Yine daralıyor bu göğüs kafesim

Adını zikreden bir yudum nefesim

Pas tutarmı aşk yas tutan anılar

Dört duvar ve ben dramatik piyesim

 
Derdimsin gecelere demir atmış

Dost ay ışığı güneşim beni satmış

Kök salan o aşkının meyvesi

Yanağımdan süzülen tuzlu bir tadmış 

Yerine almış kronik acılar

Sensiz dünya dipsiz kuyudur

Utanma yüreğim dök içini ağla

Göz yaşı tanrının sihirli suyudur

Ve cana biriken yarına sen oldu

Savrulur beden ordan oraya

Dün yüzüme gülen bugüne el oldu

Kavrulur bu kalp ne desem boş