BEnde lan bendeeeeeee

nickine sokuyum amk o nasıl nick. neyse anlat dinliyoruz

@3 e yvallah panpa sonra konusuruz o muhabbeti.
nerden başlasam bilemedim. 4,5 senemi verdim lan tam 4,5 senemi verdim. 5 gün önce sevgilisi oldugunu öğrendim hemde hala konustugumuz zamanda..

üniversitede son senem bu sene panpalarım. hazırlıkta başladık tam. şimdi son seneye gireceğiz. öyle muhteşem ilişkimiz yoktu aksine her yaz ayrı gayrı düştüğümüz beraber oldugumuzdada kavga ettiğimiz ama mutlu oldugumuz zaman iliklerime kadar hissettigim bir mutluluk yasıyordum. hiç arkadaşım yoktu tek sevgilimdi tek arkadaşım tek dostumdu..

belkide hatayı onu severek yapmıştım. ilk tanıştıgımız günden sonra süreklş konusuyorduk. üniversite hayalim vardı benimde her erkek gibi hergün ayrı kızla olucam gezicem gibicem diyordum. ilişki düşünmüyordum.. birgün yemekhanede yerken baktım yüzüne bi tipine bak ne kadar çirkinsin dedim. kalktı bir hışımla aglayarak.. gitti banka oturdu ne yapacagımı sasırdım herkes bana bakıyordu yemekhanede. yavasca kalktım gidip yanına oturdum nasıl aglıyordu hıckıra hıckıra böyle. cok birşey istemiyorum senden sadece beni sev dedi. işte o günden sonra oldu herşey..

neyse kimse okumuyor belki ama 1 kişi dinlese bile yeter. önceden yine burda konustugum panpalarım olmuştu. sözlük artık eski sözlü değil yeni yetme bebeler iyice doluştu. zaten yeni tasarımıda sevmedim iyice uzaklastık buralardan. neyse ben 1 panpam için devam edeyim.

annesi babası ayrıydı bide ablası vardı. biz hazırlıktayken mezun olmustu ablası. annesi okudugmuz ilde ev almıstı annesi ablası bide kendisi kalıyordu. ailevi problemleri cok büyük bir insandı. sürekli kavga ederdi ablasıyla annesiyle. hizmetçi gibi kullanırlardı kızı. bende arada bir gittiğim için önümde olurdu herşey. teksin derdi bana tek dayanagımsın derdi. sınıftakilerdende uzaklasmıstım iyice midem kaldırmıyordu sınıfı haremlik selamlık ve coluk cocuk muhabbetleri almıs basını yürüyordu.. ben iyice üstüne titremeye başlamıştım.

günlerimiz güzel geçiyordu ilk 1 ay sonra başladı kavgalar. öyle öyle 4.5 senemi anlatmayacagım korkmayın.. önce en yakın dostum dediğim elaman yazdı sevdiğim insana hayatımdan cıkardım ikisinide. ilk pişman olarak gelmesi yazın sonu üniversitenin basladıgı haftaydı. ilk büyük ciddi ayrılıgımızdı yazın olan. onunda benimde arkadaşım yoktu üniversitede. bir nevi ikimizde birbirimizi idare ediyorduk. ama ben beşiktaşlıyım sevdim mi çok severim amk.. öyle bir tutuldum ki buna ne dese yapıyorum. istemese yapmıyorum zaten aileden kaybetmiş bide ben vurmayayım diyordum. kıyafetimi begenmiyordu kıyafeti değiştirdim bir sürü şeyler oldu. ne istese oluyordu.

Reserved

neyse okuyan panpalarım var heralde. ilk sene böyle olduktan sonra her sene bir problem cıktı özelliklede yazın üniversite bitip yaz baslayınca evlerimize gidince görüşmeyince. 2 sene önceydi artık dedim bana hayrı olmayacak bu kızın yeni yollar aradım birini buldum. sonra arkadaşalara haber verdim onun kulagına gitsin diye. faceden kızla etiketleşmeler falan filan. yine agustos gelmişti böyle okulun açılması yaklaşmıştı. aradı beni önce açmadım. sürekli arıyordu açtım efendim dedim. sesimi duyunca aglamaya başladı yine aglıyordu yine içim eridi. dayanamıyordum kılına zarar gelmesine. agladı dogru mu dedi ne dogru mu dedim sevgilin mi var dedi hayır konusuyorum dedim. hayatıma tekrar giremeyeceksin dedim daha cok aglamaya basladı kapattı telefonu. sonra ardı ardına mesajlar. o mesaj attıkca ben konustugum kızdan uzaklastım ve bitirdim kızı. yine hayatıma girmişti, yine hayatımı mahvetmişti..

tabi sevgili oldugumuz zamanları dolu dolu yasıyorduk. aynı evde kalıyorduk. arkadaşımız yoktu aynı sınıftaydık. sınıfta cafede evde heryerde ovardı. il il geziyoruduk arada. güzel ve dolu geçiyordu günler. ama benim ona yetmediğimi söylüyordu her fırsatta. olgun olmadıgımı onu kaldıramadıgımı söylüyordu. nasıl bu hale geldiğimi bile bilmiyordum. öyle bi köreltmişti ki beni değiştirerek. o bagırdıgında susuyor onu kırmamak için alttan alıyordum. sustukça küçülüyordum heralde onun gözünde. o istediğinde arkadaşlarım hayatımdan cıkıyor ben isteyince benim hayatım karışamazsın diyordu.

o sene sonunda yine ayrıldık yine yaz geldi. hala sevmem yazı amk nefret ederim yazdan. çünkü hep benden aldı onu. geçen sene oldu yine barıstık. bu sefer nisan gibi ayrıldık. ayrı olsan ne olur hergün karşımda görüyorum dıbına koyayım aynı sınıftayız. öylebi alışıyor ki insan ona en zoruda alışkanlıklardan kurtulmak. mesela o uyurken uyanmaya yakın giderdim kahve yapardım ona yada ne bileyim kitap okurduk cafeye giderdik. geçen sene nisanda ayrıldı en uzun ayrılıgımız oldu. polonyaya erasmusa gidecekti. yazın beni aramıyordu annesiyle ablasıda istemiyordu beni hayatında çünkü onlarda onun gibi düşüyorlardı mutlu edemezmişim..en uzun ayrılıgımız oldu bu. hep kovaladım ben onu yazında kovaladım barısalım edelim diye. ugraslarımın sonucunda eylül gibi polonyadayken barıstık konustuk ettik yine aynı şeyler yetmiyorsun mutlu edemiyorsun diyordu. eglence çok düşkündü bense club tarzı yerleri sevmezdim.

neyse sonra yien ayrıldık ekim miydi kasım mıydı tam hatırlamıyorum. giderken bir cift lafımıda söyledim geldiğinde beni bulamayacaksın bıraktıgın yerde dedim. sonra buraya yazdım panpalarım sagolsun o zamanda 3 4 panpam hergün konustu benimle. sonra toparladım biraz. alıskanlıklardan vazgectim tam unutamasamda eskisine göre cok iyiydim arkadaş çevrem oldu batak filan zaman geçiyordu. skypeyi silmitşim oradan konusuyorduk. birgün geri yükledim bakayım ne var ne yok diye. her yerden engelli diye bir tek ordan yazma fırsatı vardı yazacagını düşünmüyordum ama actıgımda bir sürü mesajla karşılastım. affet beni hatamı anladım değerini anladım. sen beni nasıl sarmışsın oysa nasıl arkamda dimdik durmuşsun kimse senin gibi vefalı değil. canım yanıyor burda keşke yanımda olsaydın kimse dokunamazdı bana gibi bir sürü şeyler.. sonra düşünceler kovaladı beni sigaraya başladım o ara.. yazık diyordum yine kendi kendime. içim içimi yiyordu. nasıl üzüyorlar lan onu diyordum ben üstüne titriyordum diyordum kendi kendime. sonra tekrar barısma.. bu sefer daha zordu benim için. çünkü hayatımda ummadıgım şeyleri duydum. önceki birlikteliklerinden beraber oldugu cinsellikte ilerlediği sevgililerini anlattı. artık herşeyimi bil istedim dedi anlatırken aglıyordu bide.

olum ben dayanamam lan onun aglamasına. herşeyden ötedir benim için. düşünmek için zaman istedim biliyorum hayatında olmayacagım birdaha dedi.. düşündüm beyler yine bu nickim vardı benim. arkadaşlarla böyle muhabbet oldugu zaman dalga gecerdim olum manyak mısınız sizden önce olmuş boşverin seviyorsanız peşinden gidin diyordum. şimdi başıma gelmitşi ne yapacagımı bilmiyordum. elim ayagım titriyor sigara üstüne sigara gidiyordu. sonra dünya durdu benim için yine en büyük hatayı yapmıstım. almıştım onu hayatıma. ama bu sefer benim isteklerimi yapıyordu. yine basa dönmüştük hazırlık dönemindeki ilişkiye. sonra ailevi problemleri girdi araya. 4 sene boyunca ailevi problemleriyle ugrasmaktan o kadar yorulmustum ki panpalarım. o kadar güçsüzdüm ki. destek olacak anlayacak kimsem yoktu. bide anlamıyorsun beni diyordu. dinliyordum amk bu bile yetmez miydi. ben herşeyimle yanındayken o nasıl böyle acımasız oluyordu. ayrılmak istedim. yorgunum dedim ailevi problemlerini kaldıramıyorum dedim artık. intihar edicem dedi skypeden kapattı. ederdi de çünkü ben vardım onun için sadeece şuan için. en azından o öyle diyordu. ordaki arkadaşlarıyla iletişme geçtim köprünün ucundan döndürdüm. daha cok sarıldım yine ben buna. 2 3 hafta sonra yine aynı şeyler sen bana yetmiyorsun etmiyorsun gibisinden.. ben bunun acıklarını kapatırken bu benim acıklarımı hep kolluyordu. mesela bizim sınıftan bi kız polonyadayken bu cocuk yanına yakısmıyor demiş. buda birşey dememiş ona. ulan benim 5 yıllık bi arkadaşım vardı kız arkadaşıma öyle dedi diye hayatımdan cıkardım amk..

okuyor musunuz panpalarım bi ses verin..

neyse 15 tatilden sonra yanıma geldi. zaten az bişeyler yine bitirmişti ordayken. geldiği zaman özlemeninde sarhosluguyla zaman güzel geçiyordu. 2 3 ay sonra yine ayrılık oldu. bu sefer arkadaş kalmaya başladık. bu seneden bahsediyorum bu arada bu sene nisan gibi. arkadaştık artık. sonra babası evlendiği kadından cocuk yapacakmış bunu ögrendik. yine ailevi problemleri yine bize vakit kalmadı. sonra pgibolojik tedavi için klinige yattı. ilk gün onu orda görünce eridim bitti. ayaklarım tutmadı lan. etrafta deliler var böyle pijamasıyla bana bakıyodu masum masum. aglayarak kostum sarıldım. ben hep yanındayım unutma dedim biliyorum dedi. sonra 10 gün filan kaldı kalmasını istemiyordum ama mecburdu. yanına gidiyordum hergün 12 den sonra akşam 10 a kadar yanında kalıyordum gizlice. normalde yasaktır ama ben kalıyordum saklanıp. sonra devam arkadaşlıga. finallere geldiğimizde hala arkadaştık. ama güzel vakit geçiriyorduk. sonra yaz girdi araya. 10 gün öncesine kadar konusuyorduk hatta hala kalbimdesin küllenmedi dedi bana. ama mutlu olamayacagımızıda söyledi.

sonra geçen hafta oldu benimle hiç konusmuyordu. gecen hafta 4 agustos muydu yoksa 2 agustos muydu neydi mesaj attım günaydın * diye. cevap yazmadı gördü ama yazmadı. neden cevap vermiyorsun dedim yien cevap vermedi. sonra engelledim whatsapptan. arada yien mesaj atıyordum telefondan. konusmustuk birbirimizi anlatan mektuplar yazıcaktık cocuklarımıza okutucaktık. beraber geçen 4.5 senemizi anlatıcaktık. ben kesitler atıyordum ona. sonra bi sabah yabancı erasmustan arkadaşımız vardı bizim üniversitede yakın oldugumuz. çok üzgünüm yazdı sana söylemem gerek birşey var dedi. anladım zaten içim bi kara bulut çöktü. öncesi gece rüyamda görmüştüm. kendine iyi bak dedi cıktı kapıdan bu kadardı sadece. hemen telefona sarıldım aradım. yeni uyanmıstı belli. o kadar rahat konusuyordu ki benimle hiç böyle duymamıştım sesini... dogru mu dedim evet dedi. elim ayagım titredi. oturdum bir köşeye nasıl kızsam ne desem bilmiyordum. nasıl yaptın dedim nasıl yarım bıraktın beni dedim. ben ne yapıcam okudugum yerde dedim. akşam konusalım şimdi sinirlisin dedi. o kadar rahattı ki panpalarım o sesini hiç unutmayacagım..

sonra sinirim geçti aradım. hep konusurduk bir gün birisi sevgili yapacak ve arkada kalana kötü olacak diye. bu kalanın ben olacagını biliyordum ama kabul etmiyordum yapmaz diyordum. ben onu yarım bırakmadım ki üniversitede oda yapmaz dedim. en aazından 1 sene daha beraberiz diyordum. aradım tekrar bunu. yine rahat konusuyordu bende rahat olmaya çalıştım. dedim bu sefer cıkıyorsun hayatımdan sırtını yaslayacak kimsen yok bunu unutma. o cocuk senin herşeyin artık sen ona aitsin dedim. bana bulasma artık geri gelme dedim bulamayacaksın beni orada dedim. ikimiz içinde hayırlısı dedim.. kapattık sonra. koskoca 5 seneyi 2 kelimeye sıgdırdık telefonda. ikimiz içinde hayırlısı.. 1 hafta oldu konusmuyoruz. zor oluyor be panpalarım. kimseye anlatamıyorum arada yazıyorum o zaman iyi geliyor. kimse anlamıyor beniç aptalım biliyorum o kadar cok fırsat geçti ki elime ondan kopmak için ama onu bırakmak istemedim bir darbede ben vurmak istmedim. şimdi tek soruya cevap bulamıyorum nasıl yaptı ? üstüne titrediğimi bildiği halde benim orada arkadaşım olmadıgını bildiği halde nasıl bıraktı beni ? arkadaş kalma teklifinde bulundu bana telefnda. nasıl yapayım olum yanımda sevgilisiyle konusacak bende duyacam nasıl dayanayım amk buna ? olum çok kötüyüm lan aglayamıyorum evdeyim diye aşırı kötüyüm dıbına koyayım. o kadar taktan geçiyor ki günler..

kimse yok mu ??

amk sevinmiştim 2 kişi var diye. kimse anlamayacak herhalde beni..