efendi adamlar sevilmez gelin anlatıyorum

bu sene üniye başladım beyler, ilk 1-2 ay ı bilirsiniz 10-15 kişilik gruplar halinde mal gibi takılan insanlar olur, he işte ben de o arkadaş grubunun sessiz, sakin, efendi adamıydım, insanları kırmaktan çok çekiniyordum, belki de korkuyordum bilemezsin.

bu grupta bi de can diye bi çocuk vardı tamam mı, hep milleti aşağılar dedikodularını yapar, arkalarından iş çevirirdi.

bigün gene 1-2 kıza feci bi oyun çevirdi, sevgililerini onlardan ayırdı.

sonra bu iki kız, ayrı günlerde evime gelip baya baya ağladılar, teselli ettim onları. zaten genelde keyifsiz olduklarında beni ararlar, keyifleri yerine geldiklerinde hiç arayıp sormazlar. bildiğiniz ağlama duvarı gibi kullanıyordum anlıycanız.

neyse, aradan bi kaç hafta geçti, bunlar can' la barıştılar, araları yavaş yavaş düzeldi.

tam da bu dönemde benim notlar iyileşmeye başladı, ortalamayı da yükselttik haliyle.

bi kaç gün sonra okula bi gittim, bu can denen herif herkesi bana karşı doldurmuş, kimse benimle konuşmuyordu. not falan vermeyin demiş sınav döneminde.

gittim teselli ettiğim kızlara sordum niye böyle diye, onlar da bana ters cevap verince kafamdan aşağı kaynar sular döküldü.

derken yine zaman geçti, bu teselli ettiğim kızlardan biri can la çıktı, can ayrıldı, o kız geldi bana ağlamaya kalktı. sonra diğer teselli ettiğim kız can la çıktı, can onu da terketti, o da bana ağlamaya kalktı. ikisinide tersledim ama, bu durum bana çok koydu.

özetle diyorum ki, başlık.