Kanka yaz hadi yoksa serhata yaptığının beterini sana yaparım

Bilader bitir şu hikayeyi okuyorum ben yav

Lan devam et (49)

Yaz lan artim

Devam et amk 49

Yazsana amk niye yarıda kestin

Rizorvid 1

Beyler kusura bakmayın aile dostlarımızdan biri vefaat etti 2 gündür ne huzur var ne başka bisey son partları da atıp bitiriyorum hikayeyi beklettigim için de kusura bakmayın

Sabah uyandım. Burcu yu da alıp otogara geçtik. Amine ile sevgilisi de otogara gelicekti ordan buluşup çıkıcaktık yola. Otogarda buluştuk hemen ayak üstü poğaça simit türü bi kahvaltı yaptık o sırada da otobüs gelmişti zaten. Eşyaları yerleştirdik otobüste ki yerimizi aldık. Biricik sevgilimle tekrar takmıştık o kulaklıkları ve bizim müziğimizi dinlemeye başlamıştık. Bi ara beraber kurduğumuz hayalleri tekrar konuşmaya başladık. ikimizin de matematiği berbattı o yüzden ikimiz de dil seçip ya ingilizce öğretmenliği ya da tercümanlık okuyacaktık. Esenler otogarından çıktık yola. Otobüs önce Balıkesir, Ayvalık tarafına gidicekti oradan da Antalya ya gidicekti yani yolumuz baya uzundu. Balıkesir e yaklaştığımız sıra Burcu omuzumda uyuya kalmıştı bende uyumak üzereydim tâki o korkunç uğultuya kadar...

O an gözlerim kapandı ve hiçbir şey hatırlamıyorum o ana dair. 04.08.2014 Balıkesir'in Havran ilçesi yakınları E-87 Karayolu’nda şarampole yuvarlanan yolcu otobüsünde 1 yolcu hayatını kaybetti, 33 kişi de yaralandı. Evet o günün haberi buydu. Gözlerimi açtığımda bi hastane odasındaydım. Yüzümde bi oksijen maskesi vardı ama tüm sesler ve görüntüler kegib kegib ti. Kulağımda bi uğultu var dı ama yavaş yavaş netleşmeye başlamıştı sesler. Zorla kafamı sağa doğru çevirdim. Camın önünde annem, babam, domuz, Hüseyin, Batu ve en ilginç gelen kişi Şenay ablaydı. O an anlam veremedim Şenay ablanın ne işi vardı orda. O an Hüseyinin sesi geldi kulağıma " uyandı uyandı " tam o sıra kapı açıldı hemşire ile doktor girdi odaya. Hemşire serum ve oksijen maskesiyle uğraşırken doktor bana döndü. Bir kaza geçirdin sağ ayak bileğin sol bacağın ve sağ kolunun dirsek kısımlarında kırıklar var. Ama kafana almış olduğun darbeler den dolayı 1 haftadır komadasın aslında senin uyanabileceğini tahmin etmiyorduk ama sandığımdan daha güçlü çıktın Can dedi ve sözüne devam etti en az 1 hafta daha müşahede altında kalicaksin kendini toparlaman lazım. Merak etme burada herkes seninle ilgilenicek ve sağlık açısından bi sorun çıkmaz kendine dikkat et dedi gülümsedi ve dışarı çıktı. Annemle Şenay abla içeri girmek için doktordan izin istiyorlardı zorlada olsa izin aldılar ve geldiler içeri. Annem de Şenay abla da ağlayarak geldi içeri sarılmak istediler ama vücudumun çoğu yerinde kırklar olduğu için sadece öpmekle yetindiler. Konuşmaya halim yoktu ama Şenay ablaya dönüp Burcu diyebildim sadece. Şenay abla zaten ağlıyordu ve ağlamaları daha da arttı.

Öldü dedi sadece. işte o an bana onu söylemek yerine kafama sıksa belki daha az canım yanardı. ilişkimiz başlayalı 1 seneyi biraz geçmişti hic sıkıntımız yoktu. Ama o dıbınakodumun otobüsüne binerek hayatımı karartmıştım. Dünyalara sığdıramadıgım Burcumu 2 metre toprağa sığdırmışlar dı. 16 yaşımdaydım ve bu nasıl bi hayat dersiydi anlamamıstım. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Şenay abla yüzümden tutup sen bana onun emanetisin demişti. Belki de herşeyimi kaybetmiştim. Hayatımı, sevdiğim kadını, yaşam sevincim her şey Burcuyla birlikte gitmişti. Ben sanaa doyamadım o kara topraklar da doymasın diye bağırıyordum içimden. Ağlamaktan bayılmışım o ara. O hastahanede zorla tutuyorlar dı beni resmen. 2 3 gün sonra kendimi toparlamaya başlamıştım. Hastane de ağlaya ağlaya bağırıyordum. Nolursunuz beni bırakın da Burcuma gideyim diye. Ben böyle haykırdıkça Şenay abla, annem, bizim tayfa da benle beraber ağlıyordu. Batuya yalvarta yalvarta doktoru çağırttım odaya. Doktor geldi. Bak doktor abi dedim ben her şeyimi kaybettim benim hiçbir sağlık sorunum yok beni bi gibtimin hastanesinden nolur çıkar ben sevdiğim kıza gitmek istiyorum diye bağırıyordum. ilk başlarda olmaz bırakamam falan dese de yalvara yalvara ikna etmiştim. Annemler de evde iyi bakıcaksaniz ancak öyle taburcu ederim demiş. Annemler de bakarız diyince taburcu ettiler beni. Hastaneden çıkmadan önce de babama bi tekerlekli sandalye aldırmışlar. işlemlerim tamamlanmıştı taburcu edilicektim. Eşyalarım toplandı tekerlekli sandalyeye bindirildim ve hastaneden çıkarıdılar beni. Babama beni Burcuya zütürün dedim. Bizim arabaya babam annem ben binmiştik. Ben arkada yatar şekilde gidiyordum. Bizimkiler de Şenay ablanın arabaya bindiler.

Mezarlığa geldik bizimkiler dedim kimse gelmesin sadece Şenay ablayla ben gidicem dedim. Babamla Batu beni sandalyeye oturttular ve mezarın başına kadar zütürdüler. Mezara gelir gelmez ağlamaya başladım. Daha üzerindeki toprak taze duruyordu Burcumun. Mezar taşında Burcu D... Doğum Tarihi : 26.01.1998 Ölüm Tarihi : 04.08.2014 yazıyordu. 15-20 dakika soluksuz ağladım. Benle beraber Şenay abla da ağlıyordu. Sonra Şenay abla konuşmaya başladı. Hastaneye geldiğinde bilinci ve gözleri açıktı. Bana bakarak anne sizi ve canı çok seviyorum ve hep sevdim. Can a söyle eğer ben ölürsem hayallerimizi gerçekleştirmeyi ve beni sakın unutmasın. Hayatına bensiz de devam edebilir biliyorum o çok güçlü. Eğer ben ölürsem benden başka kimseyle sevgili olamayacağını ve ilerleyen yıllarda evlenmeyecegini biliyorum ama evlensin onu cok sevdiğimi söyle ona dedi ve ameliyat odasına aldılar onu dedi. Benim ağlamam kat kat artırmıştı. Mezarına döndüm ve bende seni çok seviyorum hayatım ve hayallerimizi gerçekleştiricem sen yeter ki rahat uyu dedim. Şenay abla yerden kalkıp sandalyemi tuttu ve arabaya doğru zütürdü beni. Ağlamaktan gözlerim şişmişti hissedebiliyordum. 1 ay boyunca her cuma mezarına gidiyorduk Şenay ablayla. Alçılarım daha yeni çıkmıştı ama hala yürüyemiyordum. Şenay abla getirip zütürüyordu beni. Benim için zor olduğu kadar onun için de zordu çünkü evladını kaybetti. Ama bir kere olsun suçlamadı beni. Kızımı tatile sen zütürdün diye. Hep kendi evladı gibi gördü.

Yıllar o kadar hızlı geçti ki. Lise son sınıfa kadar yaptığım tek şey her gece fotoğraflarımıza bakmak ve her cuma mezarına gitmekti. Çünkü cuma günü kaybetmiştim ben Burcumu. Üniversite sınavı zamanı falan geldi ama hiç çalışmamıştım. işte o yüzden 1 yıl mezun kalmıştım. Ama mezun kaldıktan sonra Burcunun son sözleri gelmişti aklıma. "Hayallerimizi gerçekleştirsin" sözü ve 1 sene oturup köpek gibi ders çalışmıştım ve ikimizin de hayali olan ODTÜ yü kazanmıştım. Hemde ikimizin hayali olan tercümanlık bölümünü. Burcu yu kaybettik den sonra hayatıma kimseyi almadım. Sadece bu sene başında okula ilk geldiğim zamanlar da bi kızla konuştum ama onda da Burcuyu aradım ve olmadı. Bugün Burcu öleli tam 3 yıl 4 ay oldu ama ben onu bir gün olsun unutmadım. Şimdiki hayatıma gelicek olursak her şey aynı. Şu an Ankarada okuduğum için istanbula Burcumun yanına her cuma gidemiyorum ama her tatilimde her istanbula gittiğimde en az 1 günümü onun mezarının bakımı ve onla sohbet etmek için ayırıyorum. Şenay ablayla hala konuşuyoruz. Bana hala evladı gibi davranıyor her buluştuğumuzda Burcuyla yaptığımız şeyleri anlatıyorum ve her seferinde de sıkılmadan beni dinliyor. Bu arada Burcuyu kaybettikten 2 yıl sonra yani geçen yıl Şenay ablamın bir kız çocuğu daha oldu ve çocuğu olduğu gün beni aradı. Can bu kız çocuğunun adını sen koyucaksın dedi. işte o an ağzımdan Aden Nur ismi çıktı. O isimde bizim Burcuyla çocuğumuza koyacağımız isimdi. Ben hala alışmadım Burcumun yokluğuna tam 3 sene 4 ay oldu ama hala dün gibi aklımda bana sarılmaları öpmeleri hepsi aklıma. Dedim ya 3 sene 4 ay oldu diye aslında hala daha atlatamadım ben bu lanet pgiboloji bozukluklarını.

SON

Rezchhjhgf

Rezerve

Ağlattın Mutlumusun

38 rezervasyon