Alessandro Zappulla’ya 2011’de verdiği röportajda ‘En büyük pişmanlığım Lazio projesini sonlandırmaktı’ diyen eski Lazio Başkanı, Scudetto sonrası yaşananların perde arkasını şu sözlerle özetliyordu.

“Şampiyonluk Lazio projesinin son noktası değildi. Daha büyük amaçlar, hedefler vardı. Ama (Sven-Göran) Eriksson’un etkisi kayboldu. Bu projenin gerçekleşmesi için kilit nokta oydu. Scudetto sonrasında bana geldi ve takımın yeniden inşa edilmesi gerektiğini söyledi. ‘Başkan, hepsini satalım ve yeni bir proje yaratalım. Tabii ki kilit oyuncuları tutarak.’ Evet, haklıydı ama bunu yaparsam devrim patlak verecekti. Futbol, her şeyi hesaba katmanız gereken bir düşüncedir. Taraftarların kafalarının içindekileri de… Az ya da çok önemli olsalar dahi. Herkes kendi fikrini söyler ve seçenekler sunar. Ama en sonunda dikkate alınan şey sonuçlardır. Eğer olumlu sonuçlar aldıysanız yaptıklarınız hepsini ya da birçoğunu affederler. Ama olumsuzsa, artık beceriksizsinizdir ve gitmek zorunda kalırsınız.’’

Gri imparator Cragnotti dönemi, tıpkı Antik Roma imparatorlarınınki gibi son buldu. Büyük bir ihtişam ve saygınlıkla başlayan saltanatı, önce oyuncuları, ardından güvenilir teğmenleriyle karşılıklı saygı ve güven bağının kopmasıyla dibe vurdu. Senatosundan ve askerlerinden gördüğü sadakati, saltanatı sona erince onlara göstermedi. Oyuna saygısı ise -Lazio ile birlikte- kaybettiği en somut gerçek oldu…