efkarlıyım be inci

***uyarı***

bu giri uzun ve geniş olup kafa karıştırıcı bir içeriğe sahip olabilir. uzun olacak onu biliyorum, okuyup da uzun yazmışsın diyenin dıbına koyayım ayrıca.

• **uyarı***

efkarlıyım. ne zamandır yazamıyorum, kimseye anlatasım gelmiyor derdimi. kendim halledeyim diyorum ama olmuyo işte dıbına koyyim. bi yandan okul, bi yandan soğuk algınlığı, bi yandan sigaraya yapılan zam, bi yandan her şey. bi kaç gündür burada gülüp eğleniyorum, sağolasınız. ama ne olacak? bi süre sonra burası da kasıcak, msn var mı?

inanın bi haftadır sokağa çıkmıyorum. çünkü sokak soğuk çıkarsam ölürüm. ölürsün istanbullu, sen de ölürsün ankaralı, ölürsün, ölürüz pfff. muhtemelen bu entari kendi kendini yokedecek modlar silmese de kendim silerim dıbına koyyim çok utanç verici bi giri oldu, am züt meme yazsaydım daha çok rahatlardım belki ama yok, o da olmadı.

her şeyden midem bulanıyo. yaşamaktan filan. öleyim diyorum. bu defa da öbür taraftaki kol gibi cezalar geliyo aklıma, en iyisi yaşamaya çalış diyorum. her şeyi normal olan, iş güç, ev bark, çoluk çocuk ve bilimum ikileme sahibi insanlara imreniyorum. bir yandan da dıbına koyyim hepsinin diyorum. sanki herkes aptalmış da bi ben akıllıymışım gibi davrandığım için kendimin de dıbına koyyim ayrıca. ne olurdu sanki ben de çoğu insan gibi yaşamanın yemek içmek sıçmak gibişmek ve çalışmakla sürdürülen bi aktivite olduğuna inansaydım. böyle yapmaya çalışsaydım. şimdi düzenimi kurmuş yatağımda huzurlu huzurlu horluyor olurdum. burnum da akmazdı belki o zaman ama akıyo işte dıbına koduğum.

eskiden aşık olurdum. hayat biraz daha çekilir bi hale gelirdi. katlanırdım, sabahları uyanmak için bi sebebim olurdu lan, geceleri pişmiş kelle gibi sırıtarak uyurdum. ama bu gibtiğimin düzeni aşık olacak kadar duygu bırakmadı bende. iliğim kurudu lan, ölmeye bile mecalim kalmadı. hasgibtir diyorum, hasgibtir!

bigün ben de mutlu olucam dedim hep. şeker satan sezerciğin "bi gün ben de yiycem o şekeyleyden" demesi gibi, bi gün ben de mutlu olucam dedim. ama nooldu? bin sezo bile kendine zengin baba yaptı, prens muamelesi gördü, ben hala it gibi sürünüyorum.

bitti bu kadar. şimdi sağ el işaret parmaklarınızla beni işaret edip abzuhahaha diye gülebilirsiniz, izin veriyorum.

okuma o zaman züt lalesi.

yok lan yazınca geçti.

eyvallah koçlar.

lan sizde hiç olmuyo mu, niye ufo gören masum köylü tepkileri veriyosunuz. geçici olarak değil, sürekli hissetmiyo musunuz mesela bunu? okul, çalışmak falan işkence gibi gelmiyo mu? sokakta yürürken herkes size saldıracakmış gibi hissetmiyo musunuz? niye bi tek ben yaşıyorum bu gibimsonik duyguyu, para toplayıp beni bi hastaneye gönderin amk delirdim sanırım.

alıntı diyen muallaklere kafam girsin. alıntı filan değil. güzel de yazmışım amk.