1. 1.
    +2 -3
    cannsever vardı lan ateşli piliç
    ···
  1. 2.
    +6 -1
    cemal süreyanın deyimiyle fazla şiirden ölen ,ikinci yeninin şiiri biraz soyut kaçan dev şairi. edip canseverin ilk şiirleri dönemin baskın anlayışı olan garip anlayışına paralel şekildedir, zaten daha sonra cansever ilk şiir kitabı olan ikindi üstünü reddederek toplu şiirlerine almamıştır. Maalesef yky bu şiir kitabını cansevere rağmen toplu şiirlere almakta ısrar etmiştir. canseverin ikinci yeni ile teması yerçekimli karanfil ile başlar,bu kitap pazar postasında sert tartışmalara neden olmuştur. karakoç bir materyalist şiir başlıklı yazsında bu şiirlerin düpedüz maddeci bir anlayışla ele alındığını söylemiştir. yerçekimli karanfil cansever şiirinin ancak ipuçlarını barındırabilir,onu açıklayamaz. canseverin şiirlerinde özellikle de tragedyalar kitabında teatral bir hava görülür. zaten cansever de kendisiyle yapılan söyleşilerde şiirini oluştururken resim, tiyatro,müzik sanatların öğelerinden yararlandığını belirtmiştir. canseverin şiiri öncelikle okuyucudan ilgi ve sabır ister, şirinin uzun dize yapısıyla bazen düzyazıya yaklaşması kimi okuyucuları ondan uzaklaştırmıştır. cansever hem nitelik olarak hem de nicelik olarak üst seviyeyi tutturmuş ender şairlerdendir.ben ruhi bey nasılım adlı şiir kitabı devlet tiyatroları tarafından sahnelenmiştir.
    'bir kişi bile değilim yalnızlıktan'
    ···
  2. 3.
    0
    phoenix en sevdiğim şiiri.
    ···
  3. 4.
    0
    entel olduk lan iiyice
    ···
  4. 5.
    +3
    @4 cagrilmayan yakup.
    ···
  5. 6.
    +2
    mendilimde kan sesleri
    ···
  6. 7.
    0
    seviyeyi yükseltti iyice huur çocukları
    ···
  7. 8.
    +4
    tragedyalar'dan:

    Korkunçtur, bana kalırsa adımıza
    Hazırlanmış bir oyun var bizim
    Hepimizi yalnız bıraktıkları bir oyun
    Ve bilirler, insanlar yalnız kaldıkça
    Konuştukları dil de değişir
    Sonunda hiç anlaşamazlar. Öyle ki
    Bir zaman parçası içinde, bir durumun
    Değişmez akışında, tekdüze
    Kalırlar bir sıkıntı avcısı gibi
    Ve bir gün anlarlar ki, bir güc değildir artık yalnızlık
    Ve bunu anlayınca, işte o zaman Lusin
    Aşıvermek isterler bu zamanla durumu
    Koşarlar, koşarlar, tam sınıra gelince
    Sanki o tel örgülere yapışmış gibi
    Bir duman oluverirler ya da kaskatı
    Bir kömür parçası, bir ceset..
    Nedir bu durumda insanın anlamı?
    ···
  8. 9.
    +3
    bu adama küfreden insan olamaz.
    ···
  9. 10.
    +4
    MENDiLiMDE KAN SESLERi

    her yere yetişir
    hiçbir şeye geç kalınmaz

    çocuğum beni bağışla
    ahmet abi sen de bağışla.

    boynu bükük duruyorsam eğer
    içimden böyle geldiği için değil
    ama hiç değil
    ah güzel ahmet abim benim
    insan yaşadığı yere benzer
    o yerin suyuna, o yerin toprağına benzer
    suyunda yüzen balığa
    toprağını iten çiçeğe
    dağlarının, tepelerinin dumanlı eğimine
    konyanın beyaz
    antepin kırmızı düzlüğüne benzer
    göğüne benzer ki gözyaşları mavidir
    denizine benzer ki dalgalıdır bakışları
    evlerine, sokaklarına, köşe başlarına
    öylesine benzer ki
    ve avlularına
    (bir kuyu halkasıyla sıkıştırılmıştır kalbi)
    ve sözlerine
    (yani bir cep aynası alım-satımına belki)
    ve bir gün birinin bir adres sormasına benzer
    sorarken üzünçlü bir ev görüntüsüne
    camcının cam kesmesine, dülgerin rende tutmasına
    öyle bir cigara yakımına, birinin gazoz açmasına
    minibüslerine, gecekondularına
    hasretine, yalanına benzer
    anısı ıssızlıktır
    acısı bilincidir
    bıçağı gözyaşlarıdır kurumakta olan
    gülemiyorsun ya, gülmek
    bir halk gülüyorsa gülmektir
    ne kadar benziyoruz türkiye’ye ahmet abi.
    bir güzel kadeh tutuşun vardı eskiden
    dirseğin iskemleye dayalı
    -- bir vakitler gökyüzüne dayalı, derdim ben --
    cigara paketinde yazılar resimler
    resimler: cezaevleri
    resimler: özlem
    resimler: eskidenleri
    ve bir kaşın yukarı kalkık
    sevmen acele
    dostluğun çabuk
    bakıyorum da şimdi
    o kadeh bir küfür gibi duruyor elinde.

    ve zaman dediğimiz nedir ki ahmet abi
    biz eskiden seninle
    istasyonları dolaşırdık bir bir
    o zamanlar malatya kokardı istasyonlar
    nazilli kokardı
    ve yağmurdan ıslandıkça edirne postası
    kıl gibi ince i̇stanbul yağmurunun altında
    esmer bir kadın sevmiş gibi olurdun sen
    kadının ütülü patiskalardan bir teni
    upuzun boynu
    kirpikleri
    ve sana ahmet abi
    uzaktan uzaktan domates peynir keserdi sanki
    sofranı kurardı
    elini bir suya koyar gibi kalbinden akana koyardı
    cezaevlerine düşsen cigaranı getirirdi
    çocuklar doğururdu
    ve o çocukların dünyayı düzeltecek ellerini işlerdi bir dantel gibi
    o çocuklar büyüyecek
    o çocuklar büyüyecek
    o çocuklar...
    bilmezlikten gelme ahmet abi
    umudu dürt
    umutsuzluğu yatıştır
    diyeceğim şu ki
    yok olan bir şeylere benzerdi o zaman trenler
    oysa o kadar kullanışlı ki şimdi
    hayalsiz yaşıyoruz nerdeyse
    çocuklar, kadınlar, erkekler
    trenler tıklım tıklım
    trenler cepheye giden trenler gibi
    i̇şçiler
    almanya yolcusu işçiler
    kadınlar
    kimi yolcu, kimi gurbet bekçisi
    ellerinde bavullar, fileler
    kolonyalar, su şişeleri, paketler
    onlar ki, hepsi
    bir tutsak ağaç gibi yanlış yerlerde büyüyenler
    ah güzel ahmet abim benim
    gördün mü bak
    dağılmış pazar yerlerine benziyor şimdi istasyonlar
    ve dağılmış pazar yerlerine memleket
    gelmiyor içimden hüzünlenmek bile
    gelse de
    öyle sürekli değil
    bir caz müziği gibi gelip geçiyor hüzün
    o kadar çabuk
    o kadar kısa
    işte o kadar.

    ahmet abi, güzelim, bir mendil niye kanar
    diş değil, tırnak değil, bir mendil niye kanar
    mendilimde kan sesleri
    Tümünü Göster
    ···
  10. 11.
    +3
    en sevdiğim şiirlerden bir tanesinin büyük şairi

    YERÇEKiMLi KARANFiL

    Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde
    Oysaki seninle güzel olmak var
    Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi
    Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda
    Midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor.
    Sen o karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte
    Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel
    O başkası yok mu bir yanındakine veriyor
    Derken karanfil elden ele.
    Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle
    Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil
    Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk
    Birleşiyoruz sessizce.
    ···
  11. 12.
    +1
    otel şiirinden bir alıntı.

    denizse her şeyi unutturan bir adam gibi
    gelecekti bir gün yeniden
    demeye kalmadı geldi
    sinirli bir gürültüyle yükseliverdi hemen
    ardından bir iki şey daha oldu - nasıl anlatsam
    kimse bunu daha yaşamadı ki -
    sanki bir akvaryumun içinde
    yapayalnız kaldım da ben
    yanımda başka akvaryumlar ve
    i̇çinde başka birileri
    doğrusu müthişti bu, denizin icat ettiği bir mezarlık gibiydik =
    başka değil
    hepimiz az çok kımıldanıyorduk çünkü
    hepimiz ağzımızı açıyorduk arada
    bir sesi dışından olsun yakalamak için
    ama nafile
    yoktu ses
    yok bile yoktu ki bir yerde
    kapıdaki bir yaylı arabayla
    süslü bir cenaze arabasına benzer bir arabayla
    solukların iniltili bir dram yaratmasa
    yoktu ses
    ve yaşlı barmenin başı tezgahın ardında
    saint jean de baptiste'in kegib
    kegib desem kegib, yaşayan desem yaşayan
    başı gibi sakin durmasa

    şair burda ne demek istemiş
    -şair burda ortalığın dıbına koymuş
    ···
  12. 13.
    +3
    bu şiyiri ezberlemeyeni açık havada giberim. (bkz: masa da masaymış ha)
    ···
  13. 14.
    +1
    diş değil tırnak değil bir mendil niye kanar mendilimde kan sesleri.. usta şair gibi ben de bilmiyorum sebebini.. bildiğim bu soruyu şiire kazıyan kişinin edip cansever olduğu..
    ···
  14. 15.
    -2
    modlar bu entry altına yazan herkesi banla dıbınakoyduklkarım kesin ekşiici ya da kesin entellektülülü
    ···
  15. 16.
    0
    bülbül sesli cansever bacımın babası
    ···
  16. 17.
    0
    an gelir

    an gelir de,
    anlatamazlar ya kelimeler anı.
    yüreğimden bir fısıltı,
    sorar ya,beni ne kadar sevdiğini.
    cevap almasa da olur.
    yalnız senin duyabileceğin,
    mırıltılarla anlatır ya,
    yüreğim, ölüp ölüp dirilten,
    sevda yangınını.
    senden bir el uzatmanı bekler,
    ölüm,son nefesini
    çekerken içime,
    seni çekmeyi istercesine,
    etrafına bakınır!
    ve seni bulamazsa
    i̇nan ki aşkım,
    ölüm, sandığından da zor gelir
    ···
  17. 18.
    +1
    Çocuğum beni bağışla
    Ahmet Abi sen de bağışla
    ···
  18. 19.
    +1
    "bakmayın etrafımda çok insan dolandığına; sırılsıklam yalnızım aslında.."
    ···
  19. 20.
    +2
    otellerden çıkmıyorsun, dükkana uğramıyorsun
    ···