efendi insan

insanların çok yanlış anladığını düşündüğüm bir kavram. genellikle efendi insan olarak tabir ettiğiniz kişiler kendi hallerinde başkalarına karışmayan, milletin arkasından dedikodusunu yapmayan, halk dilinde "etliye sütlüye karışmayan " insanlar olarak gördüğümüz kitledir.

bir genellemeye gitmeden, bunun sebebini açıklayayım size. efendi insan olarak tabir ettiğimiz kişilerin bir bölümü, iç dünyaları ile fazlasıyla meşgul tam anlamıyla "içedönük sezgisel tip" özellikleri gösteren kimselerdir.

bu insanların başkalarına karışmaması ve efendi gözükmelerinin sebebi, aslında sizin dünyevi uğraşlarınızın onlar için bir karıncadan daha az önem arz etmesidir.

zira onlar yoğun içsel çalışmalarla, tinle, rüyalarla ve bilinçdışıyla ilgilenirler. bu insanlar için anlam sizin basit metalarınızdan ve önemsiz gündelik ilişkilerinizden fazlasıdır.

tanımaya değer görmediğiniz, belki günlerce eve kapandıkları ve sürekli düşüncelere daldıkları için, hor gördüğünüz o insanlar, anlamı tamamen kendi iç dünyalarında aradıkları için, efendi ve sessiz sakin gözüküyorlar.

merak etmeyin çünkü aynı düşünceleri onlarda sizin için söyleyebilir. bana göre asıl tanımaya değer, değerli insanlar bu kişilerdir.

zira onlar çözülmeyi bekleyen çok zor yapbozlara benzer ve bunu siz fark etmeden çok önce kendileri fark etmiştir. bazen sizin hiç kafa yormayacağınız, önemsiz gördüğünüz bir detay onlar için çok önem arz edebilir.

içsel yolculukları, ağır ve sancılıdır. bu süreçte rahatsız edilmekten hoşlanmazlar. dış dünya onlar için basit bir yüktür.

ve toplumu etkileyen, değiştiren en büyük insanlar bu adamlar arasından çıkar. nitekim bireyselleşme süreçlerinde kendi gölgeleriyle bütünleşebilirlerse, ışıkları tüm insanlığı ve dünyayı aydınlatacaktır.

efendi insan üzerinden niye böyle bir düşünceye gittiğimi anlamanızı beklemiyorum. yazıda bahsedilenler size oldukça saçma gelebilir. insanı biyolojik basit bir canlı olarak görebilirsiniz.

bu hepimizin kendi hayatı olduğu için, ne ile uğraşacağımızı da biz seçiyoruz. ben basit bir insan olmayı, tüketim kültürünüz ve kendinizi indirgediğiniz, artık her neyse o olmayı reddediyorum.

hayatın anlamı kişilerden ve nesnelerden çok daha ötededir. bugün 21. yüzyılın en büyük hastalığı kitle nevrozudur. çoğu depresyon vakası artık somatojenik sebeplerden ortaya çıkmıyor, tam tersi anlamsızlık ve varoluşsal boşluklardan kaynaklanıyor.

çünkü anlamı tüketerek ve yok ederek bulmaya çalışıyoruz.

dediğim gibi beni anlamanızı beklemiyorum. insanlar kendilerine bile inanmazken, benim onlara yol göstermek gibi bir gayem yok.

hepimiz kendi anlam arayışımızdan sorumluyuz. nasıl yaşadığınız, dünyaya bıraktığınız etkiler sizin sorununuz. yaşayıp geçmek ve anlamlı yaşayabilmek arasındaki farkı, belki bir gün öğrenirsiniz.