik. Kadir ve erdem ağlamaya başladı. Bu çocuklara güvenecek sağlam bir şey lazımdı ve o konumda bu bendim. Ne kadar ağlamak istesem de ağlayamadım. Emreyi çalılıkların arasına koyduk ve koşmaya başladık. Çocuklar ağlaya ağlaya koşarken ben boğazımdaki yumru ve omuzlarımdaki yükle ilerlemeye çalışıyordum. Her ceset gördüğümüzde dünya daha da ağırlaşıyor; her zombi gördüğümüzde boğazımdaki yumru daha da sertleşiyordu.

Aksaraya geldiğimizde bir feribot buluruz diye ummuştum. Ancak iskele boştu. O arada bir balıkçı seslendi bize”tekneye atlayun” diye. Tahminimce Karadenizliydi. Teknede biraz soluklandık ve bir şeyler atıştırdık. Yabancı bandrollü gemiler büyün hızlarıyla yol alıyorlardı. Herhalde hepsi ülkesine, ailelerine dönüyordu. Son 8 saatte yaşadıklarımız hepimizi 10 yaş daha olgunlaştırmıştı. Bizim çocuklar artık ağlamıyordu ve kız da ilk kez konuştu. Adı ilaydaymış, ailesi iki hafta önce bir trafik kazası geçirmiş o da hastane, annesinin yanında bekliyormuş. “hastanede çok fazla zombi vardı,her yer kan falandı. Babamı kazada kaybedince bana hep kötğ davranan annemle bir hayat geçirme düşünmesi bana çok koymuştu ama artık o da yok”dedi. Kızcağızın üstüne gitmedim fazla. Hepimiz yorgunduk. çocuklar uyudu,ben de bizi teknesine alan arkadaşla konuştum. Ailesi sinoptaymış, onların yanına gitmek için yola çıkmış ancak daha iyi bir tekne bulmak için geldiği aksaraydan eli boş dönmüş. Ona planımızdan bahsettim ancak inadım inat bir insan olduğundan “ben kesun gideceyum” dedi. Aksaraya demirleyip geceyi onun teknesinde geçirdik. Yaşadıklarımız hepimize fazla gelmişti.

devamı yarın

panpa elim ayağım yoruldu, yarın a new hope bölümüyle gelicem